Γνωρίζετε βέβαια αγαπητοί μου αδελφοί, ότι από τότε που έγινε η παράβασις των πρωτοπλάστων, δεν μπορεί η ψυχή να γνωρίση, όπως πρέπει, τον Θεό, εάν δεν περιοριστή μακρυά από τους ανθρώπους και από κάθε περισπασμό. Διότι τότε θα δοκιμάση τον πόλεμο των εχθρών της. Και αφού νικήση σε κάθε προσβολή των αντιπάλων, τότε το πνεύμα του Θεού θα κατοικήση μέσα της και όλος ο κόπος της θα μεταβληθή σε χαρά και αγαλλίασι. Βέβαια στον καιρό του πολέμου θα υπομείνη θλίψεις, στενοχώριες και άλλα πολυποίκιλα βάσανα. Αλλά ας μη φοβηθή. Δεν θα νικηθή, εφ’ όσον αγωνίζεται στην ησυχία. Διαβάστε περισσότερα »
ησυχία
Προς επίδοξους… ιεροκήρυκες: Περί ησυχίας (Αββάς Αμμωνάς)
Δημοσιεύθηκε στις 8 Απριλίου, 2016
(2,464 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,464 άτομα το έχουν διαβάσει)
Κάλλος και ησυχία στην αγιορείτικη πολιτεία (Αρχ. Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος Ι. Μ. Ιβήρων Αγίου Όρους)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Ιανουαρίου, 2016
(2,700 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,700 άτομα το έχουν διαβάσει)
Εισήγηση στο Διεθνές Συμπόσιο “Το Άγιον Όρος χθες, σήμερα, αύριο”, που διοργανώθηκε από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη 29 Οκτωβρίου με 1 Νοεμβρίου 1993. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: Άγιον Όρος, μοναχισμός, Βασίλειος Γοντικάκης, εισήγηση, Αγιορείτες, ησυχία, κάλλος, συμπόσιο Ησυχία: Αγαθό που δεν υποφέρουμε… (Μαριάννα Τζιαντζή)
Δημοσιεύθηκε στις 24 Μαρτίου, 2009
(2,691 άτομα το έχουν διαβάσει)
(2,691 άτομα το έχουν διαβάσει)
… Η ησυχία είναι αγαθό που αγοράζεται, όμως για πολλούς είναι και μια κατάσταση που δεν υποφέρεται. Πολλοί δεν αντέχουν να βρίσκονται μόνοι σε ένα σπίτι ή ένα δωμάτιο, όπως και δεν αντέχουν την κλειστή τηλεόραση. Όταν ένας Ιταλός συγγραφέας ρωτήθηκε γιατί εγκατέλειψε την πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στη δυτική ακτή της Σκωτίας, απάντησε: «Στην Ιταλία η σιωπή είναι πολύ ακριβή, αλλά στη Σκωτία είναι πάμφθηνη». Διαβάστε περισσότερα »
Η ξενιτεία του νου (Σπύρος Χιόνης, πτυχ. Νομικής)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου, 2006
(3,531 άτομα το έχουν διαβάσει)
(3,531 άτομα το έχουν διαβάσει)
Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγοντας τις διάφορες συζητήσεις, τις ποικίλες εκπομπές στην τηλεόραση και όταν συμμετέχει κανείς σε ποικίλες δραστηριότητες συλλογικές, νιώθει μια πλήξη, έναν κορεσμό από αυτό που αποκαλούμε κόσμο, από την φασαρία, τον θόρυβο, την τύρβη. Είναι ένα συναίσθημα περίεργο. Αισθάνεται κανείς πως δουλεύει για την ματαιότητα, γι’ αυτό και όχι σπάνια του ‘ρχεται στα χείλη η γνωστή φράση της Αγίας Γραφής «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης» (Εκκλ. 1,2).
