Επιστολή καθηγητού χειρουργικής στον “Ορθόδοξο Τύπο” για το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων
Ορθόδοξος Τύπος
Περί μεταμοσχεύσεων (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Επ. Καθηγ. Χειρουργικής)
Δημοσιεύθηκε στις 12 Δεκεμβρίου, 2011
(1,693 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,693 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ 
Λέξεις Κλειδιά: μεταμοσχεύσεις, επιστολή, Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Ορθόδοξος Τύπος Η αγάπη πρώτη εις την Αγιοπνευματικήν αξιολόγησιν (Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός)
Δημοσιεύθηκε στις 10 Νοεμβρίου, 2011
(2,628 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,628 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ὁ Χριστιανισμὸς ὡς Ὀρθοδοξία δὲν ἀναφέρεται σὲ «ἀξίες» -καρπὸ ἀνθρώπινης ἀξιολόγησης-, ἀλλὰ σὲ «ἁγιοπνευματικὲς ἀρετές», καρπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα στὴν «καθαρὰν καρδίαν» (Ψαλμ. 50,12) τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸ λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος. «Ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐστὶν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5, 22). Μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια ἡ πρώτη χριστιανικὴ «ἀξία» εἶναι ἡ ἀγάπη, ποὺ πραγματώνεται ὡς ἀνθρωπιὰ, φιλανθρωπία. Διαβάστε περισσότερα »
Η αποποινικοποίησις της χρήσεως των ναρκωτικών (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καρδιολόγος, Καθηγ. Παθολογίας Παν. Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 25 Οκτωβρίου, 2011
(2,452 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,452 άτομα το έχουν διαβάσει)
Αφιερώνεται εις τους πολυτέκνους, οι οποίοι δημιουργούν και την υγιεστέραν ενδοοικογενειακήν κοινωνίαν Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν πολλοί θάνατοι ή ένας οριστικός και αμετάκλητος θάνατος του ανθρώπου; (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καρδιολόγος, Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 4 Ιουλίου, 2011
(2,422 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,422 άτομα το έχουν διαβάσει)
Από τα προβλήματα των μεταμοσχεύσεων Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ Λέξεις Κλειδιά: θάνατος, βιοηθική, εγκεφαλικός θάνατος, μεταμοσχεύσεις, Αβραμίδης, Ορθόδοξος Τύπος «Πιστεύω σε μια ανώτερη Δύναμη…»! Και λοιπόν αρκεί; (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
Δημοσιεύθηκε στις 3 Μαΐου, 2011
(1,913 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,913 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ἕνας μαθητὴς ἔγραψε μεταξὺ ἄλλων:
«Σὰν ἐλεύθερος ἄνθρωπος, πιστεύω στὴν ὕπαρξη κάποιας ἀνώτερης Δύναμης μὲ ἀπέραντη καὶ ἀδιανόητη γιὰ μᾶς σοφία. Δὲν δίνω ὄνομα οὔτε “καλούπι” σ’ αὐτὴ τὴν Δύναμη. Ἔτσι δὲν κινδυνεύω νὰ πέσω στὴν παγίδα, ποὺ πέφτουν οἱ ἄνθρωποι, πλάθοντας πολλὲς φορὲς τὸν Θεὸ κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσή τους (!) καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο (ποὺ ἴσως δὲν συνέβηκε ποτέ). Ἐξάλλου δὲν ἔχουμε “χειροπιαστὲς” ἀποδείξεις (δὲν μοῦ ἀρκεῖ τὸ “πίστευε καὶ μὴ ἐρεύνα”), γι’ αὐτὸ ἡ θέση μου εἶναι αὐτή, πρὸς τὸ παρόν…”.
Τὸ κείμενο αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς, τὸ θεωροῦμε πολὺ σημαντικό. Τοῦτες τὶς σκέψεις τὶς κάνουν πολλοὶ σήμερα. Ὅσοι πραγματικὰ δὲν πιστεύουν στὸν Θεό! Ἢ ἡ πίστη τους εἶναι… πρωτόγονη! Γι’ αὐτὸ λέμε νὰ τὸ σχολιάσουμε διεξοδικά, καταλήγοντας σὲ κάποια οὐσιώδη συμπεράσματα.
