Η δοτική πράξη, η δωρεά, είναι μια πράξη εξαιρετική, είναι η απόφαση και η ενέργεια, με την οποία ένας άνθρωπος προσφέρει σ’ έναν άλλο άνθρωπο ή στο κοινωνικό σύνολο τα μέσα για να κρατήσει την ύπαρξή του ζωντανή. Θα αναφερθώ ειδικά στην ελληνική περίπτωση και θα υπενθυμίσω μια παρατήρηση που έκαναν άλλοτε συχνά οι ξένοι περιηγητές στον τόπο μας. Πώς εξηγείται, αναρωτιόνταν, στην Ελλάδα να υπάρχει ένα τέτοιο κράμα κυνηγητού του συμφέροντος και αυταπάρνησης; Διαβάστε περισσότερα »
πατρίδα
Η δωρεά είναι όπως η θυσία… (Καραποστόλης Βασίλης, καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών)
Δημοσιεύθηκε στις 6 Ιουνίου, 2018
(1,428 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,428 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κατηγορίες: 
Λέξεις Κλειδιά: «…παρά να μένουν ήθελαν κοντά στους Λωτοφάγους, λωτό να τρώνε, τη γλυκιά πατρίδα λησμονώντας» (Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος)
Δημοσιεύθηκε στις 16 Ιανουαρίου, 2016
(1,852 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,852 άτομα το έχουν διαβάσει)
«…παρά να μένουν ήθελαν κοντά στους Λωτοφάγους, λωτό να τρώνε, τη γλυκιά πατρίδα λησμονώντας» (Ομήρου Οδύσσεια ι,96-97)
Στη δέκατη ραψωδία της Οδύσσειας (στίχοι 82-104), ο Οδυσσέας αφηγείται στον Αλκίνοο την περιπέτειά του με τους συντρόφους του στη χώρα των Λωτοφάγων. Ιδού η αφήγηση, σε απόδοση στη Νεοελληνική, από το Ζήσιμο Σίδερη. Ας την απολαύσουμε: «Μέρες εννιά παράδερνα μ’ ανάποδους ανέμους στο ψαροθρόφο πέλαγο. Τη δέκατη πια μέρα στους Λωτοφάγους πήγαμε, πόχουν θροφή λουλούδια, Τότε όξω βγήκαμε νερό να πάρουμε από βρύση, κι εκεί τραπέζι ετοίμασαν κοντά στα πλοία οι ναύτες. Και μια μπουκιά άμα φάγαμε και βρέξαμε τα χείλια, τότε συντρόφους έστειλα να πάνε και να μάθουν, ποιοι κατοικούσαν άνθρωποι στον τόπο σιτοφάγοι, π’ όλους δυο διαλέγοντας και τρίτον έναν κράχτη. Κι εκεί που πήγαν τρέχοντας, τους Λωτοφάγους βρήκαν. Αυτοί κακό δε σκέφτηκαν να κάμουν στους συντρόφους μόνο τους έδωσαν λωτό να φάνε. Κι αν κανένας το μελιστάλαχτο καρπό τον έβαζε στο στόμα, πίσω δεν ήθελε να ρθει, μήτε είδηση να φέρει, παρά να μένουν ήθελαν κοντά στους Λωτοφάγους, λωτό να τρώνε, τη γλυκιά πατρίδα λησμονώντας. Μα εγώ τους πήρα στανικώς, κι ας έκλαιγαν, στα πλοία και σέρνοντας τους έδεσα στους μπάγκους από κάτω. Τότε στους άλλους φώναξα τους ποθητούς συντρόφους, γλήγορα απάνω στα γοργά καράβια να πηδήσουν, λωτό μη φάνε κι έπειτα ξεχάσουν την πατρίδα. Κι εκείνοι αμέσως μπήκανε και κάθισαν στους μπάγκους, αράδα και τη θάλασσα με τα κουπιά χτυπούσαν». Θα αναρωτηθεί βέβαια ο αναγνώστης, γιατί αυτός ο πρόλογος και η αναφορά στα μυθοποιημένα γεγονότα και πρόσωπα ενός μακρινού παρελθόντος, στον Οδυσσέα και στους Λωτοφάγους; Διαβάστε περισσότερα »
Περί της αληθινής πατρίδος (Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός)
Δημοσιεύθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου, 2010
(3,190 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,190 άτομα το έχουν διαβάσει)
Μια διδαχή του Αγ. Κοσμά του Αιτωλού περί της αληθινής πατρίδος των Χριστιανών. Απλή και συμπυκνωμένη όλη η πατερική διδασκαλία, που έχει την δύναμη να σοφίσει τον άνθρωπο. Διαβάστε περισσότερα »
Eπαναπατρισμός σε μη-πατρίδα; (Xρήστος Γιανναράς)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Ιανουαρίου, 2006
(1,758 άτομα το έχουν διαβάσει)
(1,758 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ποια λογική έχει το αίτημα: να επιστραφούν στο σημερινό ελλαδικό κράτος όσα γλυπτά του Παρθενώνα κατέχει και εκθέτει το Bρετανικό Mουσείο;
