Μιχαήλ Μιχαηλίδης

«Η αναισχυντία μήτηρ εστί της πορνείας» (Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδης, Θεολόγος)

Τή σύγχρονη ἐποχή μας, δίχως ἀμφιβολία, τή χαρακτηρίζει ἡ ἀπουσία τοῦ ἤθους, τῆς σεμνότητας καί τῆς αἰδοῦς. Δέν πλεονάζει μονάχα, ἀλλά ὑπερπλεονάζει ἡ ἀναισχυντία. Γι’ αυτό και θυμήθηκα τό σοφό λόγο τοῦ ββ Δωροθέου, ὅτι « ναισχυντία μήτηρ στί τς πορνείας».

Δέν ὑπάρχει κακό καί ἄσεμνο καί ἀνεπίτρεπτο, πού νά μή ἔχει γιά μάνα του τήν ἀδιαντροπιά, τήν ἀναισχυντία. Τήν ἀναισχυντία θά τη συναντήσεις στό κάθε σου βῆμα. Στά Μ.Μ.Ε., στά ἔντυπα, τά περιοδικά, τό θέατρο, τόν κινηματογράφο, στίς κουβέντες, στίς συντροφιές, στό γυναικεῖο ντύσιμο – ἤ μᾶλλον γδύσιμο! – στά τραγούδια… καί ὅπου ἀλλοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

Ομοφυλοφιλία: «Παράνομος και παρά φύσιν» (Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδης, θεολόγος)

Ο Νόμος του Θεού δεν καταδικάζει μονάχα την πορνεία και τη μοιχεία αλλά και την ομοφυλοφιλία. Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε: «Και μετά άρσενος ου κοιμηθήση κοίτην γυναικείαν, βδέλυγμα γαρ εστι» (Λευιτ. ΙΗ΄ 22). Να μη έχεις σαρκική σχέση με άντρα, σαν να είναι γυναίκα, γιατί αυτή η πράξη είναι μισητή και σιχαμερή. Διαβάστε περισσότερα »

Ποτέ «αλειτούργητοι» (Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδης, Θεολόγος)

Στά πρῶτα χριστιανικά χρόνια τῶν διωγμῶν καί τῶν κατακομβῶν, οἱ χριστιανοί ἦσαν ἀληθινό χρυσάφι. Ὅσο περνοῦσαν τά χρόνια, ἔχαναν τήν πνευματική τους λαμπρότητα καί θερμότητα, λόγῳ τῆς ἐκκοσμίκευσης καί τῆς χαλάρωσης τῶν ἰδεῶν καί τῆς χριστιανικῆς τους Πίστης. Αὐτό συμβαίνει καί θά συμβαίνει πάντοτε, παρά τίς ἀποστολικές προτροπές: «Μή συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθαι τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς ὑμῶν» (Ρωμ. ΙΒ´ 2), καί «μή γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις» (Β´ Κορ. Στ´ 14). Διαβάστε περισσότερα »

Αληθινή ομορφιά η σεμνότης (Μιχαήλ Μιχαηλίδης, θεολόγος)

Ο καλλωπισμός φθείρει την ψυχήν Το κάλλος, η ομορφιά, είναι και ωραίο και καλό. Δημιουργός του κάλλους είναι ο ίδιος ο Θεός. Όπου κι αν στρέψουμε τη ματιά μας θ’ αντικρύσουμε την ομορφιά και τη σοφία του Θεού. Στον ουρανό, στη γη, στα βουνά, τις θάλασσες, τα πουλιά, τα λουλούδια… Παντού. Στο κάθε μας βήμα. Την κάθε στιγμή. Όλα πλασμένα «καλά λίαν». Διαβάστε περισσότερα »

Πνεύμα αργολογίας (Μιχαήλ Μιχαηλίδης, Θεολόγος)

Από τον πόλεμον των παθών Ὅποιος ἐλέγχει τόν ἑαυτό του, εἶναι προσεκτικός στά λόγια του. Οὔτε πολυλογεῖ, οὔτε ἀργολογεῖ. Οὔτε πολυμιλάει, ἀλλ’ οὔτε ἀπερίσκεπτα βγαίνουν ἀπ’ τά χείλη του τά λόγια πού λέει. Διαβάστε περισσότερα »