Ἀφορμή γιά νά γραφεῖ αὐτό τό ἄρθρο ἀποτέλεσε τό ἑξῆς περιστατικό: Πρόσφατα ἡ Π.Ε.ΦΙ.Π. δέχθηκε τήν ἐπίσκεψη ἑνός Πολυτέκνου ζεύγους, ὁ γιός καί ἡ νύφη τοῦ ὁποίου εἶναι φορεῖς γενετικῆς νόσου. Ζήτησαν οἰκονομική βοήθεια, προκειμένου νά ὑποβληθεῖ ἡ νύφη τους σέ συγκεκριμένη δαπανηρή ἐξέταση, «ἀπαραίτητη» γιά νά ἀποκλεισθεῖ ἡ πιθανότητα ἀπόκτησης ἀσθενοῦς παιδιοῦ. Ἡ Π.Ε.ΦΙ.Π. ζήτησε τή γνώμη μιᾶς εὐσεβοῦς γυναικολόγου, συνεργάτιδός της, ἡ ὁποία ἀποφάνθηκε ὅτι πρόκειται γιά τήν «Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση» πού πραγματοποιεῖται μόνο σέ ἐξειδικευμένες Κλινικές Ἐξωσωματικῆς Γονιμοποίησης. Μέ αὐτή ἐλέγχονται τά ἔμβρυα πού προῆλθαν ἀπό τή διαδικασία τῆς ἐξωσωματικῆς, γιά τό ἐνδεχόμενο ὕπαρξης γενετικῶν προβλημάτων, πρίν ἐμφυτευθοῦν στή μήτρα ἤ καταψυχθοῦν. Στή συνέχεια μᾶς περιέγραψε ἐν συντομίᾳ πῶς διεξάγεται ἡ ἐξέταση καί μᾶς ἐξήγησε τό προφανές, ὅτι ἡ καταστροφή τῶν «ἐλαττωματικῶν» ἐμβρύων εἶναι ἔκτρωση καί μάλιστα πολλαπλή! Ἐρευνήσαμε διεξοδικά τό θέμα ἐνημερώνοντας τήν Oἰκογένεια ὥστε νά γνωρίζει τή φύση καί τό σκοπό αὐτῆς τῆς ἐξέτασης. Βλ. Περιοδικό τῆς «Πανελλήνιας Ἕνωσης Φίλων τῶν Πολυτέκνων» (Π.Ε.ΦΙ.Π, www.pefip.gr), «Ἑλληνορθόδοξη ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», ἀρ. τ. 157/Μάρτιος 2018, σελ. 4–9.
βιοηθική
Η «Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση–Εξέταση» και η σχέση της με την Έκτρωση! (Ιωάννης Γ. Θαλασσινός, μαθηματικός, Αντιπρόεδρος Π.Ε.ΦΙ.Π.)
Δημοσιεύθηκε στις 10 Μαΐου, 2018
(2,123 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,123 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ 
Λέξεις Κλειδιά: βιοηθική, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, εξωσωματική γονιμοποίηση, έκτρωση, άμβλωση, έμβρυο, προγεννητικός έλεγχος, Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση, ευγονική Λόγος περί εκτρώσεων
Δημοσιεύθηκε στις 7 Δεκεμβρίου, 2017
(2,203 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,203 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ὁ πασίγνωστος ἅγιος καὶ πολὺ μορφωμένος, μακαριστὸς Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989) διηγεῖτο ἀπὸ τὴν μεγάλη του ἐξομολογητικὴ ποιμαντικὴ πείρα τὸ ἑξῆς: Διαβάστε περισσότερα »
Τα έμβρυα “μιλούν”: Επείγον, το χάπι της επόμενης μέρας (Philippe Anthonioz)
Δημοσιεύθηκε στις 5 Οκτωβρίου, 2017
(4,999 άτομα το έχουν διαβάσει)
(4,999 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το έμβρυο που θα μας μιλήσει στις σελίδες που ακολουθούν έχει ηλικία το πολύ επτά ημερών από τη στιγμή της σύλληψής του. Είναι έμβρυο του οποίου η εμφύτευση στο βλεννογόνο της μήτρας θα εμποδιστεί. Η εμφώλευση ή εμφύτευση είναι μια λειτουργία που λαμβάνει χώρα κατά τη δεύτερη εβδομάδα που ακολουθεί τη γονιμοποίηση. Ύστερα από το χρονικό αυτό διάστημα, το μικρό του ανθρώπου έχει κρυφτεί εντελώς μέσα στο ενδομήτριο. Παραδόξως, ακριβώς την ημέρα που η γυναίκα θα περίμενε τη μικρή αιμορραγία που σηματοδοτεί τη λήξη του κύκλου της, το παιδί εγκαινιάζει, διά του πλακούντα, τη σχέση του με το μητρικό αίμα για να τρέφεται, μιας και έχει εξαντλήσει τα αποθέματά του. Το θνησιμαίο αίμα της μηνιαίας περιόδου καθίσταται το μητρικό αίμα της ζωής. Αυτά τα παιδιά είναι τα πιο αγνοημένα· μ’ έναν απλό τρόπο που συνίσταται στο να επιβεβαιώνουμε ότι η εγκυμοσύνη αρχίζει με την εμφύτευση. Αυτό το διδάσκουν και στους μαθητές, αφού τους ξεκαθαρίζουν ότι στο στάδιο αυτό “το έμβρυο δεν είναι παρά ένα συνονθύλευμα κυττάρων”. Η απάτη λοιπόν επιτρέπει, με αυτή τη λογική, να πούμε ότι η αντισύλληψη επεκτείνεται μέχρι την εμφύτευση. Εκατομμύρια παιδιών εξαφανίζονται έτσι μέσα στην απόλυτη σιωπή. Ωστόσο μερικά τόλμησαν να μιλήσουν. Ας τ’ ακούσουμε. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ Λέξεις Κλειδιά: βιοηθική, έκτρωση, έμβρυο, Εκδόσεις "Αρμός", χάπι επόμενης ημέρας, Philippe Anthonioz, σχέσεις, "Αλήθεια ποιος είμαι; Τα έμβρυα παίρνουν το λόγο" Αλήθεια ποιος είμαι; Τα ανθρώπινα έμβρυα παίρνουν το λόγο (Philippe Anthonioz)
Δημοσιεύθηκε στις 30 Αυγούστου, 2017
(2,494 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,494 άτομα το έχουν διαβάσει)
Το βιβλίο αυτό προτείνει μια πρωτότυπη και κατανοητή από όλους προσέγγιση των βασικών ερωτημάτων της βιοηθικής. Κεντρικό ερώτημα, από το οποίο απορρέουν όλα τα άλλα, είναι αυτό που αφορά την υπόσταση του ανθρωπίνου εμβρύου· ή μάλλον την απουσία υπόστασης, σε τέτοιο βαθμό ώστε η πρώτη εβδομάδα της ζωής να είναι εκτεθειμένη σε κάθε είδους αμφισβήτηση. Καθώς το ανθρώπινο πλάσμα αναπτύσσεται συνεχώς από την αρχή του, από τη σύλληψή του, δεν ζητά τίποτε άλλο παρά να συνεχίσει τη ζωή του, θα λέγαμε ότι είναι υποχρεωμένο από τη φύση. Άρα οι αντι-εμφυτευτικές διαδικασίες δεν αφήνουν καμιά ευκαιρία στο παιδί-έμβρυο να επιζήσει. Όσο για τους χειρισμούς που υφίσταται in vitro, και οι οποίοι προκύπτουν από τις τεχνικές της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αυτοί καθιστούν τις περισσότερες φορές το παιδί-έμβρυο υλικό εργαστηρίου. Ωστόσο τα μικρά μας αποδεικνύουν την υιική τους υπόσταση. Αυτά ακριβώς τα παιδιά-έμβρυο, στα κείμενα που είναι γραμμένα υπό μορφή διηγήματος ή μυθιστορήματος -πάντοτε όμως με επιστημονική ακρίβεια- και στα οποία συνυπάρχει το χιούμορ με τη συγκίνηση, μας προσφέρουν υλικό για στοχασμό θεμελιωμένο στις αντικειμενικές πραγματικότητες της ύπαρξής τους και των σύγχρονων δεδομένων της επιστήμης. Από το χάπι της επόμενης μέρας μέχρι τους ανθρώπινους κλώνους και μέσα από τη διαλογή των εμβρύων και τα “παιδιά-φάρμακο”, οι μικροί μας απόγονοι μάς ερωτούν με τόλμη και επιμονή. Θα τους κάνετε την τιμή να απαντήσετε;
Μεταφράστρια: Τσαλίκη – Κιοσόγλου, Πολυξένη
Ευθανασία: Πορεία σε ολισθηρό και χωρίς τέλος κατήφορο (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επ. Καθηγητής Χειρουργικής, τ. Συντ/στής Δ/ντής του ΕΣΥ)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου, 2017
(2,401 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,401 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η ευθανασία με τη σημερινή, διαστρεβλωμένη σημασία του όρου, δηλαδή του ανώδυνου και ειρηνικού τερματισμού της ζωής ενός ατόμου που υποφέρει και βρίσκεται στο τελικό στάδιο κάποιας αρρώστιας, δεν είναι σημερινό ζήτημα. Ήδη στον όρκο του Ιπποκράτη, που αποτελεί τη βάση της ηθικής άσκησης του ιατρικού λειτουργήματος, υπάρχει διάταξη που απαγορεύει όχι μόνο την ευθανασία (τη χορήγηση δηλ. θανατηφόρου φαρμάκου κατ’ απαίτηση του αρρώστου) αλλά και την απλή υπόμνησή της.
Κατηγορίες: ΒΙΟΗΘΙΚΗ Λέξεις Κλειδιά: βιοηθική, ευθανασία, Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Περιοδικό "Η Δράση μας" 
