κοινωνία

Η προσήλωση στο ατομικό και η αδιαφορία για το κοινό συμφέρον απεργάζεται την παρακμή των κρατών (Σαράντος Καργάκος, συγγραφέας – ιστορικός)

«Τῆς ἀρετῆς, εἰ μέλεις πόλις εἶναι, οὐδένα δεῖ ἰδιωτεύειν»
(ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ)
«Από τη στιγμή που θαπει κανείς, προκειμένου για τις υποθέσεις του κράτους, «Tιμ’ ενδιαφέρει;», μπορούμε να υπολογίζουμε ότι έχει γίνει το πρώτο βήμα για την παρακμή τον κράτους αυτού». Η φράση αυτή του Ζ.Ζ.Ρουσσώ φρονούμε ότι αποτελεί την καλύτερη αφετηρία για την ανάπτυξη των ιδεών μας σχετικά με το εξεταζόμενο θέμα.

Διαβάστε περισσότερα »

Η πλειονότητα και οι υποτιθέμενες εξαιρέσεις (Κώστας Βραχνός)

Δυστυχέστατα, οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας δεν υποψιάζονται ούτε το μέγεθος ούτε το βάθος τού εξευτελισμού που συνιστά για μια κοινωνία το γεγονός ότι η αιτία ν’ αφυπνιστεί, να ενωθεί και ν’ αντιδράσει είναι η αιφνίδια διακοπή μιας ατομοκρατικής και καταναλωτικής ευημε­ρίας, η οποία, εξαιτίας των χαρακτηριστι­κών της, κατ’ ουσίαν προπαρασκεύαζε την κακοδαιμονία που ενέσκηψε αργότερα με τη μορφή ημι-μεταφυσικής συμφοράς («που μας βρήκε») μάλλον παρά ως απλή νομοτέλεια, ως φυσικό επακόλουθο των επιλογών και των παραλείψεών της. Διαβάστε περισσότερα »

Η κοινωνία της αδιαφορίας (Δημήτρης Μπαλτάς, Δρ Φιλοσοφίας)

Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ: «Νομίζουμε πως έχει μια αξία σήμερα, μέσα στη δύνη που προκαλεί η κρίση, να δούμε τι είναι αυτό που μπορεί να συνετέλεσε σ΄ αυτή την κατάσταση που βιώνει ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων, αλλά και πόσο υγιείς ήταν οι επιλογές μας εκτός κρίσης. Σε αυτόν τον προβληματισμό συμβάλει το παρακάτω παλαιότερο άρθρο».

Στην παρούσα αναφορά θα δείξω ότι από την αμφισβήτηση, την σχετικοποίηση και την απόρριψη εκ μέρους του μηδενιστικού πνεύματος, που καλλιεργήθηκε εντόνως τον 19ο αι., έχει οδηγηθεί ο σύγχρονος άνθρωπος, αλλά και εν γένει η σημερινή κοινωνία, στην ενσυνείδητη αδιαφορία απέναντι σε αξίες, σε θεσμούς και στα προβλήματα της καθημερινότητας. Θα σημειωθεί εκ προοιμίου ότι η αδιαφορία δεν συσχετίζεται μόνον με  την πολιτική απάθεια, όπως συνήθως επισημαίνεται, αλλά αφορά, επίσης, την ηθική συμπεριφορά, τις κοινωνικές σχέσεις, την θρησκευτικότητα και την οικολογική συνείδηση.

Διαβάστε περισσότερα »

«Η Εκκλησία δεν είναι οργάνωση που εργάζεται για την θεραπεία των κοινωνικών κακών…» (Σεβ. Μητροπ. Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας)

«…υπάρχει εις πολλούς η ιδέα ότι η Εκκλησία είναι και αυτή μία οργάνωσις, η οποία πρέπει να εργάζεται δια την θεραπείαν των κοινωνικών κακών. Εις αυτήν την ιδέαν επαγιδεύθησαν πολλοί των ιερέων μας, δος δ᾽ ειπείν και των Επισκόπων μας, και εγκαταλείψαντες το καθαρώς πνευματικόν έργον, την κατήχησιν δηλαδή του λαού και την διδασκαλίαν της τέχνης της απαλλαγής τής καρδίας από τα πάθη, ξεχύνονται εις φιλανθρωπικά και κοινωνικά έργα, διότι από αυτά μόνον θα έχουν τον έπαινον του κόσμου.

Διαβάστε περισσότερα »

Γλώσσα, κοινωνία και λατρεία κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (Φώτης Δημητρακόπουλος, καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών)

Η Εισήγηση του  κ. Φωτ. Δημητρακοπούλου, καθηγ. Πανεπιστημίου Αθηνών από το βιβλίο «ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΗΜΕΡΙΔΟΣ “ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ – νοησιαρχία ή μέθεξις”», που εξέδωσε ο Ι. Ναός Αγ. Παρασκευής Αττικής.

Διαβάστε περισσότερα »