λαιμαργία

Η φυλακή της γεύσεως ή του στόματος: Τι προξενούν οι πολυποίκιλες τροφές (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)

Τι προξενούν οι πολυποίκιλες τροφές

Το τέταρτο αισθητήριο που παρουσιάζεται, είναι το αισθητήριο της γεύσεως και γενικά του στόματος. Εδώ βρίσκουμε στ’ αλήθεια ένα πολύ μεγάλο εμπόρευμα! Γιατί αυτό το αισθητήριο, μοιάζει μ’ εκείνο το μεγάλο χάσμα που ανοίχθηκε ξαφνικά στον τόπο της Ρώμης και ήταν τόσο βαθύ, που όση ύλη και αν έριχνε κανείς βυθιζόταν ολόκληρη και ποτέ δεν το γέμιζε, όπως γράφουν οι ιστορικοί˙ γιατί αυτό το αισθητήριο είναι ένας κόλπος τόσο πλατύς, που χωρά όσα εδώδιμα εξάγει η γη και η θάλασσα˙ είναι ακόμα σαν τρύπιο πιθάρι, κατά τον Γρηγόριο Νύσσης, το οποίο συνέχεια γεμίζει και πάντα μένει άδειο˙ και με μία λέξι είναι ακόρεστος Άδης.

Διαβάστε περισσότερα »

Λόγος ΙΓ΄: Περί της Αγίας Τεσσαρακοστής (Αββάς Δωρόθεος)

Eὐλόγησον Πάτερ.

Γράφει εἰς τὸν Νόμον, καθὼς ἐπρόσταξεν ὁ Θεὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι κάθε χρόνον νὰ ἀποδεκατίζουν ὅλα ὅσα καὶ ἂν ἔχουν· καὶ ἔτζη κἄμνοντες, εὐλογοῦνταν ὅλα ὅσα καὶ ἂν εἶχαν. Τοῦτο ἠξεύροντες οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἐβουλήθησαν νὰ μᾶς παραδώσουν καὶ τὸ μεγαλήτερον καὶ ὑψηλότερον πρὸς εὐεργεσίαν καὶ βοήθειαν τῶν ψυχῶν μας, ὅτι καὶ αὐτὰς τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μας νὰ τὰς ἀποδεκατίζωμεν καὶ νὰ τὰς ἀφιερώνωμεν εἰς τὸν Θεὸν· καὶ ἔτζη νὰ εὐλογοῦνται τὰ ἔργα μας, καὶ νὰ ἐξαλείφωμεν κάθε χρόνον τὰς ἁμαρτίας μας, ὁποῦ ἁμαρτήσαμεν ἐκεῖνον τὸν χρόνον. Καὶ ἐλογαρίασαν, καὶ ἁγίασαν εἰς ἡμᾶς, ἀπὸ ταῖς τριακόσιαις ἑξῆντα πέντε ἡμέραις, ταύτας τὰς ἑπτὰ ἑβδομάδας τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, καὶ ἔτζη ἀφιέρωσαν τὰς ἑπτὰ ἑβδομάδας. Ἀλλὰ οἱ Πατέρες ὕστερα τοὺς ἐφάνη νὰ αὐγατίσουν καὶ ἄλλην μίαν ἑβδομάδα· τὸ ἕνα μὲν, διὰ νὰ προετοιμάζουνται ἐκεῖνοι ὁποῦ μέλλουν νὰ σέβουν εἰς τὸν κόπον τῆς νηστείας· καὶ τὸ ἄλλο, διὰ νὰ τιμήσουν τὸ μέτρον τῆς νηστείας ὁποῦ ἐνήστευσεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς· διότι αἱ ὀκτὼ ἑβδομάδες, εὐγάνοντες τὰ σαββατοκυρίακα, γίνονται σαράντα ἡμέραις· ἔξω ἀπὸ τὴν νηστείαν τοῦ μεγάλου Σαββάτου, διὰ νὰ εἶναι αὕτη ἱερωτάτη καὶ ξεχωριστὴ ἀπὸ ὅλα τὰ σάββατα τοῦ χρόνου. Αἱ δὲ ἑπτὰ ἑβδομάδες, χωρὶς τὰ σαββατοκυρίακα, γίνονται τριάκοντα, πέντε ἡμέραις· βάνοντες δὲ καὶ τὴν νηστείαν τοῦ μεγάλου Σαββάτου, καὶ τὸ ἥμισυ τῆς Λαμπρᾶς καὶ φωτοποιοῦ νυκτὸς, ἕως τὸ πρόγευμα, γίνονται τριάκοντα ἕξη ἥμισυ ἡμέραις, ὁποῦ εἶναι τὸ δέκατον τῶν τριακοσίων ἑξῆντα πέντε ἡμερῶν τοῦ χρόνου μὲ πολλὴν ἀκρίβειαν· διότι τῶν τριακοσίων τὸ δέκατον εἶναι αἱ τριάκοντα, καὶ τῶν ἑξήκοντα τὸ δέκατον, εἶναι ἕξη, τῶν δὲ πέντε τὸ δέκατον, εἶναι τὸ ἥμισυ τῆς Λαμπρᾶς ἡμέρας, καθὼς εἴπαμεν. Αὕτη εἶναι ἡ δεκατία τοῦ χρόνου ὅλου, ὡσὰν νὰ εἰποῦμεν, τὴν ὁποίαν τὴν ἁγίασαν εἰς ἡμᾶς οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι εἰς μετάνοιαν, ἔστωντας νὰ εἶναι καθαρισμὸς πάντων τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ χρόνου ὅλου.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο λίβας της φιληδονίας (Επίσκ. Ειρηναίος, Αικατερίνμπουργκ και Ιρμπίτσκ)

Ένας άνεμος, που λέγεται λίβας, είναι αφόρητα ζεστός και καταστρεπτικός. Όπου φυσήξει, ξεραίνονται όλα τα φυτά στα χωράφια και στους κήπους. Τα χοντρά και σκληρά αγκάθια όμως δεν παθαίνουν τίποτα. Ο λίβας καταστρέφει μόνο τα ωφέλιμα φυτά, που οι καρποί τους χρησιμεύουν σαν τροφή στους ανθρώπους και στα ζώα.

Ο καταλυτικός και θανατηφόρος αυτός άνεμος μοιάζει με μια από τις πιο ολέθριες τάσεις της εποχής μας, που σαν το λίβα ξεραίνει και εξαφανίζει από τη ζωή των ανθρώπων τους καρπούς των αρετών. Είναι οι σαρκικές επιθυμίες και τα σαρκικά πάθη.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό της εποχής μας. Διαλύει οικογένειες, εκθέτει άντρες και γυναίκες, οδηγεί στον κατήφορο τους νέους, αφήνει τη φαρμακερή πνοή του στα μικρά παιδιά. Και τίποτα δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει την ολέθρια επίδρασή του! Διαβάστε περισσότερα »

Η λαιμαργία και η μέθη (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Τίποτα δεν προξενεί τόση ευχαρίστηση αλλά και τόση υγεία, όσο το να τρώει και να πίνει κανείς με κριτήριο την πραγματική ανάγκη του σώματός του, έτσι που να μην παίρνει βάρος μεγαλύτερο από το κανονικό. Και για να πεισθείς, παρατήρησε πρώτα εκείνους που τρώνε με μέτρο κι υστέρα εκείνους που τρώνε υπερβολικά. Τα σώματα των πρώτων είναι κατά κανόνα γερά, υγιή, εύρωστα, με όργανα που λειτουργούν ομαλά, ενώ των άλλων είναι πλαδαρά, βαριά, δυσκίνητα και ευπρόσβλητα από ασθένειες. Αυτό, λοιπόν, είναι ευχάριστο; Και μπορούμε να πούμε ότι ο λαίμαργος αισθάνεται πραγματικά ηδονή, τρώγοντας πολλά και ποικίλα φαγητά; Αλλά πότε υπάρχει αληθινή ηδονή; Όταν προηγείται επιθυμία και ακολουθεί ικανοποίηση της επιθυμίας αυτής. Αν, όμως, επιδιώκεται μια απόλαυση χωρίς να υπάρχει επιθυμία ή πέρα από τα όρια της επιθυμίας, τότε η ευχαρίστηση από την ηδονή εξαφανίζεται.

Διαβάστε περισσότερα »

Για τις άγιες νηστείες (Αββάς Δωρόθεος)

ΙΕ` ΔΙΔΑΣΚΑΛIΑ

Mέ τό Μωσαϊκό Νόμο πρόσταξε ὁ Θεός τούς Ἰσραηλίτες, νά ξεχωρίζουν κάθε χρόνο τό ἕνα δέκατο ἀπό ὅσα θ᾽ ἀποκτοῦν (Ἀριθμ. 18) καί νά τ᾽ ἀφιερώνουν στό Θεό καί κάνοντας αὐτό νά παίρνουν εὐλογία γιά ὅλα τους τά ἔργα. Ἔχοντας ὑπόψη τους αὐτό, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι σκέφτηκαν καί ἀποφάσισαν, γιά νά βοηθήσουν καί νά εὐεργετήσουν τίς ψυχές μας, νά μᾶς παραδώσουν κάτι ἀκόμα ὑψηλότερο καί τελειότερο, δηλαδή ν᾽ ἀφιερώνουμε στό Θεό τό ἕνα δέκατο τῶν ἡμερῶν τῆς ζωῆς μας, γιά νά εὐλογοῦνται ἔτσι τά ἔργα μας καί νά παίρνουμε συγχώρεση κάθε χρόνο γιά τίς ἁμαρτίες ὁλόκληρου τοῦ χρόνου. Διαβάστε περισσότερα »