παιδεία
Παιδεία Ελληνική ή ΙΕΚ για αεροσυνοδούς; (Κων/νος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων)
(2,014 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Anepikaira2-e1682077413153.png)
Νέο Σχολείο: το πειραματόζωο (Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος)
(1,977 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Anepikaira2-e1682077413153.png)
Η παιδεία κατά τον άγιο Κοσμά και τον άγιο Νικόδημο (Ευδοξία Αυγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος)
(4,126 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Anepikaira2-e1682077413153.png)
[Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς]
Ἅγιος Κοσμᾶς
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ἐγκατέλειψε τό ῎Ορος καί βγῆκε νά κηρύξει στούς ὑπόδουλους ῞Ελληνες τότε πού οἱ Τοῦρκοι τούς ἐξανάγκαζαν ἀκόμη καί ὁμαδικά νά ἐξισλαμισθοῦν, οἱ μισσιονάριοι ὀργίαζαν καί οἱ ῾Εβραῖοι βυσσοδομοῦσαν. Διαβάστε περισσότερα »
«Η πρώτη μέρα στο σχολείο» (Νατσιός Δημήτρης, δάσκαλος)
(3,506 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Anepikaira2-e1682077413153.png)
Ολοήμερες… μεγαλοστομίες (Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος)
(1,730 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Anepikaira2-e1682077413153.png)
«Το παιδί διαβάζει μόνο του, εμείς δεν έχουμε χρόνο, εργαζόμαστε και οι δύο. Το μόνο που προσέχουμε είναι ο χαρακτήρας του, κοιτάμε να είναι καλό παιδί. Έτσι δικαιολόγησαν κάποιοι γονείς την χαμηλή σχολική επίδοση του παιδιού τους. Αυτήν την απάντηση ψέλλισαν, για να δικαιολογήσουν την έλλειψη στοργής, την μοναχικότητα στην οποία έχουν καταδικάσει το παιδί τους. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, «εισαγόμενο» κι αυτό, στην ελληνική κοινωνία σήμερα: Τα παρατεταμένα ωράρια εργασίας των γονέων στερούν τα παιδιά από την πιο τρυφερή και συναισθηματική στιγμή της κοπιαστικής τους ημέρας: το γυρισμό στο σπίτι, την αγκαλιά της μητέρας, το χάδι του πατέρα. Το κράτος φρόντισε με τον θεσμό του ολοήμερου σχολείου και νηπιαγωγείου να επουλώσει το κοινωνικό αυτό πρόβλημα. Η κρατική όμως πρωτοβουλία, όπως και στην περίπτωση των «ΚΑΠΗ», ανακουφίζει τους εργαζόμενους γονείς, αλλά δεν αναπληρώνει την απαραίτητη γι’ αυτήν την ηλικία στοργή και αγάπη των γονέων. (Τι τραγικό! Η αποθέωση της υλικής ανέσεως και ευημερίας από την μια και η εξαντλητική, από την άλλη, προσπάθεια των ζευγαριών να βρουν «μια θέση στον ήλιο», μια θέση «απασχόλησης», άλλαξε ριζικά την όψη και τις παραδοσιακές συνήθειες της ελληνικής οικογένειας. Θύματα αθώα αυτής της νοοτροπίας τα παιδιά και οι γέροι γονείς, οι δυο πιο ευπαθείς συναισθηματικά ομάδες του κοινωνικού συνόλου. Η εγκατάλειψη όμως των γερόντων στην επαγγελματική φροντίδα των γηροκομείων, που ονομάζονται κατ’ ευφημισμόν οίκοι ευγηρίας ή γαλήνης, και η «ολοήμερη» παραμονή των παιδιών στο σχολείο, οδηγούν σε συναισθηματική και πνευματική απομόνωση. Την στοργή και την αγάπη όμως, το «δίδυμο» αυτό λίπασμα της ψυχικής υγείας, τις βρίσκεις μόνον στην ζεστή οικογενειακή εστία).