παρηγορία

Τα τέσσερα «…ἀλλ’ οὐκ…» (Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος)

Στους σημερινούς έσχατους και δυσκαρτέρητους καιρούς, φόβος, συστολή και σιωπή επέπεσε  στα στόματα, τα οποία τάχθηκαν να διαφυλάξουν και να κηρύξουν την μοναδικότητα της Αλήθειας, την οποία διδάσκει η Εκκλησία μας. Και δε σταματούν εδώ, αλλά αντιθέτως, κηρύττουν ανερυθριάστως και σκληροκαρδίως ως «αλαζονική αποκλειστικότητα» την πίστη στη μοναδικότητα της αποκεκαλυμμένης στους αγίους μας Αλήθειας του Χριστού. Ο απόστολος Παύλος όμως, μας παρηγορεί, από προσωπική πείρα, να μην χάνουμε την ελπίδα και το θάρρος της ομολογίας για την πίστη στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού και των αγίων του. Διαβάστε περισσότερα »

Παρηγοριά πενθούντων: Οι παραμυθητικές επιστολές του Μ. Βασιλείου (π. Θεόδωρος Ζήσης)

Εισαγωγικά 1. Εκκλησιαστικοί αγώνες και συγγραφικό έργο 2. Η ομάδα των παραμυθητικών επιστολών 3. Διακριτική συμπεριφορά προς τους πενθούντες 4. Θνητός ο άνθρωπος για το συμφέρον του. Και των νέων ο θά­νατος ευεργεσία 5. Τα σημαντικότερα παραμυθητικά επιχειρήματα α. Ο άνθρωπος γεννιέται θνητός. Δεν εξαιρείται κανείς β. Και η κτίσις θνητή: Ο ουρανός, η γη, τα άστρα γ. Ούτε αναλγησία και απάθεια, ούτε όμως υπερβολική λύπη. Μετρημένος πόνος, μετριοπάθεια δ. Η πρόνοια τον Θεού και στον θάνατο. Ούτε τύχη, ούτε πεπρωμένο, ούτε κακός Θεός ε. Τα όρια της ζωής τα ορίζει ο Θεός με σοφία. Οι άνθρωποι αδυνατούμε να τα καταλάβουμε στ. Η συμβίωση δημιουργεί οικειότητα. Να ευχαριστούμε το Θεό για όσο διάστημα μας εχάρισε αγαπητά πρόσωπα ζ. Ο θάνατος νέων ανθρώπων ευεργεσία και γι αυτούς που φεύγουν και γι’ αυτούς που μένουν η. Ο θάνατος δεν είναι τέλος, αλλά αρχή της αληθινής ζωής. Θα συναντηθούμε όλοι εκεί θ. Παράδειγμα ο Ιώβ και η μητέρα των Μακκαβαίων ι. Με ανδρεία τον πόνο, για το καλό των συγγενών μας και των άλλων ια. Φυλακή το φθαρτό σώμα. Είναι καλύτερα χωρίς αυτό ιβ. Με την προσευχή ο Θεός στέλνει παρηγοριά και ανακού­φιση Επίλογος Διαβάστε περισσότερα »

Ανάπαυσις της ψυχής κοντά στον Κύριο (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

Όσο και ν΄ αναζητάς ανάπαυσι και παρηγοριά σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο δεν θα την βρης. Την ειρήνη και την παρηγοριά μπορεί να τη δώση στην ψυχή μόνον ο Κύριος, με τη χάρι Του. Όπως ο ίδιος είπε: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» (Ιω. 14. 27).

Διαβάστε περισσότερα »

Θείες και γήινες παρηγοριές (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

Εάν δεν προσκολληθής στα γήινα πράγματα, θα μείνης ελεύθερος και από τα δεσμά των θλίψεων. Ας μη σαγηνεύεται η καρδιά σου από τα υλικά, για να μη γίνη αιχμάλωτή τους. Μην αναζητάς ανάπαυσι και παρηγοριά στις σαρκικές απολαύσεις, γιατί δεν θ’ αναπαυθής ποτέ σ’ αυτές. Αναζήτησε τον Κύριο, τον πλάστη και ευεργέτη σου. Όλα τα επίγεια είναι πρόσκαιρα και απατηλά, μόνο ο Θεός και η αγάπη Του μένουν στον αιώνα. Διαβάστε περισσότερα »

Παρηγορητική επιστολή προς την σύζυγον του Νεκταρίου, για τον θάνατο του παιδιού της (Μέγας Βασίλειος)

Επιστολή 6η Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Διαβάστε περισσότερα »