Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι χριστιανοί είναι χριστιανοί, όταν σκέπτονται, καθένας μόνος του αλλά και μεταξύ τους, ως σύνολο, ό,τι είναι «εν Χριστώ Ιησού», διότι αυτό είναι τροφή αιώνια για την ανθρώπινη ψυχή. Η ανθρώπινη σκέψη παραμένει ατελής και ανολοκλήρωτη όσο δε μεταμορφώνεται με τη χάρη του Χριστού σε Χριστοσκέψη και Θεοσκέψη. Γι’ αυτό το λόγο και ο πόθος της άγρυπνης χριστιανικής ψυχής και ο στεναγμός της μέρα και νύχτα με την προσευχή και τα δάκρυα είναι ο εξής: Γλυκύτατε Κύριε, κάθε σκέψη μου μεταμόρφωσέ την σε Θεοσκέψη! Πανάγαθε Κύριε, κάθε αίσθησή μου μεταμόρφωσέ την σε Θεοαίσθηση! Διαβάστε περισσότερα »
“Οδός Θεογνωσίας”
«Η γνώση χωρίς αγάπη είναι μάτι χωρίς κόρη» (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Δημοσιεύθηκε στις 20 Ιουνίου, 2019
(2,524 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,524 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: αγάπη, Ιουστίνος Πόποβιτς, Εκδόσεις "Γρηγόρη", γνώση, "Οδός Θεογνωσίας" Ο χρόνος της ζωής μας (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Δημοσιεύθηκε στις 20 Μαρτίου, 2019
(2,551 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,551 άτομα το έχουν διαβάσει)
Οι χριστιανοί ζουν «εν σοφία», εάν ζουν κατά το Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι «η σοφία του Θεού» (A’ Κορ. 1. 24, 30). Έξω απ’ Αυτόν υπάρχει «η των αφρόνων ανθρώπων αγνωσία» (Α’ Πέτρ. 2. 15). Οτιδήποτε δεν είναι από το Χριστό, ο Οποίος είναι η μόνη και αληθινή και αιώνια σοφία, πράγματι είναι και μωρία και ανοησία. Και οι άνθρωποι γίνονται ανόητοι και παράφρονες από την αμαρτία και τα πάθη. Στην ουσία της η αμαρτία είναι η κύρια παραφροσύνη της ανθρώπινης ψυχής. Η φιλαμαρτησία είναι πάντοτε παραφροσύνη της ψυχής εμπρός στο Θεό. Μόνο η αγάπη για το Χριστό γεμίζει την ανθρώπινη ψυχή με την ένθεη σοφία. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: βιβλία, Ιουστίνος Πόποβιτς, χρόνος, Εκδόσεις "Γρηγόρη", ζωή, σοφία, "Οδός Θεογνωσίας" Η θέση του ανθρώπου (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)
Δημοσιεύθηκε στις 5 Μαρτίου, 2019
(1,900 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,900 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ο άνθρωπος είναι τοποθετημένος στο δρόμο ανάμεσα στον παράδεισο και στην κόλαση, ανάμεσα στον Θεό και στο διάβολο. Κάθε σκέψη και λογισμός του ανθρώπου και κάθε αίσθησή του φέρνει λίγο την ψυχή ή στον παράδεισο ή στην κόλαση. Εάν είναι έλλογος (δηλ. κατά Θεόν) η σκέψη και ο λογισμός συνδέει τον άνθρωπο με τον Θεό Λόγο, τον Απερινόητο και Ακατάληπτο και αυτό για τον άνθρωπο ήδη είναι παράδεισος. Εάν όμως η σκέψη είναι χωρίς και κατά του Θεού Λόγου, τότε αναπόφευκτα συνδέει τον άνθρωπο με το παράλογο και το ανόητο, με το Διάβολο, και αυτό είναι ήδη κόλαση. Ό,τι ισχύει για τη σκέψη ισχύει και για την αίσθηση. Όλα λοιπόν αρχίζουν εδώ στη γη, και ο παράδεισος και η κόλαση του ανθρώπου. Η ζωή του ανθρώπου σ’ αυτό τον πλανήτη είναι ένα τεράστιο δράμα: εδώ συνεχώς συγκρούονται το εφήμερο και το αιώνιο, το θνητό και το αθάνατο, το καλό και το κακό, τα του διαβόλου και τα του Θεού. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: πίστη, βιβλία, Ιουστίνος Πόποβιτς, κόσμος, Εκδόσεις "Γρηγόρη", γνώση, "Οδός Θεογνωσίας", άνθρωπος 
