Καθημερινά διαβάζουμε τά σχετικά μέ τήν ἐξέλιξη τῆς ρομποτικῆς καί τῆς «τεχνητῆς εὐφυῒας-νοημοσύνης», τό πῶς οἱ ἄνθρωποι μαγεμένοι ἀπό τήν ἐξέλιξη τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας προχωροῦν ὄχι μόνον στήν ἀλόγιστη χρήση, ἀλλά καί στόν λεγόμενο μετανθρωπισμό. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ψυχή καί σῶμα, εἶναι ψυχοσωματικό ὄν, ἀλλά ἔχει σκοπό καί προορισμό νά γίνη κατά Χάριν Θεός, δηλαδή ἀπό τό «κατ’ εἰκόνα» νά φθάση στό «καθ’ ὁμοίωσιν». Αὐτό τό «καθ’ ὁμοίωσιν» χαρακτηρίζεται ὡς θέωση, ὁπότε ὅποιος ἀκολουθεῖ αὐτήν τήν πορεία λέγεται θεούμενος.

Αὐτή εἶναι ἡ ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρώπου, ἀπό ψυχοσωματικό ὄν, ἀπό ἄνθρωπος νά γίνη θεούμενος, κατά Χάριν Θεός. Ἄλλο εἶναι ὁ φυσικός ἄνθρωπος, ἄλλο εἶναι ὁ θεούμενος ἄνθρωπος, πού χαρακτηρίζεται ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο «πνευματικός ἄνθρωπος», καί ἄλλο εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, ὁ Ὁποῖος ἕνωσε στό πρόσωπό Του τήν θεία καί τήν ἀνθρώπινη φύση. Ἡ πορεία τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου ὄχι πρός τόν θεούμενο, ἀλλά πρός τόν μετάνθρωπο, στό ρομπότ, πού δέν ἔχει ψυχή, σῶμα, Χάρη Θεοῦ, πού δέν συμμετέχει στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ὡς μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι μιά «δαιμονοποίηση» τοῦ ἀνθρώπου καί κάτι χειρότερο, εἶναι ἡ ἔκπτωση καί ἀπό τόν ἀνθρωπισμό.

Τό νά ἀντικαθίσταται ὁ ἄνθρωπος μέ τό ρομπότ-μηχανή, τό νά μήν ἀναπτύσσεται στόν ἀρχικό καί τελικό προορισμό του πρός τήν θέωση, νά γίνη θεούμενος, εἶναι «δαιμονοποίηση» καί κάτι χειρότερο ἀπό αὐτό. Γιατί αὐτοί οἱ δαίμονες εἶναι νοερά ὄντα πού ἐνεργοῦν παρά φύσιν, ἀντίθετα ἀπό τόν ἀρχικό σκοπό τῆς δημιουργίας τους. Ὅταν διαβάζουμε στίς εἰδήσεις ὅτι ρομπότ γίνεται ὑπουργός καί ἄλλα περίεργα, τί ἄλλο εἶναι ἀπό τήν ἔκπτωση τοῦ ἀνθρώπου πού ἀντικαθίσταται ἀπό ἕνα «ἔξυπνο» μηχάνημα; Ἀκόμη καί οἱ εἰδικοί στήν ψηφιακή τεχνολογία καυτηριάζουν αὐτήν τήν νοοτροπία. Γιά παράδειγμα, ὁ Mustafa Suleyman πού εἶναι CEO Microsoft AI καί συγγραφέας τοῦ βιβλίου «The Coming Wave: Technology, Power ant the Twenty- Fist Century’s Greatest Dilemma» (2023) γράφει:

«Ἡ ἀποστολή τῆς ζωῆς μου ἦταν νά δημιουργήσω ἀσφαλῆ, ὠφέλιμη τεχνητή νοημοσύνη πού θά κάνη τόν κόσμο καλύτερο. Ἀλλά τελευταῖα ἀνησυχῶ ὅλο καί περισσότερο γιά τό γεγονός ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἀρχίζουν νά πιστεύουν τόσο ἔντονα στήν ΤΝ ὡς ὀντότητα μέ συνείδηση, ὥστε νά ζητοῦν “δικαιώματα τῆς ΤΝ ἤ ἀκόμα καί ἰθαγένεια”. Αὐτή ἡ ἐξέλιξη θά ἀποτελοῦσε μιά ἐπικίνδυνη στροφή γιά τήν τεχνολογία. Πρέπει νά ἀποφευχθῆ. Πρέπει νά ἀναπτύξουμε τήν ΤΝ γιά τούς ἀνθρώπους, ὄχι γιά νά εἶναι ἄνθρωπος»(Τά Νέα, 19-9-2025 σελ. 10).

Ἐμεῖς ἀπό πλευρᾶς θεολογίας ἀνησυχοῦμε περισσότερο γιατί ὁ ἄνθρωπος ἀντί νά ἀναπτυχθῆ πρός τόν θεούμενο ἄνθρωπο, ὁδηγεῖται στόν μετάνθρωπο, χωρίς ψυχή, σῶμα καί Χριστό, ὁδηγεῖται στήν «δαιμονοποίηση», στήν ὑπέρβαση τῆς φύσεώς του.

(Πηγή: parembasis.gr)