εντολές

ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ: Για την Ανάσταση του Χριστού (Δευτέρα του Θωμά) (Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

Για την ανάσταση του Χριστού. Και τι λογής είναι αυτή, ή πώς γίνεται μέσα μας η ανάσταση του Χριστού και μέσα σ’ αυτή η ανάσταση της ψυχής. Και ποιο είναι το μυστήριο αυτής της ανάστασης.

Ειπώθηκε μετά το Πάσχα, τη Δευτέρα της δεύτερης εβδομάδας του Πάσχα.

Αδελφοί και πατέρες, τώρα πια το Πάσχα, η χαρμόσυνη μέρα, η γεμάτη από χαρά και γλυκύτητα, η μέρα της ανάστασης του Χριστού, που έρχεται πάντοτε με το γύρισμα του χρόνου, ή, μάλλον, που γίνεται κάθε μέρα και αδιάκοπα μέσα σ’ αυτούς που γνωρίζουν το μυστήριό της γέμισε από χαρά και ανείπωτη αγαλλίαση τις καρδιές μας, παύοντας συγχρόνως τον κόπο της πάνσεπτης νηστείας, ή, μάλλον, να πω, φέροντάς τον σε τελειότητα και παρηγορώντας συγχρόνως τις ψυχές μας, γι’ αυτό και, αφού κάλεσε, όπως βλέπετε, όλους μαζί τους πιστούς σε ανάπαυση και σε ευχαριστία, πέρασε.

Διαβάστε περισσότερα »

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως: Ερμηνεία της Αποστολικής Περικοπής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(27 Ιανουαρίου)

 

«Τοιοτος γρ μν πρεπεν ρχιερεύς, σιος, κακος, μίαντος, κεχωρισμένος π τν μαρτωλν κα ψηλότερος τν ορανν γενόμενος (: Aντικαταστάθηκε λοιπόν η λευιτική ιεροσύνη. Διότι τέτοιος και με τέτοιες ιδιότητες Αρχιερέας μάς χρειαζόταν· ευσεβής και άγιος, απαλλαγμένος από κακία και πονηρία, αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς και ανέγγιχτος από την αμαρτία. Και όσο ζούσε στη γη, ήταν τελείως χωρισμένος και ανέγγιχτος από τις αμαρτίες των ανθρώπων, επειδή ήταν απόλυτα αναμάρτητος· επιπλέον όμως τώρα και επειδή ανυψώθηκε πάνω από τους ουρανούς και κάθεται στα δεξιά του Θεού)» [Εβρ. 7, 26]. Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή της Απόκρεω: Η Κυριακή της Μελλούσης Κρίσεως (Γέροντας Πετρώνιος Τανάσε)

Την παραβολή του Ασώτου Υιού θα την ενθυμούμεθα, όσον καιρό θα υπάρχει αυτός ο κόσμος, διότι δι’ αυτής εκφράζεται η ανεκλάλητη αγάπη και το έλεος του Θεού προς ημάς. Γι’ αυτό ίσως ο Σωτήρ ήθελε να πεθάνει δια σταυρικού θανάτου, δηλαδή με τα χέρια τεντωμένα, όπως άλλωστε πάντοτε τον παρουσιάζει και η Εκκλησία, για να μας φανερώσει ότι για πάντα θα μένει με τις αγκάλες ανοικτές, για ν’ αγκαλιάζει όλους τους αμαρτωλούς, οι οποίοι επιστρέφουν στο πατρικό τους σπίτι.

Η αγάπη όμως δεν είναι μονόπλευρη. Ζητεί απάντηση από τον αγαπώντα. Και η φυσικότερη απάντησις δεν ημπορεί να είναι άλλη παρά μόνον η αγάπη. Εάν η Κυριακή του Ασώτου μας επρόβαλε την άπειρη αγάπη του Θεού προς τους ανθρώπους, η τρίτη αυτή Κυριακή, της Μελλούσης Κρίσεως, μας παρακινεί να στοχασθούμε την απάντηση που θα δώσουμε απέναντι της θείας αγάπης.

Διαβάστε περισσότερα »

Οι τέσσερις τρόποι κοινωνίας με τον Θεό στην Ορθόδοξη Εκκλησία (Γέροντας Κλεόπας Ηλίε)

Η ένωση και κοινωνία μας με τον Θεό σε γενικές γραμμές γίνεται με δύο τρόπους: με τη μυστική κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου και με την πνευματική κοινωνία. Ο δεύτερος τρόπος διαιρείται εν συνεχεία σε τρεις άλλους τρόπους. Γι’ αυτό θα σας μιλήσω γι’ αυτούς τους τρόπους φέρνοντας μαρτυρίες από τη θεία Γραφή και τις διδασκαλίες των αγίων Πατέρων. Διαβάστε περισσότερα »

Οι κυριότερες εντολές του Ευαγγελίου (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)

1. Κάθε χριστιανός οφείλει ν’ αγαπά το Θεό.

Οφείλεις ν’ αγαπάς τον Κύριο και Θεό σου μ’ όλη σου την καρδιά και μ’ όλη σου την ψυχή και μ’ όλο σου το νου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή (Ματθ. 22:37).

Αν μ’ αγαπάτε, τηρήστε τις εντολές μου (Ιω. 14:15).

Όποιος εγκολπώθηκε τις εντολές μου και τις εκτελεί, εκείνος είναι που μ’ αγαπά. Και όποιος αγαπά εμένα, ϑ’ αγαπηθεί από τον Πατέρα μου και θα τον αγαπήσω κι εγώ και θα φανερώσω μέσα του μυστικά τον εαυτό μου (Ιω. 14:21).

Όποιος δεν μ’ αγαπά, δεν τηρεί τις εντολές μου (Ιω. 14:24).

Αγαπάτε το Χριστό, αν και δεν τον έχετε γνωρίσει (Α΄ Πετρ. 1:8).

Όποιος αγαπά τον Πατέρα, αγαπά και τον Υιό, που γεννήθηκε από τον Πατέρα (Α΄ Ιω. 5:1). Διαβάστε περισσότερα »