Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ: «Ένα κείμενο με πολλές ομοιότητες με την νοοτροπία και τις προσδοκίες στην Ελλάδα». Επιστολή σ’ έναν νέο ουτοπιστή για τους ξένους επισκέπτες

Θρηνείτε, επειδή δεν φτιάχνονται δρόμοι στο Ντούρμιτορ, για τους ξένους τουρίστες.

Εάν λέγατε για τα δάση ή για να βελτιωθούν οι μετακινήσεις του λαού, θα το καταλάβαινα. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν θα σας απαντούσα τίποτα, αφού η μέριμνα για τους δρόμους ανήκει σ’ εκείνους που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτήν. Όμως, όταν διαβάζω τον λόγο σας, γιατί πρέπει να φτιαχτούν δρόμοι στο Ντούρμιτορ, κοκκινίζω από ντροπή. Και πώς να σιωπήσω; Εσείς θέλετε να τραβήξετε τους ξένους, ώστε να έρχονται στο Μαυροβούνιο και να αφήνουν λεφτά! Γιατί; Επειδή μερικές μέρες θα βόσκουν τα μάτια τους στα λιβάδια, όπου ο τίμιος λαός από πάντα έβοσκε τα λευκά κοπάδια του, με τα οποία συντηρείται. Ακούγοντας αυτό, πιστέψτε με, προτιμώ πιο ευχάριστα να συζητώ με τους νεκρούς παρά με τους ζωντανούς. Ω, άγιε Πέτρο του Τσετίνιε, που πρώτος έσπασες τον στρατό του Βοναπάρτη, τί θα έλεγες σ’ αυτό; Κρύψου, σπαθί του Ιώλα Πίλετιτς, να μην πετούν επάνω σου δίφραγκα οι ξένοι, σαν φιλοδώρημα που θα σε δούν!

Σας δικάζουν και σας καταδικάζουν και εσείς θλίβεστε γι’ αυτό. Δίκασαν και καταδίκασαν και Εκείνον και θλιβόταν. «Νύν η ψυχή μου τετάρακται», είπε στον κήπο της Γεθσημανής (Ιωάν. 12, 27). Αλλά ο άνθρωπος παραμένει αυτό που είναι και όχι αυτό που οι άλλοι λένε γι΄ αυτόν. Με τους λόγους του για τους άλλους ανθρώπους, ο άνθρωπος δίνει μαρτυρία για το ποιος είναι ο ίδιος. Εμείς στη γη καθημερινά δίνουμε μαρτυρία για το ποιοι είμαστε, ακόμα και αν πικραίνουμε τον πλησίον μας. Γνωρίζοντας αυτό, λέει ο μεγάλος απόστολος Παύλος: «Εμοί δε εις ελάχιστόν εστιν ίνα υφ’ υμών ανακριθώ ή υπό ανθρωπίνης ημέρας… ο δε ανακρίνων με Κύριός εστιν» (Α΄Κορ. 4, 3-4). Ο Παύλος γνώριζε την αβεβαιότητα των ανθρώπινων κρίσεων, γι’ αυτό και δεν τις έπαιρνε στα σοβαρά. Αυτός συγκλονίζεται μόνο – και προτρέπει και εμάς να συγκλονιστούμε – από Εκείνον που γνωρίζει την πάσα αλήθεια για κάθε άνθρωπο, και που θα κρίνει δίκαια. Όταν ο αληθινός Κριτής εμφανιστεί, θα κρίνει στο δικό του δικαστήριο, και όλες οι κρίσεις και οι δίκες των ανθρώπων θα είναι ως μη γενόμενες.

Στον αλουμινά Στόγιμιρ Π.Οι λιτανείες γίνονται και μέσα στους ναούς. Αλλά εσύ ρωτάς για τις λιτανείες στους δρόμους και στους αγρούς. Τι νόημα έχουν;

«Το να σιωπά κανείς δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι είναι αδιάφορος, αδρανής, νωχελής κι απρόσεκτος. Η εσκεμμένη σιωπή, η προσεγμένη ολιγολογία και η απόρριψη της φλυαρίας και του κουτσομπολιού αποτελεί προτίμηση σιγής κι αποφυγή της κουραστικής πολυλογίας, από την οποία συνήθως προέρχονται διάφορα προβλήματα, όπως φιλονικίες, ψυχρότητες και θόρυβοι.