Ήταν πράος, ειρηνικός και γαλήνιος. Ήταν ευπροσήγορος, ταπεινός και μειλίχιος. Ήταν απλός, ευθύς και ειλικρινής. Σπάνια θύμωνε. Σπανιώτατα φώναζε. Ποτέ δεν οργιζόταν. Καθάριο βλέμμα και παιδικό, βάδισμα αργό και συνετό, πρόσωπο λαμπερό και ευχάριστο, απαύγασμα της άδολης ψυχής του. Πρώτος στην υπακοή, πρώτος στην ταπείνωσι, πρώτος στη μετάνοια. Όσιος, άκακος, άμεμπτος, υπομονετικός, σαν τον Αυσίτη Ιώβ. Και προ πάντων, μοναχός «θεομητορικός», αγαπητό παιδί τής Παναγίας.

Βιάστηκα όμως. Άρχισα από το τέλος, σαν τον βίο τής οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Ας ερευνήσουμε τον άνδρα ευθύς εξ αρχής·

Διαβάστε περισσότερα »

Είναι έμφυτο στον άνθρωπο να συζεί με την ειρήνη και είναι το πιο αναγκαίο για να κρατηθεί στη ζωή. Είναι πιο αναγκαίο ακόμα και από τα πρώτα που χρειάζεται ο άνθρωπος, δηλαδή τροφές, σκεπάσματα. Όμως, ποια ειρήνη είναι ωφέλιμη στον άνθρωπο; Διότι δυστυχώς, έχουν κατασκευαστεί πολλών ειδών «ειρήνες» που προσφέρονται για τον σύγχρονο κουρασμένο άνθρωπο. Σε όλα τα σύγχρονα πολιτικά συστήματα, η ειρήνη είναι από τα πρώτα που υπόσχονται για να αλιεύουν ψηφοφόρους. Μερικά πολιτικά συστήματα με τον τρόπο τους, κατάφεραν και εδραίωσαν κάποιο είδος ειρήνης για την χώρα τους, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει την ψυχική ειρήνη για τους πολίτες τους. Διότι καλή βέβαια είναι η ειρήνη μιας χώρας από πολέμους, αλλά αυτό το είδος ειρήνης είναι εντελώς άσκοπο όταν λείπει η ψυχική ειρήνη. Και ποια είναι η ψυχική ειρήνη, από που προέρχεται και πως αποκτάται; Διαβάστε περισσότερα »