(Θεσσαλονίκη, 15 ἕως 17-10-2012)

Είχαμε από καιρό υποσχεθεί μια επίσκεψη στα παιδιά κάποιας φτωχής οικογένειας της Αλασούρας, στην οποία βρίσκεται η έδρα του Ιεραποστολικού μας Κλιμακίου στη Μαδαγασκάρη.

Ἀφορμή για την παροῦσα ἐνασχόληση με το θέμα τῆς «Ὁμοιοπαθητικῆς» (ΟΠ, στο ἑξῆς) μᾶς ἔδωσε ἕνα δημοσίευμα τοῦ Περιοδικοῦ «Ἐνοριακή Εὐλογία» (τ. 118, σελ. 184-190), στο ὁποῖο δημοσιεύθηκε ἄρθρο τοῦ Ἱερομονάχου π. Χρυσοστόμου «Τρ.». Στο ἄρθρο αὐτό ὁ π. Χρυσόστομος ἰσχυρίζεται ὅτι: α) ἡ ΟΠ δεν εἶναι ἀντίθετη προς την χριστιανική πίστη β) ἡ ΟΠ «ἐνεργεῖ…στηριζόμενη σε νόμο πού ὁ Θεός ἔβαλε στην φύση γ) «ἡ ὁμοιοπαθητική, για την ὁποία ὁμιλοῦν αὐτοί πού θέλουν να ἀποτρέψουν ἀπό αὐτήν, δεν εἶναι ἡ ἀληθινή ὁμοιοπαθητική» δ) ἔχει ἀρχαία προέλευση ἡ ΟΠ και ε) ἡ ΟΠ «ὑποστηρίχθηκε και ἐφαρμόσθηκε ἀπό πολλούς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀκόμη ὁ π. Χρυσόστομος ἀπορρίπτει τα «ἄλλα πρόσωπα πού εἶχαν ἐπηρεασθεῖ ἀπό ἀνατολικές δοξασίες και ἀποκρυφιστικές τάσεις σχετικά με την ἑρμηνεία τοῦ τρόπου με τον ὁποῖον ἡ ὁμοιοπαθητική ἐνεργεῖ». Περαιτέρω ὁ π. Χρυσόστομος, ἐμμέσως πλην σαφῶς, ἀπορρίπτει τον θεωρούμενο ἱδρυτή τῆς ΟΠ Hahhneman και ὅσους ἀκολουθοῦν τον τελευταῖο, ξένους και Ἕλληνες ὁμοιοπαθητικούς.

Πριν ὑποβάλλωμε στον π. Χρυσόστομο -ἀλλά και σε Ὀρθοδόξους Θεολόγους και κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἐγκρίνουν, συνιστοῦν και ἐφαρμόζουν ἐνδεχομένως την ὁμοιοπαθητική «θεραπευτική»- ὁρισμένες καίριες ἐρωτήσεις, κρίνομε ἀπαραίτητο να παρουσιάσωμε περιληπτικῶς τις γενικές ἀρχές τῆς ΟΠ, το φιλοσοφικό της ὑπόστρωμα, τον τρόπο με τον ὁποῖον ἀντιλαμβάνονται οἱ ὁμοιοπαθητικοί την ἔννοια τῆς «ζωτικῆς δύναμης», την ἄποψή τους περί «μιασμάτων», την θεραπευτική προσέγγιση και τον τρόπο δράσεως τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων, τα πειράματά τους –provings- με τα ὁποῖα διαπιστώνουν τα χαρακτηριστικά «της ψυχής» ἤ «προσωπικότητας» τῶν διαφόρων «θεραπευτικῶν» οὐσιῶν (ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων), ὅπως και να γνωστοποιήσωμε και την ἄποψη τῶν ὁμοιοπαθητικῶν ὅτι «η ομοιοπαθητική σώζει πραγματικά ψυχές με αυτό τον τρόπο… Η ομοιοπαθητική μέσα από αυτή τη διαδικασία βοηθά τον άνθρωπο να έλθει σε επαφή με τον Θεό»[1] (ημέτερη η υπογράμμιση με τα παχέα στοιχεῖα).