Ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους επιστολή του καταθέτει σαφή τη μαρτυρία ότι δεν ήταν αιθεροβάμων. Γνώριζε πολύ καλά τις επικρατούσες κοινωνικές συνθήκες και τη στάση που θα τηρούσαν οι άνθρωποι έναντι του κηρύγματος για έναν Θεό που σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Γνώριζε πως ένα μέρος, σημαντικό στη αρχή, θα ειρωνευόταν και θα περιγελούσε το Ευαγγέλιο (=χαρμόσυνο μήνυμα). Σ’ αυτό ανήκαν οι βιώνοντες με βάση τις παγιωμένες βεβαιότητες. Οι Θεοί, οι πλασμένοι καθ’ ομοίωση των ανθρώπων, επιβλέπουν αφ’ υψηλού τον κόσμο και δεν πολυνοιάζονται για τους ανθρώπους, που, άλλωστε, πίστευαν, πως δεν ήταν πλάσματά τους. Σιγά που θα καταδεχόταν ένας Θεός να κατεβεί στη γη, να ζήσει άστεγος και ταλαίπωρος ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους του λαού ούτε καν ανάμεσα σε εγκόσμιους άρχοντες και στο τέλος να αφεθεί στη διάθεση των εμπαθών, που αισθάνονταν ότι σφετερίζεται την εξουσία τους, για να καταδικαστεί σε ατιμωτικό θάνατο! Ναι, το Ευαγγέλιο συνιστά, κατά τον Απόστολο Παύλο, μωρία για όλους αυτούς που θα το απορρίψουν.
Απόστολος Παπαδημητρίου
Το νόημα του Σταυρού (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Δημοσιεύθηκε στις 8 Απριλίου, 2013
(1,746 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,746 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: Αίτημα δικαιοσύνης (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Δημοσιεύθηκε στις 12 Μαρτίου, 2013
(1,894 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,894 άτομα το έχουν διαβάσει)
Την Κυριακή της λεγόμενης Μικρής Αποκριάς, όταν ο κόσμος ετοιμάζεται με αρκετό ενθουσιασμό για την κορύφωση των αποκριάτικων εκδηλώσεων, η Εκκλησία επέλεξε να προβάλλει την ευαγγελική περικοπή «περί μελλούσης κρίσεως». Πόσες επικρίσεις δέχθηκε διαχρονικά η Εκκλησία για τη στάση της αυτή. Ας παρουσιάσουμε τις δύο πιο σημαντικές.
Ο πόνος στη ζωή του ανθρώπου (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου, 2013
(1,636 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,636 άτομα το έχουν διαβάσει)
Σε περιόδους κρίσεως ο άνθρωπος εγκαταλείπει την ελαφρότητα και αρχίζει να στοχάζεται σοβαρά, εκτός και αν βιώνει έσχατη παρακμή και κατάπτωση. Η γενιά που οδήγησε τη χώρα μας σε παρακμή, η δική μου γενιά, έζησε τη φρίκη του πολέμου ή, τουλάχιστον, γεύτηκε τη στέρηση και τις συνέπειές της. Κατάφερε όμως, χάρη στις ψυχικές δυνάμεις που διέθετε, αρχικά να ορθοποδήσει και στη συνέχεια να παλέψει με τις αντιξοότητες και να δημιουργήσει. Και τότε, που άρχισε να γεύεται τα αγαθά των κόπων της άλλαξε φιλοσοφία. Το σύνθημα «να μη ζήσουν τα παιδιά μου ό,τι έζησα εγώ» κατέστη κυρίαρχο. Αν εννοούσαμε μόνο τον πόλεμο, ασφαλώς η ευχή μας ήταν αγαθή. Εννοούσαμε όμως και πολλά άλλα: Να μη κουραστούν τα παιδιά μας, να μη συναντήσουν δυσκολίες, να μη γευτούν την κοινωνική αδικία, να μη τους λείψει τίποτε! Ευχές κούφιες και ανόητες, που οδήγησαν τη νέα γενιά στην πλαδαρότητα, παντελώς γυμνή από εφόδια για τη βιοπάλη!
Αλληλεγγύη και φιλανθρωπία (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Δημοσιεύθηκε στις 31 Ιανουαρίου, 2013
(1,721 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,721 άτομα το έχουν διαβάσει)
Καθώς η οικονομική κρίση εντείνεται και η φτώχια εξαπλώνεται σε ευρύτερα στρώματα του λαού μας δίδεται σε κάποιους εμπαθείς εχθρούς της Εκκλησίας η αφορμή να πλήξουν αυτήν έμμεσα «παίζοντας» με τις λέξεις. Έτσι είναι πλέον του συρμού η χρήση της λέξης αλληλεγγύη, οι χρήστες της οποίας διαστέλλουν αυτήν ευκαίρως ακαίρως από τη λέξη φιλανθρωπία, όρο κατ’ εξοχήν εκκλησιαστικό, τονίζοντας την υπέρτερη αξία της πρώτης έναντι της δεύτερης.
Το μήνυμα που δεν θέλουμε να λάβουμε (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Δημοσιεύθηκε στις 10 Ιανουαρίου, 2013
(1,411 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,411 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ο Χριστός είναι το πιο προκλητικό πρόσωπο της ανθρώπινης ιστορίας. Δεν δίχασε απλώς την ιστορία σε προ και μετά από Αυτόν εποχή, δίχασε και τους ανθρώπους σε υπέρ και κατά Αυτού. Στο πρώτο δεν αναφέρθηκε ποτέ, το δεύτερο όμως το προανήγγειλε σε ομιλίες του. Από την ίδρυση επί γης της Εκκλησίας του οι άνθρωποι διχάστηκαν. Άλλοι έσπευσαν να αποδεχθούν το ευαγγελικό μήνυμα και άλλοι το πολέμησαν με φανατισμό. Και ήσαν μέλη ακόμη και της ίδιας οικογένειας που αντιπαρατάχθηκαν. Και στο τέλος θριάμβευσαν εκείνοι που έχυσαν το αίμα τους. Μοναδικό και ανεπανάληπτο συμβάν στην ανθρώπινη ιστορία να εξέλθουν νικητές οι θυσιαζόμενοι! Γραμμένη από μικρόψυχους των τελευταίων αιώνων η ιστορία τηρεί σιωπή γύρω από τη μαρτυρία και το μαρτύριο των χριστιανών των τριών πρώτων αιώνων, ενώ γίνεται λαλίστατη με το να προβάλλει όλες τις αθλιότητες των «χριστιανών» κατοπινών αιώνων που δίνουν άλλοθι στους εχθρούς του Χριστού.
