Όσοι εκ των προσκυνητών είχαν ασχοληθεί με κείμενα ενός γνωστού συγγραφέως και καθηγητού και, προβληματισμένοι εξ αυτών, έτυχε να ερωτήσουν τον μακαριστό Γέροντα Παΐσιο σε μία επίσκεψίν τους -μερικοί μάλιστα χωρίς καν να προ­λάβουν να τον ερωτήσουν- άκουσαν και γνωρίζουν και μαρ­τυρούν την σαφώς αρνητικήν τοποθέτησίν του απέναντί του. Ο Γέροντας κυρίως στηλίτευε τις σχετικές με τον έρωτα θε­ωρίες του, καθώς και τις ορθολογιστικές μέχρι βλάσφημες κρίσεις του για αγίους της Εκκλησίας μας. Πονούσε κυρίως για την ανεπανόρθωτη φθορά που προκαλούσε στους νέους ο προαναφερθείς συγγραφεύς – “μας παρέσυρε χωρίς να το καταλάβωμε και μας κατέστρεψε, και τώρα δεν μπορούμε να κάνωμε πίσω”, ωμολογούσαν οι ίδιοι-, αλλά και για τις συ­κοφαντίες που εξετόξευε κατά των αγίων Πατέρων μας. Αν και στην αρχή με πολλήν αγάπη, υπομονή και ανεκτικότητα προσπάθησε να τον βοηθήση, να συνειδητοποιήση τις πλάνες στις οποίες τον παρέσυραν ο Πονηρός και τα πάθη του, από ένα σημείο και μετά, βλέποντας την εγωϊστικήν αθεράπευτη εμμονή του, αισθανόταν υποχρεωμένος να ενημερώνη και να προφυλάσση τους πιστούς [1].

Από τις πολλές σχετικές μαρτυρίες που υπάρχουν, παραθέτομεν στην συνέχεια ενδεικτικώς μόνον δύο: Διαβάστε περισσότερα »

Θεωρούμε τις θέσεις του μακαριστού γέροντος εξαιρετικά χρήσιμες, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες που πολλά ακούγονται και γράφονται προς την αντίθετη κατεύθυνση της Ορθοδόξου παραδόσεως.

Ι. Ο μεγάλος πόνος του και η ξεκάθαρη αντίθεσίς του δια τις κατά καιρούς -και με διαφόρους προφάσεις- διενεργούμε­νες συμπροσευχές ορθοδόξων μετά αιρετικών και πολύ περισσότερον μετά ετεροθρήσκων’ ακόμη και ειδωλολατρών! II. Η επιμονή του εις το αναλλοίωτον της Λειτουργικής μας γλώσσης και η αυστηρότατη καταδίκη του πάσης συζη­τήσεως για μετάφρασιν λειτουργικών μας κειμένων εις την νεοελληνικήν. III. Η απαρέσκειά του προς την ανάγνωσιν των λειτουρ­γικών ευχών εις επήκοον του λαού. IV. H σαφής διαφωνία του ακόμη και σε προτάσεις δια συζήτησιν μετατροπών συναφών με τις Ιερές Νηστείες. V. Η έντονος αντίδρασίς του στις προσπάθειες μεταρ­ρυθμίσεως ή καταργήσεως της ενδυμασίας των κληρικών (ράσο) [3], αλλά και της εν γένει εκκοσμικευμένης εμφανίσεως των (κοπή γενειάδος και κόμης). VI. Η εναγώνιος προσπάθειά του δια την διατήρησιν της μοναχικής και δη της Αγιορείτικης Παραδόσεως. Διαβάστε περισσότερα »

Και περί του θέματος αυτού, και ιδίως της όψεώς του «εγκε­φαλικός θάνατος και πτωματικά μοσχεύματα», ο λόγος και ο αντίλογος, και συνεπώς και οι προβληματισμοί των πιστών, ήσαν σε πολύ μικροτέρα έντασιν προ δεκαετίας και πλέον -που ήταν μεταξύ μας ο Γέροντας- από όσον σήμερα. Αυτή είναι η αιτία που οι σχετικές μαρτυρίες περί της θέσεώς του είναι ολίγες. Διαβάστε περισσότερα »

Η θέση του μακαριστού γέροντα για την συγκεκριμένη εναλλακτική θεραπεία… Διαβάστε περισσότερα »

“Η εξάπλωσις της ομοιοπαθητικής στην πατρίδα μας επί των ημερών του μακαριστού Γέροντος ήτο αρκετά μικροτέρα από ό,τι επί των ημερών μας και πολύ μικροτέρα ακόμη η περί αυτής διαμάχη τόσον μεταξύ ιατρικού, όσον και μεταξύ θεο­λογικού κόσμου. Φυσικόν, λοιπόν, είναι να μην υπάρχουν πολ­λές μαρτυρίες περί της θέσεώς του επί του θέματος. Αυτό που μας αναγκάζει να αναφερθούμε στην σαφώς αρνητικήν τοποθέτησίν του επί του θέματος αυτού, είναι το γεγονός ότι προ ετών -και φυσικά μετά την κοίμησίν του…- όλως αναληθώς παρουσιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε από κορυφαίον ομοιοπαθητικόν της Βορείου Ελλάδος σε σχετικό συνέδριο ως …υπο­στηρικτής της ομοιοπαθητικής!!! Διαβάστε περισσότερα »