(Προς Ρωμαίους Παύλου Επιστολή κεφ. ιγ΄ 11 – ιδ΄ 20)

– Η κατάκρισις είναι αδικία και ανομία μεγάλη

– Πώς αδικούμε αυτόν που κατακρίνουμε;

– Όταν κατακρίνουμε τον συνάνθρωπό μας, κατακρίνουμε τον Πλάστη μας, Κριτή μας και Σωτήρα μας.

– Πώς κανείς πλήρης ελαττωμάτων, παθών και αμαρτιών τολμά να κρίνει ως αμαρτολόν το πλάσμα του Θεού;

– Γιατί η κατάκρισις είναι παράβασις πάντων των ευαγγελικών νόμων;

– Γιατί η κατάκρισις μας καθιστά αναπολόγητους έμπροσθεν του Κυρίου;

– Είναι η κατάκρισις χαλινός της αμαρτίας; Μπορεί να γιατρέψει κανείς το κακόν δια τουκακού; Μπορεί να προέλθει κάτι καλό από την κατάκριση;

– Πότε και με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να ελέγξει τον αδελφό του; Πότε αυτός ο έλεγχος είναι ευάρεστος στον Κύριον;


Διαβάστε απόσπασμα του λόγου από το “Κυριακοδρόμιο εις τας Πράξεις των Αποστόλων”, Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 2ος, σελ. 232 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:

Περί κατάκρισης… (π. Πορφύριος)

Κατάκρισις (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

Κατάκριση: Η μεγάλη αδικία (Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης)