προηγιασμένη

Η ευχαριστιακή νηστεία και η Θ. Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων (Πρωτοπρ. Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος, Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών)

(ιστορικοκανονική προσέγγιση)

Αναμφισβήτητα η Θ. Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων διασώζει αρχαία λειτουργική πρακτική[1], αλλά κυρίως το ασκητικό ήθος και την πνευματικότητα της Ορθοδόξου παραδόσεως μέχρι τις ημέρες μας.  Η περίοδος της Μ. Τεσσαρακοστής είναι η κατ’ εξοχήν πένθιμη περίοδος της Εκκλησίας μας. Το πένθος δηλούται με την απαγόρευση τελέσεως εορταστικών εκδηλώσεων και ακολουθιών[2], αλλά και με δύο πρακτικές που σχετίζονται άμεσα με το υπό εξέταση θέμα: με την καθιέρωση αυστηρότατης νηστείας και με την απαγόρευση τελέσεως Θ. Λειτουργίας τις καθημερινές ημέρες της Μ. Τεσσαρακοστής. Διαβάστε περισσότερα »

Σύντομα σχόλια στις Προηγιασμένες Θ. Λειτουργίες (πανοσιολ. αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης, ιεροκήρυξ Ι. Μ. Πατρών)

α. «Δει πάσαν την Τεσσαρακοστήν νηστεύειν ξηροφαγούντας» (Κανόνας Ν΄ της Λαοδικείας).
Έτσι (με ξηροφαγία, τρώγοντας ξηρούς καρπούς κατά τις 3 μ.μ.) νήστευαν παλιά οι χριστιανοί καθόλη την Μ. Τεσσαρακοστή. Μερικοί ξηροφαγούσαν μέρα παρά μέρα, δηλαδή Τρίτη και Πέμπτη! Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή παρέμεναν τελείως άσιτοι! (Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ομιλ. Δ, 6 εις Αδριάντας). Και ήταν φυσικό μέσα σε ένα τέτοιο ασκητικό κλίμα να ποθούν την Θ. Κοινωνία. Και έτσι καθιερώθηκαν οι εσπερινές Προηγιασμένες Θ. Λειτουργίες. Δηλαδή: Επειδή νήστευαν (έμεναν άνυδροι και άσιτοι) γι’ αυτό καθιερώθηκαν οι Προηγιασμένες. Άρα το ερώτημα, «αν μπορώ το πρωί να φάω κάτι, και να κοινωνήσω το απόγευμα στην Προηγιασμένη», είναι ξένο με το γράμμα και το πνεύμα και της Προηγιασμένης και της Μ. Τεσσαρακοστής.

Διαβάστε περισσότερα »