Αν και η απομάκρυνση των παιδιών από τις οθόνες είναι ζωτικής σημασίας για τη συνολική ευημερία και ανάπτυξή τους, στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μια καθόλου εύκολη μετάβαση
παιδιά
Πώς να απομακρύνουμε τα παιδιά μας από τις οθόνες – Η μετάβαση στην αναλογική ζωή (Πέγκυ Μπαμπάθα)
(1,059 άτομα το έχουν διαβάσει)
Φωτογραφίες παιδιών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Ίσως η αρχή ενός φρικτού μέλλοντος!
(563 άτομα το έχουν διαβάσει)
Μια μικρού μήκους ταινία για το που μπορεί να οδηγήσει η απρόσεκτη- επιπόλαιη δημοσίευση φωτογραφιών παιδιών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και γενικότερα στο Διαδίκτυο. Ότι ανεβαίνει στο διαδίκτυο μένει για πάντα εκεί, ακόμα και αν φαινομενικά αυτός που το ανέβασε το κατεβάσει.
Διορθώνοντας τις ροπές με τη σωστή αγωγή (Επίσκ. Ειρηναίος, Αικατερίνμπουργκ και Ιρμπίτσκ)
(523 άτομα το έχουν διαβάσει)
«Με τα χρόνια θα έρθει και η γνώση», λένε μερικοί όχι και τόσο έξυπνοι γονείς. «Το παιδί θ’ αρχίσει να σκέφτεται, και θα καταλάβει μόνο του ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό».
Πόσο ολέθρια είναι αυτή η πλάνη! Η λογική είναι δίκοπο μαχαίρι: Μπορεί κανείς να τη στρέψει είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Και η απλή γνώση του καλού δεν ωφελεί σε τίποτα. Πρέπει επιπλέον να θέλεις το καλό και να έχεις συνηθίσει να το κάνεις. Προς μια τέτοια συνήθεια, από τα πρώτα παιδικά χρόνια, πρέπει να καθοδηγείται ο άνθρωπος με την αγωγή, ώστε, γνωρίζοντας αργότερα το καλό με τη λογική, να το ασκεί με τη δύναμη της θελήσεως. Αν δεν αρχίσει η κατάλληλη αγωγή από την παιδική ηλικία, η λογική είναι ένα πολύ επικίνδυνο δώρο. Πολλοί άνθρωποι με δυνατό μυαλό είναι σε φυλακές ή σε σωφρονιστήρια. Γιατί βρίσκονται εκεί; Ακριβώς, επειδή η γνώση ήρθε «με τα χρόνια…»!
Μη νομίζετε ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός και τίμιος. Και δυνατό μυαλό να έχει, αν δεν δεχθεί καλή αγωγή στην κατάλληλη ηλικία, δεν πρόκειται να ωφεληθεί. Γιατί, όπως βεβαιώνει ο λόγος του Θεού, από τη φύση του ο άνθρωπος ρέπει προς το κακό.
Η ελληνική οικογένεια υπό παραίτηση (Βασίλης Καραποστόλης, Ομότ. Καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών)
(1,575 άτομα το έχουν διαβάσει)
Οι γονείς σήμερα διστάζουν να πουν στο ανήλικο παιδί τι είναι ωφέλιμο και τι βλαβερό, αφού οι ίδιοι αμφιβάλλουν για όλα, κάτι που είναι εντελώς της μόδας. Αν όμως ως γονιός μιμείσαι τους νέους, δεν μπορείς να επιδράσεις πάνω τους. Κι εκεί είναι το πρόβλημα
Άλλοτε στην Ελλάδα, ενώ η κοινωνία διαμελιζόταν, μέσα στα σπίτια η συσπείρωση των ατόμων κρατούσε καλά. Την ώρα που τα κόμματα, οι παρατάξεις, τα συμφέροντα συγκρούονταν μεταξύ τους, η οικογένεια μαζεμένη γύρω από το τραπέζι επιβεβαίωνε πως τα μέλη της θα ζούσαν συνασπισμένα και με οδηγό τους ένα ομαδικό ένστικτο επιβίωσης.
Την εγγύηση την έδιναν οι γονείς, και τα παιδιά δεν είχαν παρά να τη δεχτούν. Να όμως που οι καιροί άλλαξαν τόσο πολύ ώστε σήμερα οι γονείς μπροστά στα παιδιά τους μασάνε τα λόγια τους. Φοβούνται μήπως κάνουν κάποιο ασυγχώρητο λάθος.