πόνος

Η αντιμετώπισις των δοκιμασιών (Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης)

Ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων πάνω στὴ γῆ ποτὲ δὲν ἔμοιαζε μὲ ἀκύμαντο λιμάνι. Πάντα ὑπῆρχαν ἀπειλητικὰ κύματα. Πάντα ἐμφανιζόταν ὁ κίνδυνος ναυαγίου. Ποτὲ δὲν ἔλειψαν οἱ δοκιμασίες καὶ οἱ συμφορές. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως συχνὰ ξεχνοῦν ὅτι ὑπάρχουν καὶ πολλὲς εὐχάριστες μέρες, ὧρες καὶ στιγμές, ποὺ πρέπει νὰ ἀξιοποιοῦνται πνευματικὰ καὶ νὰ μειώνουν τὴν ἀγωνία τοῦ καθημερινοῦ κινδύνου, τὴν πίκρα τῶν δυσάρεστων καταστάσεων, τὸ φόβο τῶν ποικίλων ἀπειλῶν, πραγματικῶν ἀλλὰ καὶ φανταστικῶν (ἀνάλογα μὲ τὴν ψυχοσύνθεση τοῦ καθενός) καὶ γενικὰ τὴν κατάθλιψη τῶν ἀλλεπάλληλων δοκιμασιῶν, ποὺ σὲ μερικοὺς δὲν ἔχουν τελειωμό.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο δρόμος του αληθινού συμφέροντος των ανθρώπων, μερικές φορές, ανοίγει και με τον πόνο (Βουλγαράκης Ηλίας)

Στην περιοχή της Απάτης, κοντά στην Αντιόχεια είχαν το εργαστήρι τους μερικοί Ίσαυροι λατόμοι, που έκοβαν πέτρα για το τείχος της πόλης. Μια μέρα τρεις τέσσερις μικρομάστορες κατέβηκαν στο κοντινό δάσος να μαζέψουν ξύλα για τη φωτιά τους. Ένας όμως, ανόητος, πήγε, να σηκώσει τεράστιο φορτίο και πιάστηκε ολόκληρος˙ δεν μπορούσε να κινηθεί ούτε βήμα κι έπεσε κάτω ξερός. Καθώς μάλιστα ήταν ειδωλολάτρης, οι σύντροφοί του φοβήθηκαν πως τον κυρίεψε δαίμονας. Τον άρπαξαν λοιπόν πάνω σ’ ένα πρόχειρο φορείο και τον κουβάλησαν στον άγιο Συμεών. Ο γέροντας, όπως έκανε πάντα, έκαμε το σημείο του σταυρού πάνω στον κατάκοιτο. Όμως ο παράλυτος καθόλου δεν κινήθηκε. Διαβάστε περισσότερα »

Η ηθική τής παρηγορητικής θεραπείας σε ασθενείς με προχωρημένη καρδιακή νόσο (Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος)

Ὁμιλία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’ στήν Διημερίδα Καρδιακῆς Ἀνεπάρκειας (23-24/9/ 2022) τῆς Α’ Καρδιολογικῆς Κλινικῆς τοῦ Γ.Ν.Α. Ἱπποκρατείου Ἀθηνῶν.

Διαβάστε περισσότερα »

Ζωή «διά πολλῶν θλίψεων» (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)

Καταγράφουμε κάποιες παρατηρήσεις ἀντλημένες ἀπό τήν δεξαμενή τῆς ἐκκλησιαστικῆς ποιμαντικῆς, τίς ὁποῖες θά σχολιάσουμε στηριγμένοι σέ ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν τοῦ ὁσίου Σωφρονίου τοῦ Ἁγιορείτου, ὁ ὁποῖος θεμελιώνει τόν λόγο του στά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 

Σημεῖο αἰχμῆς, σέ ὅσα καταγράφουμε, εἶναι ὁ πόνος πού δέν μένει μόνο στό σῶμα, ἀλλά ταλαιπωρεῖ καί τήν ψυχή μέχρι ἐξουθενώσεως. Ἕνα παράδειγμα: Σέ εὐαίσθητες συνειδήσεις εἶναι βασανιστικό τό ἐρώτημα: «Τί φταίει ἤ σέ τί ἔχω φταίξει καί ἡ ζωή μου ἔχει γεμίσει μέ πόνους καί βάσανα;». Πιό βασανιστικό εἶναι τό ἐρώτημα: «Τί νόημα ἔχει μιά ζωή βυθισμένη σέ ἀδιέξοδο πόνο;». Ὅταν ἡ ἀγωνία τῆς ψυχῆς φθάνη σέ αὐτό τό ἐρώτημα, στό ὁποῖο θεωρεῖ τόν πόνο ἀδιέξοδο, ἔχει ἀδυνατίσει μέσα της (χωρίς νά ἔχη ἐξαφανισθῆ τελείως) ἡ πίστη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί στήν βεβαιότητα τῆς μέλλουσας κρίσης. Ἄν κάποιος ἀφήση τόν ἑαυτό του νά ταλαιπωρῆται ἀπό τέτοια ἐρωτήματα, εὔκολα μπορεῖ νά φθάση σέ καταστροφικές ἀποφάσεις, πού μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά ἀνατρέψη. Διαβάστε περισσότερα »

Πρόσεχε, μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα (Άγιος Αντώνιος της Όπτινα)

Ἄκουσα, ὅτι ἡ οἰκογενειακή σας ζωή, τό σπίτι σας, δέν εἶναι ἔξω ἀπό ἀρρώστιες καί ἀπό ἄλλες λυπηρές καταστάσεις, καί λυπήθηκα πολύ. Καί παρακάλεσα τόν Κύριο, νά σᾶς ἐπισκεφθῆ μέ εὐσπλαχνία καί ἔλεος· καί νά θεραπεύσει τίς ἀσθένειές σας.

Τί νά κάμωμε;

Ἔτσι τό θέλησε ὁ Κύριος: νά μή περνάει ἡ πρόσκαιρη αὐτή ζωή χωρίς πίκρες καί θλίψεις.

Διαβάστε περισσότερα »