αμβλώσεις

Το παράλογο του «δικαιώματος» του φόνου, μέσω αμβλώσεων (Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ)

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απέστειλε Εγκύκλιο στον λαό της, με θέμα την «προστασία της ανθρώπινης ζωής και την αποφυγή των αμβλώσεων», η οποία αναγνώσθηκε, στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα που εορτάζουμε το Γενέσιο της Θεοτόκου, σε όλους τους Ναούς της χώρας.

Ακολουθώντας τη διδασκαλία των Αγίων της Συνόδων, η Εκκλησία διακηρύσσει ότι «το έμβρυο είναι τέλειος άνθρωπος κατά την ταυτότητα, ο οποίος εξελίσσεται και αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στα μητρικά σπλάγχνα, προσδοκώντας τη γέννηση, για να συνεχίσει την ανάπτυξη κατά τη βιολογική πορεία του».

 Ήδη, η Πενθέκτη εν Τρούλω Οικουμενική Σύνοδος (91ος Κανόνας), το 691 μ.Χ., είχε καθορίσει,  οριστικά, τη θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ταυτίζοντας την άμβλωση με ανθρωποκτονία και ορίζοντας αποχή, από τη Θεία Ευχαριστία, όσων ευθύνονται γι΄ αυτήν.

Διαβάστε περισσότερα »

“Δεν μπορώ να ξεχάσω το παιδί μου…” – Ομολογίες πατέρων

«Τα εκτρωμένα παιδιά έχουν πια χαθεί. Η ομορφιά τους δεν ολοκληρώθηκε, μηδενίστηκε από μια απόφαση με την οποία και εγώ συμφώνησα… Τώρα έχω αλλάξει, από υπέρ της “επιλογής” σε υπέρ του παιδιού»

«Δεν είχαμε δικαίωμα να του αφαιρέσουμε τη ζωή….»

Διαβάστε περισσότερα »

Λιγότερες οι αμβλώσεις, μικρότερη η θνησιμότητα για τις γυναίκες (Giacobbe della Scala)

Στόχος παραμένει η προστασία του δικαιώματος κάθε ανθρώπου στη ζωή.

Διαβάστε περισσότερα »

Η άμβλωση είναι θανάτωση (Μοναχός Αββακούμ Αγιορείτης)

Δικαιϊκὴ ὁριοθέτησις τοῦ προβλήματος τῶν ἀμβλώσεων καὶ ἡ ὁριοθέτησις τοῦ «προβλήματος» τῆς Πολιτείας νὰ τὸ δῆ καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίση εἰς τὴν σωστήν του διάστασιν

Ἡ ἄμβλωση εἶναι θανάτωση. Στὴ λεξικογραφία ἡ κατὰ κυριολεξία σημασία τῆς λέξης θανάτωση συναντᾶται ὡς «ἐκτέλεση θανατικῆς ποινῆς».

Στὴν περίπτωση τῶν ἀμβλώσεων ἔχουμε θανάτωση, δηλαδὴ ἐκτέλεση θανατικῆς ποινῆς, χωρὶς ὁ θανατούμενος… νὰ ἔχει διαπράξει κάτι τὸ κολάσιμο καὶ προπαντός… χωρὶς νὰ ὑπάρχει σχετικὴ καταδικαστικὴ ἀπόφαση.

Διαβάστε περισσότερα »

Έκτρωση: “Η έσχατη ανομία” (Frank Schaeffer)

Η έννοια της ιδιωτικοποιημένης θρησκευτικότητας, από το ένα μέρος, και η απώλεια της αίσθησης της προσωπικής υπευθυνότητας για τις πράξεις μας, από το άλλο, έχουν δραματικές και μακροπρόθεσμες συνέπειες. Αυτά το δύο οδήγησαν στην αντίληψη ότι η συμπεριφορά κάποιου, η αμαρτία του πιο συγκε­κριμένα, αποτελεί καθαρά «προσωπική» υπόθεση. Αυτή η τάση προς την υποκειμενικότητα αποτελεί τον πυρήνα της ασύδοτης ελευθερίας στις σεξουαλικές σχέσεις, στην εγκληματικότητα και στον τρόπο συμπεριφοράς, που σήμερα επικρατούν στην καταρρέουσα, διαιρεμένη και φυλετική μας κοινωνία.

Η πρακτική των νομίμων εκτρώσεων  υστέρα από αίτηση αποτελεί το πιο κραυγαλέο παράδειγμα της έσχατης ανομίας, σύμφυτης με το σύγχρονο πρόσωπο του αμερικανικού ατομικισμού. Ο θάνατος 1,6 εκατομμυρίου παιδιών με τη μέθοδο της έκτρωσης -σχεδόν το 1/3 των παιδιών που συλλαμβάνονται στην Αμερική κάθε χρόνο- είναι το πιο χτυπητό παράδειγμα μιας εξωτερικής συμπεριφοράς, η οποία θεωρείται απλά ως μία «προσωπική επιλογή». Είναι επίσης απόδειξη του γεγονότος ότι η Αμερική έχει γίνει ένα ολοκληρωτικά ειδωλολατρικό έθνος. Η συνήθεια να θυσιάζονται τα αφιερωμένα (στους θεούς) παι­διά έχει επανέλθει.

Διαβάστε περισσότερα »