Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”

Για την γαστριμαργία (Όσιος Αντίοχος ο Πανδέκτης)

Σε όλους είναι απαραίτητο να κυριαρχούν στην κοιλιά τους, και προπαντός σε αυτούς που θέλουν να υπηρετούν τον Θεό, έτσι ώστε και τη λατρεία προς τον Κύριο να την τελούν με προθυμία και άνεση. Εκείνος όμως που τρώει ακατάσχετα, μοιάζει με υπερφορτωμένο πλοίο που εύκολα το βουλιάζουν τα κύματα. Το σώμα χρειάζεται την τροφή, όχι την τρυφή˙ τη λιτότητα, όχι την αφθονία. Γιατί η τροφή και η λιτότητα ωφελούν και αυτό και την ψυχή, καθώς δίνουν τον νου οξύτητα και καθαρότητα και στο σώμα υγεία και ευεξία˙ αντίθετα, η τρυφή και η αφθονία βλάπτουν και τα δύο πάρα πολύ, καθώς χαυνώνουν και θολώνουν και λερώνουν τον νου, ενώ στο σώμα προκαλούν όχι μόνο ερεθισμούς και αισχρές επιθυμίες, αλλά και αλλεπάλληλες σοβαρές αρρώστιες. Γι’ αυτό και οι ασκητές που ζουν πάντοτε με λιτότητα είναι πιο συνετοί, πιο σώφρονες και πιο υγιείς από εκείνους που καλοτρώνε. Διαβάστε περισσότερα »

Από τον βίο του αγίου Σάββα

Όταν ο άγιος Σάββας αγωνιζόταν να χτίσει στο Καστέλλιον (*) πολλά οικοδομήματα, ώστε να μετατρέψει τον τόπο σε κοινόβιο, και οι υποτακτικοί του εργάζονταν σκληρά γι’ αυτό, δεν υπήρχε κανείς να φροντίζει για την προμήθεια των αναγκαίων εφοδίων. Ο Θεός όμως, για χάρη του οποίου χτιζόταν ο τόπος, και ο οποίος μας έδωσε εντολή να μη μεριμνούμε τι θα φάμε και τι θα πιούμε, και που είναι για εμάς πιο φιλόστοργος και από τη μητέρα και μας φροντίζει πιο πολύ και από τον πατέρα, αυτός έδειξε μια οπτασία σχετική με αυτό το θέμα στον ενάρετο Μαρκιανό, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής των κοινοβίων της Βηθλεέμ και φρόντιζε πολύ για όλους γενικά τους εκεί μοναχούς. Διαβάστε περισσότερα »

Ω Δέσποινα, η ελπίδα της σωτηρίας μου (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος)

Ω Δέσποινα, η οποία είσαι η δική μου τέρψη η σταλμένη από τον Θεό, η θεία δροσιά για τον καύσωνα που υπάρχει μέσα μου, η θεοστάλακτη σταλαγματιά της κατάξερης καρδιάς μου, η ακτινοβολούσα λαμπάδα της ζοφερής ψυχής μου, η οδηγός της δικής μου αμηχανίας, η δύναμη της αδυναμίας μου, η ένδυση της γύμνιας μου, ο πλούτος της φτώχειας μου, η θεραπεία των αγιάτρευτων τραυμάτων μου, η εξαφάνιση των δακρύων μου, η κατάπαυση των στεναγμών μου, η μεταβολή των συμφορών μου, η ανακούφιση των πόνων μου, η λύση των δεσμών μου, η ελπίδα της σωτηρίας μου.

Διαβάστε περισσότερα »

Όλα τα αγαθά τα οφείλουμε στον Κύριο (Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης)

Ω, πόσο απεριόριστα ευρεία είναι η χάρις του Κυρίου που ενεργεί μέσα μου! Ο Κύριος είναι το παν για μένα. Όλα τα αγαθά τα οφείλω σε Αυτόν. Δική μου είναι μόνο η αμαρτωλότητα, δικές μου είναι μόνο οι ασθένειες και οι αδυναμίες.

Διαβάστε περισσότερα »

Η αναγκαιότητα της εργασίας

Από τον βίο του αγίου ιερομάρτυρος Λουκιανού

Ο μέγας Λουκιανός, νέος ακόμη, στράφηκε στη μοναχική ζωή και ευθύς από την αρχή πολεμούσε όλες τις ηδονές του σώματος και δόθηκε σε αδιάκοπες νηστείες και προσευχές, έτσι ώστε σύντομα έκανε τη σάρκα να μην επαναστατεί εναντίον του πνεύματος. Ήταν εξασκημένος και στην καλλιγραφία, και με όσα έβγαζε από αυτήν τρεφόταν και ο ίδιος και έδινε και στους φτωχούς. Γιατί το θεωρούσε αδικία να φάει ο ίδιος, προτού δώσει και σε άλλους από αυτά που έβγαζε με τον κόπο του. Διαβάστε περισσότερα »