Αρσενίου Μέσκου, «Σοκ και δέος. Ο Θεός στην μετά-Χριστόν εποχή», Αρμός 2009, σ. 332.
«Ανευ αισθήσεως νοεράς, των θείων εν αισθήσει την ηδονήν αδύνατον γεύσασθαι… ο γαρ μη ορών και ακούων και αισθανόμε- νος πνευματικώς, νεκρός εστι» (Γρηγορίου Σιναΐτου, κεφ. 97, Φιλοκαλία δ’ τόμ.).
Ο συγγραφέας του ηχηρού Σοκ και δέος Μάρκος Μέσκος μπορεί να διεκδικήσει για τον εαυτό του τα εύσημα του υβριστή, αν όχι του παραληρούντος λιβελογράφου εναντίον των κυρίων προσώπων της χριστιανικής ιστορίας και παράδοσης, δηλαδή του Χριστού, του Παύλου και των Πατέρων. Δεν πρόκειται μόνο για το τι λέει αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο συγγράφει το βιβλίο του. Συνδυάζοντας μία μίζερη και ρασιοναλιστική προσέγγιση με υπόγειες ανασυνθέσεις αρχαιότερων καταβολών γνωστικισμού, αρχαιοελληνισμού ή άλλων αιρετικών καταστάσεων που παρουσιάστηκαν στην πορεία της ιστορίας, στρέφεται κατά παντός υπερασπιστή της χριστιανικής Αλήθειας κατηγορώντας τον μάλιστα για εξαπάτηση των μαζών, για συστηματική απόκρυψη της Αλήθειας και για επίσης συστηματική και μόνιμη προώθηση ψευδούς ιδεολογίας ή θεωρίας ή πίστης. Διαβάστε περισσότερα »