Ελληνοχριστιανισμός

Οι Τρεις Ιεράρχες στον 20ο αιώνα († Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης)

Συνήθως, όταν πρόκειται να ομιλήσωμεν διά τους Αγίους της Εκκλησίας, συμβαίνει να μεταφερώμεθα εις την εποχήν των. Και, παρασυρόμενοι από το κλίμα του παρελθόντος, να νομίζωμεν, ότι ανήκουν μόνον εις τον αιώνα των.

Παρ’ ότι και τώρα τους τιμώμεν, έχομεν την εντύπωσιν, ότι ο βίος των, τα έργα των, η διδαχή των, ισχύουν μόνον διά την εποχήν των.

Εν τούτοις, οι άγιοι «εις τον αιώνα ζώσι». Διότι η ζωή των και η διδαχή των περιέχει την αιωνίαν αλήθειαν του Θεού. Και ως τοιαύτη παραμένει άφθαρτος από τον χρόνον και τας μεταβολάς του κόσμου.

Αυτό έχει εφαρμογήν εις την πληρότητά του διά τους «Τρεις Ιεράρχας». Ό,τι τους έκαμε μεγάλους εις την εποχήν των, το ίδιον τους καθιστά μεγάλους ύστερα από δέκα πέντε αιώνας και μέχρι συντελείας του κόσμου. Καμμία εγκοσμία μεταλλαγή, δεν ημπορεί να ανατρέψη την θέσιν που κατέχουν οι «Τρεις Ιεράρχαι» εν τη Εκκλησία… Διαβάστε περισσότερα »

Η πλάνη τού “Ελληνοxριστιανισμού” (Αρχ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

Η συλλογή αυτή επιστολών / άρθρων του π. Επιφάνειου Θεοδωρόπουλου μπορεί να ξενίσει κάποιους. Τι συμβαίνει λοιπόν; Μήπως αποκηρύττουμε την εθνική μας ταυτότητα με τον ίδιο τρόπο που οι παγανιστές αποκηρύττουν την συμπόρευση Ελληνισμού και Χριστιανισμού εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια; Τίποτα τέτοιο. Ο μακαριστός Γέροντας σε καμία περίπτωση δεν εννοεί κάτι τέτοιο, όπως θα δείτε διαβάζοντας. Όμως λανθασμένοι και αντιεκκλησιαστικοί όροι όπως “Ελληνοχριστιανισμός” γεννήθηκαν από εθνοφυλετικά ιδεολογήματα και υπονοούν όχι απλά συμπόρευση, αλλά ταύτιση και ένωση των δύο, πράγμα άτοπο, αφού ο Χριστιανισμός είναι και πανανθρώπινος και υπερφυλετικός αλλά και ο Εθνοφυλετισμός (όχι: Πατριωτισμός) έχουν καταδικαστεί από την Εκκλησία μας. Ορθότερο ίσως είναι να μιλάμε για “Ελληνορθόδοξη πολιτισμική παράδοση”, ή καλύτερα: “Ρωμηοσύνη”, όπως λεγόταν. Αυτή είναι υπαρκτότατη και πρόκειται περί ενός πολιτισμικού μεγέθους πολλών αιώνων στο οποίο βρίσκουμε να συμβιώνουν και να διαλέγονται τις ταυτότητες της Ορθοδοξίας και του Ελληνικού πολιτισμού. Όμως το να μιλάμε περί “Ελληνοχριστιανισμού” (η ακόμα και περί Ελληνορθοδοξίας) είναι πέρα για πέρα λάθος, όσο το να μιλάμε για “Ρωσοχριστιανισμό” ή “κινεζοχριστιανισμό” ή «κινεζορθοδοξία», όπως μας εξηγεί και ο μακαριστός Πατέρας. Για όσους δεν γνωρίζουν θα πρέπει να πούμε πως σε όσα αρχαία κείμενα παραθέτοντας αναφέρεται η λέξη «Έλληνας», αυτή θα πρέπει να μεταφράζεται σήμερα ως «Ειδωλολάτρης», και όχι με την σημερινή εθνική σημασία. Διαβάστε περισσότερα »

«Ο Ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» και ο Μέγας Βασίλειος (Αρχ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

Έχω ενώπιον μου κείμενον του σεβαστού και προσφιλούς διδασκάλου μου κ. Παν. Ι. Μπρατσιώτου, αναφερόμενον εις την υποστήριξιν και εξύμνησιν του «Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού» (Βλέπε «Ελληνοχριστιανικήν Αγωγήν», φ. Μαρτίου και Απριλίου 1958). Η ταπεινότης μου δεν έχει βεβαίως ούτε το εν χιλιοστόν της σοφίας του κ. Καθηγητού και πολλών άλλων υποστηρικτών της συζεύξεως Ελληνισμού και Χριστιανισμού και συγκράσεως στοιχείων ελληνικών και Χριστιανικών προς μίαν καινήν δημιουργίαν (τον «Ελληνοχριστιανικόν πολιτισμόν»), αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι δεν δύναμαι να έχω τας απορίας μου. Ατυχώς παρ’ όλην την καλήν μου θέλησιν, μεθ’ ης εμελέτησα και μελετώ τα κατά καιρούς κείμενα των οπαδών αυτής της θεωρίας, δεν κατόρθωσα να πεισθώ, ότι εγένετο όντως (ή ότι ήτο καν δυνατή) τοιαύτη σύζευξις και σύγκρασις.

Διαβάστε περισσότερα »