…Ο Θεάνθρωπος μεταμορφώνει πρώτον την ψυχήν και κατόπιν το σώμα. Η μεταμορφωμένη ψυχή μεταμορφώνει το σώμα, δηλαδή μεταμορφώνει την ύλην. Ο σκοπός του θεανθρωπίνου πολιτισμού είναι να μεταμορφώση όχι μόνον τον άνθρωπον και την ανθρωπότητα, αλλά δι’ αυτών και όλην την κτίσιν. Αλλά πώς δύναται να πραγματοποιηθή ο σκοπός αυτός; Μόνον με τα θεανθρώπινα μέσα. Αυτά δε είναι αι ευαγγελικοί αρεταί: πίστις και αγάπη, ελπίς και προσευχή, νηστεία και ταπείνωσις, πραότης και ευσπλαχνία, φιλοθεΐα και φιλανθρωπία. Ο ασκών τας αρετάς αυτάς οικοδομεί την θεανθρωπίνην ορθόδοξον κουλτούραν και τον πολιτισμόν. Ο πράττων τας αρετάς αυτάς άνθρωπος μεταβάλλει την ψυχήν του από άσχημον εις εύμορφον, από σκοτεινήν εις φωτεινήν, από αμαρτωλήν και ζοφοειδή εις Χριστοειδή. Το δε σώμα του μεταβάλλει εις πλαίσιον το οποίον πλαισιώνει την Χριστοειδή ψυχήν του.
περιοδικό «Όσιος Φιλόθεος της Πάρου»
Ανθρωπιστικός και Θεανθρώπινος πολιτισμός († Αρχιμ. Ιουστίνος Πόποβιτς, 1894-1979)
(3,425 άτομα το έχουν διαβάσει)
Άγγελος Θεού Παντοκράτορος είναι ο Ιερεύς (Επιστολή γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου, 5-2-1958)
(2,030 άτομα το έχουν διαβάσει)
…Έχεις δίκαιον να φοβήσαι να εισέλθης εις την Ιερωσύνην. Τον φόβον αυτόν τον είχον όλοι οι Αγιοι Πατέρες, δι’ αυτό και πολλοί έφευγον την ιερωσύνην ταπεινούμενοι, στοχαζόμενοι αφ’ ενός το ύψος της ιερωσύνης, την καθαρότητα και την αγιότητα την οποίαν οφείλει να έχη ο ιερεύς, αφ’ ετέρου τας ευθύνας τας οποίας αναλαμβάνει από την στιγμήν κατά την οποίαν λαμβάνει το χάρισμα της Ιερωσύνης. Πολλοί δε εκ των Αγίων και εκρύπτοντο δια να αποφύγουν την ιερωσύνην και τότε εδέχοντο, όταν ο Κύριος τους απεκάλυπτε, ή όλος ο δήμος τους πρότεινε ως αξίους, δι’ αυτό και επεκράτησε κατά τους χρόνους εκείνους το, ή θεόκλητος ή δημόκλητος. Διαβάστε περισσότερα »
Η Ορθοδοξία και οι θησαυροί της (Φώτης Κόντογλου)
(3,385 άτομα το έχουν διαβάσει)
… Εάν ο άνθρωπος απελπισθεί από κάθε άλλη βοήθεια και δέσει σφιχτά την ελπίδα του στον Θεό μοναχά, και ταπεινωθεί και δεν λογαριάζει για τίποτα τον εαυτό του, τότε θα νοιώσει να τον σκεπάζει η θεϊκή ευσπλαχνία και να του δίνει κάποια δύναμη ώστε να μην υπάρχει τίποτα πια για να τον φοβερίζει, κι’ ούτε καμμιά ανάγκη για να τον κάνει να τη συλλογισθεί. Όλα του φαίνονται σαν να μην υπάρχουνε, κι’ αυτός ελαφρός σαν πνοή γεμάτη δύναμη, χαρά, ελπίδα και αγάπη (γιατί η αληθινή αγάπη βγαίνει από την πίστη κι’ από την ελπίδα), πετά υψηλά, γλυτωμένος από το βάρος της σαρκός κι’ από τις μάταιες φροντίδες τις σαρκικής διάνοιας, ήγουν τη φιλοδοξία, τον μωρό ζήλο να ερευνήσει το μυστήριο του κόσμου, κι’ όλες τις άλλες μικρολογίες με τις οποίες είναι δεμένη η ζωή μας. Διαβάστε περισσότερα »
Αρπαγή νοός – Θαυμαστόν όραμα (Αγιορείτικο γράμμα)
(2,015 άτομα το έχουν διαβάσει)
Εις ένα «Πατερικόν» βιβλίον της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους ευρίσκεται γραμμένη η ακόλουθος διήγησις, την οποίαν και μεταφέρω εδώ δια ψυχικήν σας ωφέλειαν. Διαβάστε περισσότερα »