Ἡ θεία σύσταση τοῦ Μυστηρίου αὐτοῦ ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν Ἀδελφόθεο Ἰάκωβο: «Ἐὰν κάποιος ἀπὸ σᾶς εἶναι ἄρρωστος, ἂς προσκαλέσει τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἂς προσευχηθοῦν γι’ αὐτόν, ἀφοῦ τὸν ἀλείψουν μὲ ἔλαιο στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. Καὶ ἡ προσευχὴ ποὺ γίνεται μὲ πίστη, θὰ θεραπεύσει τὸν ἀσθενῆ. Ὁ Κύριος θὰ τὸν σηκώσει ἀπὸ τὸ κρεβάτι τῆς ἀρρώστιας, καὶ ἂν ἔχει κάνει ἁμαρτίες θὰ τοῦ συγχωρηθοῦν».
Παρακολουθούμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά κάποιων συνανθρώπων μας, που, ως προς το θέμα της γενετήσιας και αναπαραγωγικής λειτουργίας της ανθρώπινης φύσεως, έχουν επιλέξει έναν άλλο τρόπο να λειτουργούν τη ζωή τους (Σώμα και ψυχή), διαφορετικό από αυτόν που ορίστηκε από τον Θεό και Δημιουργό μας.
Η επιλογή αυτή, είναι φυσικό να θεωρείται από την Ορθόδοξη Εκκλησία και τη Θεολογία της, ως εκτροπή από την κατά φύση ζωή και ως επιλογή της παρά φύση. Μέχρι σε αυτό το σημείο, θα μπορούσε να θεωρηθεί, ως μια εφάμαρτη, αλλά διορθώσιμη διά της μετανοίας συμπεριφορά.
[Λουκ. 18, 35-43]
(από το «Υπόμνημα εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον», ομιλία ΞΣΤ΄)
«Καὶ ἐκπορευομένων αὐτῶν ἀπὸ Ἱεριχὼ ἠκολούθησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. καὶ ἰδοὺ δύο τυφλοὶ καθήμενοι παρὰ τὴν ὁδόν, ἀκούσαντες ὅτι Ἰησοῦς παράγει, ἔκραξαν λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, υἱὸς Δαυΐδ. ὁ δὲ ὄχλος ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα σιωπήσωσιν· οἱ δὲ μεῖζον ἔκραζον λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, υἱὸς Δαυΐδ (: και ενώ αυτοί έβγαιναν από την Ιεριχώ, Τον ακολούθησε πλήθος λαού πολύ. Και ιδού δύο τυφλοί που κάθονταν κοντά στο δρόμο, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς περνά, άρχισαν να φωνάζουν και να λένε: “Ελέησέ μας, Κύριε, ένδοξε απόγονε του Δαβίδ, που για σένα μίλησαν οι προφήτες”. Το πλήθος όμως του λαού τούς μάλωσε για να σιωπήσουν, για να μην ενοχληθεί ο Ιησούς με τις φωνές τους. Αυτοί όμως πιο πολύ φώναζαν και έλεγαν: “Ελέησέ μας, Κύριε, απόγονε του Δαβίδ”)»[Ματθ. 20, 29-34].
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: πίστη, ερμηνεία, Ευαγγέλιο, Χρυσόστομος, θαύμα, ευγνωμοσύνη, Κυριακοδρόμιο, θεραπεία, καρτερία, δύο τυφλοί Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Σ’ ἕνα ἀπὸ τὰ Εὐαγγέλια, πρὶν ἀπὸ τὴν περικοπὴ ποὺ διαβάσαμε σήμερα γιὰ τὴν θεραπεία τῶν δύο δαιμονισμένων Γεργεσηνῶν, ὑπάρχει μιὰ μικρὴ ἱστορία γιὰ τὸν Χριστὸ ποὺ διασχίζει τὴν θάλασσα τῆς Γαλιλαίας μὲ τοὺς μαθητές Του. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ταξιδιοῦ τους, ξεσπάει μιὰ θύελλα. Καὶ σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο ὁ Χριστὸς κοιμόταν ἥσυχα, μὲ τὸ κεφάλι Του ἀκουμπισμένο σὲ ἕνα προσκέφαλο. Καὶ οἱ Ἀπόστολοι φώναξαν, ὄχι ὅπως σὲ μιὰ προσευχή, ἀλλὰ μὲ ἀγανάκτηση: «Δὲν σὲ νοιάζει ποὺ χανόμαστε;» Ὁ Χριστὸς ξύπνησε, σηκώθηκε καὶ ἀφοῦ τοὺς κοίταξε λυπημένα, τοὺς εἶπε: «Ὦ, ὀλιγόπιστοι». Ἔπειτα στράφηκε πρὸς τὴν καταιγίδα καὶ τὴν διέταξε νὰ κοπάσει.
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: πίστη, Ευαγγέλιο, θαύμα, Κυριακοδρόμιο, θεραπεία, Αντώνιος Bloom, δαιμονιζόμενοι, Κυριακή Ε' Ματθαίου 
Στο παρόν ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο
φιλοδοξούμε να καταχωρήσουμε
και να διαθέσουμε χιλιάδες τίτλους
της Ορθόδοξης βιβλιογραφίας
όπως αυτή καταγράφεται καθημερινά
από τους Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους.
Κάθε τίτλος βιβλίου
που θα βρείτε στο βιβλιοπωλείο μας
έχει επιλεγεί προσεκτικά
για την ορθότητα και την ακρίβειά του
σε θέματα της Ορθόδοξης πίστεως.
Τα έσοδα των πωλήσεων των βιβλίων,
θα διατίθενται για Ιεραποστολικούς και
Φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα
Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
