θάνατος
Περί της ώρας του θανάτου (Αγ. Λουκάς, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)
(2,548 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Υπάρχουν πολλοί θάνατοι ή ένας οριστικός και αμετάκλητος θάνατος του ανθρώπου; (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καρδιολόγος, Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών)
(2,422 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Από τα προβλήματα των μεταμοσχεύσεων Διαβάστε περισσότερα »
Ανώδυνος θάνατος (Γιώργος Μπάρλας)
(3,961 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Ο θνήσκων ασθενής (Δήμητρα Καναλουπίτη, Αναπλ. Διευθύντρια, Α’ Ογκολ. Κλινικής, Νοσ. Metropolitan, Πηνελόπη Μιχαλακοπούλου, Ε.Ε.ΔΙ.Π. Σχολής Επιστημών της Διοίκησης, Παν/μιο Αιγαίου)
(3,191 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Ο θάνατος μαζί με τη γέννηση είναι δυο οριακά γεγονότα – κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αν και τα δυο είναι κοινά γεγονότα για τα έμβια, μόνο ο άνθρωπος ξέρει ότι τα υφίσταται: Ξέρει ότι γεννήθηκε και ξέρει ότι, αφού γεννήθηκε, θα πεθάνει. Αυτή η γνώση της θνητότητας αποτελεί μοναδικό τραγικό προνόμιο της ανθρωπότητας. Διαβάστε περισσότερα »
Πολιτισμός Θανάτου: Από την Ιερότητα στην Ποιότητα της Ζωής (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επ. Καθηγητής Χειρουργικής)
(2,337 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Στα τελευταία 40-50 χρόνια, οι στόχοι και οι πρακτικές της ιατρικής άλλαξαν ριζικά. Σε παλαιότερα χρόνια, η ιατρική ηθική ήταν σαφώς τοποθετημένη υπέρ της ζωής, ενώ σήμερα η ιατρική πρακτική, με αυξανόμενο ρυθμό, εμπλέκεται στη «νόμιμη» αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής. Η τάση για την αποδοχή του τερματισμού της ανθρώπινης ζωής, ως φυσιολογικής λειτουργίας της ιατρικής, είναι επιταχυνόμενη. Διεθνή ιατρικά και βιοηθικά περιοδικά, με πολύ θετικό τρόπο συνηγορούν στον επαναπροσδιορισμό του θανάτου, που θα περιλαμβάνει και άτομα σε εμμένουσα φυτική κατάσταση, καθώς και τα ανεγκέφαλα νεογνά. Η γραμμή που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο έχει μετατεθεί, ώστε να καταστεί δυνατή η άντληση οργάνων για μεταμόσχευση, σε χρόνο που αυτά θα είναι υγιή και βιώσιμα. Η ενεργητική ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι ήδη νόμιμη πρακτική σε ορισμένες χώρες, ενώ η παθητική ευθανασία, δηλαδή η μη εφαρμογή ή η απόσυρση της υποστηρικτικής της ζωής τεχνολογίας, που στόχο έχει τον άμεσο τερματισμό της ζωής ενός αρρώστου, όχι μόνο ασκείται ευρύτατα, αλλά και θεωρείται ηθικά επιβεβλημένη. Οι εκτρώσεις, ακόμη και σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, εξακολουθούν να αφαιρούν τη ζωή εκατομμυρίων εμβρύων ανά τον κόσμο. Διαβάστε περισσότερα »