θλίψεις

“Εν θλίψει επλάτυνάς με” (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

«Όταν βρισκόμουν μέσα στις θλίψεις με παρηγόρησες»

Δεν είπε, «αφαίρεσες τις θλίψεις», ούτε «έδιωξες τους πειρασμούς», άλλα τα άφησες να υπάρχουν και «με παρηγόρησες». Διαβάστε περισσότερα »

«Ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται» Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)

Πατρικές νουθεσίες του έμπειρου πνευματικού Γέροντος Αρχιμανδρίτου Εφραίμ, προηγουμένου Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους, εις δόξαν Θεού και ωφέλειαν θλιβομένων ψυχών.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην δέχεται συνεχώς θλίψεις, στεναχώριες, βάσανα από τον εαυτό του τον ίδιο, από τον πλησίον του, από τον διάβολο. Πότε ο ένας τον πειράζει, πότε ο άλλος και συνεχώς βρίσκεται υπό το κράτος του πόνου και της θλίψεως… Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή των αγίων Πατέρων της Δ΄Οικουμενικής Συνόδου: Ερμηνεία Αποστολικής περικοπής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(από την «Προς Τίτον» επιστολή του αποστόλου Παύλου, κεφ. 3, εδάφια 8-15)

Για την αρετή της ελεημοσύνης και την υπομονή που πρέπει ο Χριστιανός να επιδεικνύει στις θλίψεις

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Α’ Ματθαίου (Αγίων Πάντων): Ερμηνεία Αποστολικής περικοπής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

[Προς Εβρ. 11, 32-40 και 12, 1-2]

«Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν (: Και τι ακόμη να λέω και να διηγούμαι; Πρέπει να σταματήσω, διότι δε θα μου φτάσει ο χρόνος να διηγούμαι για τον Γεδεών και τον Βαράκ, τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, για τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες)» [Εβρ.11,32]. Κατηγορούν μερικοί τον Παύλο, γιατί αναφέρει σε αυτό το σημείο τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε. Τι λες; Αυτός που ανέφερε την πόρνη Ραάβ, δε θα αναφέρει αυτούς; Μη μου αναφέρεις την άλλη ζωή τους, παρά μόνο το αν πίστεψαν ή έλαμψαν ως προς την πίστη. Διαβάστε περισσότερα »

Το φωτεινό παράδειγμα του πολυάθλου Ιώβ (γ. Εφραίμ Φιλοθεΐτης)

Σήμερα (6/5) εορτάζει η Ορθόδοξος Εκκλησία μας τον άγιο και πολύαθλο Ιώβ, τον δίκαιο Ιώβ. Γιατί; Γιατί πολυ-άθλησε, έκανε πολλές αθλήσεις. Πήρε πολλά στεφάνια, έφερε πολλές νίκες. Πού; Στου βίου τη θάλασσα. Και βλέπουμε εκεί στη βιογραφία του, ότι αυτός ο Άγιος, στην εποχή που ζούσε, στα χρόνια εκείνα, που δεν υπήρχε Ορθόδοξος Εκκλησία, δεν είχε κατέβει ο Χριστός, δεν είχε σαρκωθεί ο Θεός Λόγος, δεν είδε ο κόσμος τη ζωή του Χριστού, δεν είδε τον Θεό εν σαρκί, δεν είδε τα θαύματά του, δεν είδε τίποτε. Και όμως με μία απλή πίστη στον Δημιουργό, στον Πλάστη, έγινε αυτός Μέγας Άτλας του Θεού. Με μια απλή πίστη, βλέποντας την δημιουργία, την λειτουργία της δημιουργίας, έβλεπε τον πάνω κόσμο, τους αστέρες, τις εποχές και όλα τα είδε να λειτουργούν άψογα, από αμνημονεύτους αιώνες, χωρίς να παραστρατεί κάποιο δημιούργημα από τη δημιουργία του, ούτε στο ελάχιστο. Πώς είναι δυνατόν, είπε, υλικά πράγματα να είναι φτιαγμένα με τέτοια επιστήμη και να λειτουργούν με τέτοια ακρίβεια επιστημονική χωρίς να υπάρχει Δημιουργός; Η λογική, η συνείδηση, του υπέβαλαν ακράδαντη πίστη. Με αυτή την επίγνωση, της πίστεως προς τον Κτίστη, αυτός έγινε ένας μεγάλος πιστός. Σ’ αυτή την πίστη επάνω θεμελιώνοντας και πατώντας αντιμετώπισε τον μεγάλο Δράκοντα, τον απατεώνα Διάβολο. Διαβάστε περισσότερα »