(Λουκ. ε΄ 1-11)

Μᾶς ἀξίωσε ἡ χάρη τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ, καθώς ἔχουμε σχεδόν ὁλοκληρώσει τήν πορεία μας στόν μυροβόλο πνευματικά μήνα Σεπτέμβριο, νά ἑορτάσουμε τήν ἑορτή τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ πού ταυτίζεται μαζί του καί τόν χαρακτηρίζει. Ψάλαμε τά προεόρτια καί τά μεθέορτα αὐτῆς καί ἀπολαύσαμε ἤδη τήν ἀνάγνωση καί τή διδασκαλία δύο κυριακάτικων εὐαγγελικῶν περικοπῶν ἀφιερωμένων στό ὕψος καί στό βάθος τῆς θεολογίας τοῦ Σταυροῦ, γευτήκαμε τή χαρά «διά τήν σωτηρίαν ἥν παρέχει τῷ κόσμῳ».

Γνωριμία μέ τόν εὐαγγελιστή Λουκᾶ

Σήμερα, λοιπόν, πρώτη Κυριακή μετά τήν ἀπόδοση τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ, καί ἡ σοφία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας μᾶς δίνει τή χαρά νά ἀπολαύσουμε ἀπό τώρα μέχρι καί τήν ἀρχή τοῦ Τριωδίου τά ἱερά διδάγματα πού θεόπνευστα παραδίδει μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιό του ὁ ἅγιος ἔνδοξος ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Λουκᾶς.

Διαβάστε περισσότερα »

[Υπομνηματισμός στα εδάφια Ματθ. 16 ,24-27] Διαβάστε περισσότερα »

(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφ. 21, χωρία 33 έως 46)

Ομιλία ΞΗ΄ από το Υπόμνημα του αγίου στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

«Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν (: Ακούστε και άλλη παραβολή: ένας άνθρωπος οικοδεσπότης φύτεψε αμπέλι και ύψωσε γύρω από αυτό ένα φράκτη και έσκαψε μέσα σε αυτό ένα πατητήρι και μία δεξαμενή και έκτισε πύργο, για να μένουν οι εργάτες και οι φύλακες· εμπιστεύτηκε αυτό σε κάποιους γεωργούς και αναχώρησε σε άλλη χώρα).

Διαβάστε περισσότερα »

[Ματθ. 17, 14-23]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-9-1983                                   

Όταν, αγαπητοί μου, ο Κύριος επέστρεψε από το όρος Θαβώρ με τους τρεις μαθητάς Του, τον Ιάκωβον, τον Ιωάννην και τον Πέτρον, έφθασε εκεί που ήσαν οι άλλοι μαθηταί, οι εννέα, τους οποίους είχαν περικυκλώσει πλήθος πολύ κόσμου, Φαρισαίοι, και ακόμη ένας δυστυχισμένος πατέρας, ο οποίος έφερε το παιδί του εις τους μαθητάς του Κυρίου να το θεραπεύσουν, που ήταν δαιμονισμένο και δεν μπόρεσαν. Και τώρα έρχεται εις τον Κύριον και Του λέγει: «Κύριε, σε παρακαλώ κάνε καλά το παιδί μου, γιατί το έφερα στους μαθητάς σου και δεν μπόρεσαν να μου το κάνουν καλά». Και τότε ο Κύριος αναστέναξε και είπε: «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! Ἓως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; Ἓως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;». «Ω γενεά άπιστη και διεστραμμένη, έως πότε θα είμαι μαζί σας, έως πότε θα σας ανέχομαι, που είδατε τόσα θαύματα και μένετε ακόμη στην απιστία σας;». Και τότε εζήτησε να φέρουν το παιδί μπροστά Του, από το οποίον έβγαλε το δαιμόνιον και το απήλλαξε.

Διαβάστε περισσότερα »

(Ματ. ιδ’ 14-22)

– Κάθε ψυχὴ ἀνθρώπου ἔχει ἀπὸ τὸν Θεὸν τῆς ἐλπίδος τὴν δύναμη.

– Οἱ ἄνθρωποι αναστρέφουμε τὸ δῶρο τῆς ἐλπίδος ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ ἀντὶ νὰ ἐλπίζουμε σὲ Αὐτόν, ἐλπίζουμε στοὺς ἀνθρώπους, στὰ χρήματα, τὰ ὑλικὰ πράγματα, τὰ ἀσθενή, τὰ φθαρτά, τὰ μεταβλητὰ καὶ πρόσκαιρα. Γιατὶ οἱ ἄνθρωποι τὸ κάνουν αὐτό;

– Οἱ ἐπὶ τὸν Θεὸν ἐλπίζοντες, οὐδέποτε μένουσιν ἐστερημένοι τῶν δωρεῶν Αὐτοῦ.

– Ἡ ἐλπὶς θυγάτηρ γνησία τῆς πίστεως.

– Ὁ ἄπιστος μὴν ἔχοντας ἐλπίδα στὸν Θεό, δὲν βρίσκει παρηγορία στὶς θλίψεις του. Διαβάστε περισσότερα »