«απεκρίθη Ιησούς· αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού». (Ιω. 3, 5)
Αλλά εμπρός, ας θίξωμεν πάλιν με την σειράν αυτά που ελέχθησαν εις τα προηγούμενα και ας ίδωμεν πως, όταν ο Νικόδημος εξέπεσεν εις τα ταπεινά και ισχυρίζετο, ότι το λεχθέν υπό του Χριστού ενεφέρετο εις την γήινην γέννησιν και ότι είναι αδύνατον ένας γέρων να γεννηθή άνωθεν, ο Χριστός εξηγεί καθαρώτερον τον τρόπον της γεννήσεως, ο οποίος ήτο δύσκολον να γίνει κατανοητός από αυτόν, που ηρώτα κατά γήϊνον τροπον, αλλά ο οποίος όμως ημπορούσε ν’ανυψώσει τον ακροατήν επάνω από τα ταπεινά. Και τι του λέγει; «αμήν αμήν λέγω σοι, εάν μη τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ου δύναται εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού.», που σημαίνει τούτο: Συ μεν ισχυρίζεσαι, ότι αυτό είναι αδύνατον, εγώ όμως σε βεβαιώνω, ότι αυτό είναι δυνατόν, καθώς και αναγκαίον και ότι δεν ημπορεί να σωθεί κανείς με άλλον τρόπον. Διότι ο Θεός έχει κάμει τα αναγκαία πάρα πολύ εύκολα δι’ημάς. Διότι η μεν γήινη γέννησις, σύμφωνα με τη σάρκα, είναι από το χώμα. Δι’αυτό έχει αποκλεισθή από τα επουράνια. Διότι, τι κοινόν έχει η γη με τον ουρανόν; Η γέννησις όμως που είναι από το Πνεύμα, εύκολα μας ανοίγει τας ουρανίους αψίδας.
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: 
