Με αφορμή την περικοπή του Ευαγγελίου της Κυριακής 3/7/2011 «Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτὰ οὒχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν;» (Μάτθ. 6, 26-27)
Ἕνα ἀπὸ τὰ κύρια χαρακτηριστικά της ζωῆς τῶν ἀνθρώπων, εἶναι καὶ ἡ μέριμνα πρὸς ἐξασφάλιση τῶν ἀναγκαίων ὑλικῶν ἀγαθῶν, ποὺ ἀπαιτοῦνται διὰ τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Ὁ ἄνθρωπος μεριμνᾷ καὶ φροντίζει, μὲ ζῆλο καὶ πόθο καὶ προσπάθεια, γιὰ τὴν τροφή του, τὸ ποτό του, τὸ ἔνδυμά του, τὴν κατοικία του, τὶς ὑλικὲς ἀνάγκες τοῦ γενικά. Καὶ βέβαια, μιὰ λογικὴ φροντίδα καὶ μέριμνα, εἶναι κάτι τὸ φυσιολογικὸ καὶ δὲν τὸ ἀπαγορεύει ὁ Θεός. Ἐφ’ ὅσον ἔχουμε σῶμα μὲ ὑλικὲς ἀνάγκες καὶ μάλιστα ὁ Θεός μας ἔπλασε ἔτσι, ὥστε νὰ ἐξαρτώμεθᾳ καὶ ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, ἀπαιτεῖται ὁ ἄνθρωπος νὰ φροντίζει καὶ νὰ ἐνδιαφέρεται διὰ τὰ πρὸς τὸ ζῆν.