Έλεγε το Σάββατο ο Κύριος στον παράλυτο: «Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου και επίστρεψε στο σπίτι σου» (Ιω. 5:8). Και εξαιτίας αυτού του γεγονότος έλεγε στους Ιουδαίους: «Τα όσα σας διδάσκω δεν είναι δικά μου, αλλά του Πατέρα μου, που με έστειλε εδώ» (Ιω. 7:16, από το Ευαγγέλιο Κυρ. Παραλύτου). Και ότι ο Κύριος είπε αυτούς τους λόγους προς τους Ιουδαίους με αφορμή τη θεραπεία του παραλύτου, αποδεικνύεται από τη μόλις αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή (Ιω. 7:14-30, της Μεσοπεντηκοστής).
Αμφιλόχιος Επίσκοπος Ικονίου
Από τον Λόγο στην Μεσοπεντηκοστή (Άγιος Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)
(142 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Κυριακή Παραλύτου: «Θέλεις να γίνης υγιής;» (Άγιος Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)
(762 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Ακούσαμε από το ευαγγέλιο του Ιωάννη (Ιω. 5:1-15): «Έπειτα από αυτά ήλθε η εορτή των Ιουδαίων και ανέβηκε ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα. Εκεί δε στα Ιεροσόλυμα υπήρχε μία δεξαμενή νερού, η οποία στην Εβραϊκή γλώσσα είχε το όνομα Βηθεσθά. Γύρω της, επίσης, υπήρχαν πέντε υπόστεγα. Σ’ αυτά τα υπόστεγα βρισκόταν πολύ πλήθος από αρρώστους, τυφλοί, χωλοί, άνθρωποι με ακίνητο και σαν ξερό κάποιο μέλος του σώματός τους. Ανάμεσά τους βρισκόταν κι ένας άνθρωπος, ο οποίος ήταν ασθενής τριανταοκτώ χρόνια. Όταν τον είδε ο Ιησούς (που γνωρίζει τα πάντα, ακόμη και πριν τη γέννησή τους), και σαν Θεός που ήταν ήξερε ότι πολύ καιρό είναι άρρωστος, του λέγει· “θέλεις να γίνης υγιής;”».
Ω η δίχως ίχνος κενοδοξίας πρόθεση του Κυρίου να θεραπεύσει τον άρρωστο! Δεν περιμένει να τον παρακαλέσουν οι ασθενείς, ο ίδιος βιάζεται να τους θεραπεύσει. Όντας ήλιος της δικαιοσύνης απλώνει σε όλους τις ακτίνες της ευεργεσίας του.
Σχετικά με το να μην απελπιζόμαστε (Άγιος Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)
(1,216 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)
Τέτοια ἔλεγε, καί ὅταν ἔβγαινε ἀπό τήν ἐκκλησία ἔπεφτε πάλι στόν βοῦρκο. Ὅμως καί πάλι δέν ἀπελπιζόταν γιά τή σωτηρία του, ἀλλά ἀπό τήν ἁμαρτία ξαναγύριζε στήν ἐκκλησία καί ἔλεγε τά παρόμοια πρός τόν φιλάνθρωπο Κύριο καί Θεό: «Ἐσένα, Κύριε, βάζω ἐγγυητή, ὅτι ἀπό ἐδῶ καί πέρα δέν θά ξανακάνω αὐτή τήν ἁμαρτία· μόνο, ἀγαθέ, συγχώρησέ μου ὅσες ἁμαρτίες σοῦ ἔκανα ἀπό τήν ἀρχή μέχρι τώρα». Καί ἀφοῦ ἔδινε αὐτές τίς φοβερές ὑποσχέσεις, πάλι γύριζε στή βαριά ἁμαρτία του. Καί ἔβλεπε κανείς τή γλυκύτατη φιλανθρωπία καί τήν ἄπειρη ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ νά ἀνέχεται καθημερινά καί νά ὑπομένει τήν ἀδιόρθωτη καί βαριά παράβαση καί τήν ἀχαριστία τοῦ ἀδελφοῦ καί νά θέλει ἀπό πολλή εὐσπλαχνία τή μετάνοιά του καί τήν ὁριστική ἐπιστροφή του. Γιατί αὐτό δέν γινόταν γιά ἕνα, δύο ἤ τρία χρόνια, ἀλλά γιά δέκα καί περισσότερο. Διαβάστε περισσότερα »
Κυριακή ΙΕ’ Λουκά: Λόγος εις τον Ζακχαίον (Αγ. Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)
(4,104 άτομα το έχουν διαβάσει)
![](https://alopsis.gr/wp-content/uploads/2023/04/Theologia-3.png)