Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Για το πώς να υπερνικούμε το κακό (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Στην ράφτρα Τζ.

Υπάρχει ένας τρόπος να νικούμε το κακό, που εσείς δοκιμάσατε με επιτυχία. Με τον τίμιο μόχθο σας συντηρείτε τον εαυτό σας και τέσσερα παιδιά, φτωχή χήρα. Όμως για το απλήρωτο ενοίκιο ήρθε ο σπιτονοικοκύρης να κάνει απογραφή στα πράγματα. Εσείς τρέματε, τα παιδιά έκλαιγαν. Διαβάστε περισσότερα »

Υπάρχει η μοίρα; (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Στον κύριο Θωμά Ο.

 

Γράφετε, πως γίνατε ογδόντα χρονών, και πως είστε ακόμα δυνατός και νέος ως προς το πνεύμα. Πολλές φορές ο θάνατος σας πλησίασε, όμως πάντα ξαφνικά σωζόσασταν. Γι’ αυτό ρωτάτε: Υπάρχει μοίρα, και πώς η Ορθόδοξη Εκκλησία βλέπει τη μοίρα; Διαβάστε περισσότερα »

Περί των οδών της πρόνοιας (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Στον γιατρό Τ.

Αναγγέλλετε πως από πολύ καιρό ήδη προσέξατε την πρόνοια του Θεού στη ζωή σας. Τη βλέπετε όχι μόνο στις δύσκολες και μεγάλες αλλαγές, αλλά και στα εντελώς μικρά και κατά την όψη ασήμαντα γεγονότα και συμβάντα. Διαβάστε περισσότερα »

Ο σύγχρονος πύργος της Βαβέλ (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Ο πύργος της Βαβέλ! Διαβάσατε στην Αγία Γραφή για τον πύργο της Βαβέλ; Έλκος της γης! Έλκος της ανθρωπότητας μετά τον κατακλυσμό του Νώε. Όσο οι άνθρωποι ήταν ανήθικοι πριν τον Κατακλυσμό τόσο μετά τον Κατακλυσμό ήταν άθεοι. Πότε πρόλαβαν; Πότε πρόλαβαν να ξεχάσουν το Θεό, οι απόγονοι του Νώε; Ο Νώε ήταν ο μοναδικός που σώθηκε από το Θεό μετά τον Κατακλυσμό, λόγω της πίστης του και της δικαιοσύνης του. Ο Κατακλυσμός, η τιμωρία του Θεού δεν βοήθησε καθόλου τους απογόνους του Νώε; Βοήθησε κάποιους -ποτέ ο κόσμος δεν ξέμεινε από δίκαιους ανθρώπους- αλλά πολλούς δεν τους βοήθησε. Τότε αυτοί οι πολλοί αποφάσισαν να χτίσουν τον πύργο της Βαβέλ για να δοξαστούν, λέγοντας τα εξής: Ας χτίσουμε για τον εαυτό μας πόλη και πύργο του οποίου η κορυφή θα φτάνει μέχρι τον ουρανό, για να δοξαστούμε προτού διασκορπιστούμε στη γη (Γεν. 11,4).

Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Διαβάστε περισσότερα »

Η Ανάληψη του Κυρίου (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Ὅταν τὰ χελιδόνια μένουν ἀπὸ τροφὴ καὶ τὸ κρύο πλησιάζει, ξεκινοῦν τὸ ταξίδι τους γιὰ τὰ θερμὰ κλίματα. Ἐκεῖ θὰ βροῦν πολὺ ἥλιο καὶ ἀρκετὴ τροφή. Ἕνα χελιδόνι πετᾶ μπροστά, δοκιμάζει τὸν ἀέρα καὶ δείχνει τὸ δρόμο. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα χελιδόνια ἀκολουθοῦν τὴν πορεία του.

Ὅταν οἱ ψυχὲς μας μένουν ἀπὸ τροφὴ στὸν ὑλικὸ κόσμο κι ὅταν ἡ κρυάδα τοῦ θανάτου πλησιάζει, τότε τί καλὰ θὰ ἦταν νὰ ὑπῆρχε ἕνα χελιδόνι σὰν κι ἐκεῖνο, νὰ μᾶς ὁδηγήσει σὲ τόπο θερμό, ὅπου θὰ βρίσκαμε πολλὴ πνευματικὴ ζέστη καὶ τροφή! Ὑπάρχει ἄραγε τέτοιος τόπος; Καὶ μποροῦμε ἄραγε νὰ βροῦμε τέτοιο χελιδόνι; Διαβάστε περισσότερα »