Όσοι εκ των προσκυνητών είχαν ασχοληθεί με κείμενα ενός γνωστού συγγραφέως και καθηγητού και, προβληματισμένοι εξ αυτών, έτυχε να ερωτήσουν τον μακαριστό Γέροντα Παΐσιο σε μία επίσκεψίν τους -μερικοί μάλιστα χωρίς καν να προλάβουν να τον ερωτήσουν- άκουσαν και γνωρίζουν και μαρτυρούν την σαφώς αρνητικήν τοποθέτησίν του απέναντί του. Ο Γέροντας κυρίως στηλίτευε τις σχετικές με τον έρωτα θεωρίες του, καθώς και τις ορθολογιστικές μέχρι βλάσφημες κρίσεις του για αγίους της Εκκλησίας μας. Πονούσε κυρίως για την ανεπανόρθωτη φθορά που προκαλούσε στους νέους ο προαναφερθείς συγγραφεύς – “μας παρέσυρε χωρίς να το καταλάβωμε και μας κατέστρεψε, και τώρα δεν μπορούμε να κάνωμε πίσω”, ωμολογούσαν οι ίδιοι-, αλλά και για τις συκοφαντίες που εξετόξευε κατά των αγίων Πατέρων μας. Αν και στην αρχή με πολλήν αγάπη, υπομονή και ανεκτικότητα προσπάθησε να τον βοηθήση, να συνειδητοποιήση τις πλάνες στις οποίες τον παρέσυραν ο Πονηρός και τα πάθη του, από ένα σημείο και μετά, βλέποντας την εγωϊστικήν αθεράπευτη εμμονή του, αισθανόταν υποχρεωμένος να ενημερώνη και να προφυλάσση τους πιστούς [1].
Από τις πολλές σχετικές μαρτυρίες που υπάρχουν, παραθέτομεν στην συνέχεια ενδεικτικώς μόνον δύο: Διαβάστε περισσότερα »