ευτυχία

Πνευματικός ἤ προπονητής; (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)

Μέ ὁρισμένες ἀπόψεις πού διατυπώθηκαν σέ συνέντευξη ἑνός Κληρικοῦ πού δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα τά Νέα (14.4.2023), θά ἀσχοληθοῦμε στήν συνέχεια. Τά ὅσα θά σημειώσουμε προτιμήσαμε νά ἔχουν κυρίως θετική κατεύθυνση. Νά μή μείνουμε, δηλαδή, σέ σχολιασμούς ἀπόψεων μέ ἐγγενῆ τήν ἀντιφατικότητα, ἀλλά μέ ἀφορμή τίς ἀπόψεις αὐτές νά ἐπικεντρώσουμε τήν προσοχή μας σέ διδασκαλίες τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων, τῶν ἔμπειρων μυσταγωγῶν στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Ἕτσι θά ἀποφύγουμε τήν ἐνασχόληση μέ θεολογικές καί ποιμαντικές ἀσάφειες, οἱ ὁποῖες μποροῦν νά χωρέσουν μέσα τους ὅ,τι ἐπιθυμεῖ ἡ ἰδιοτέλεια τοῦ κάθε ἀναγνώστη τους.

Πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι σέ αὐτήν τήν ἀδυναμία μερίδας τοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ στηρίζουν τήν ἐκδοτική τους ἐπιτυχία ὁρισμένοι συγγραφεῖς, οἱ ὁποῖοι συνδέουν ἀσύνδετα μεταξύ τους πράγματα, ὅπως εἶναι, γιά παράδειγμα, ἡ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ «προπονητική τῆς ζωῆς», τό Life Coaching, σύνδεση πού ἐπιχειρεῖται στήν ἐν λόγῳ συνέντευξη.

Διαβάστε περισσότερα »

Ποιος άνθρωπος είναι πραγματικά ελεύθερος και ευτυχισμένος; Τι σημαίνει πραγματική ελευθερία και πώς αποκτάται; (Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής Δογματικής, Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ)

Πραγματικά ἐλεύθερος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀπελευθερωθεῖ ἀπό τόν φόβο τοῦ θανάτου, ἀπό τήν ἐπιρροή τοῦ πονηροῦ καί ἀπό τά πάθη του. Τότε μόνο μπορεῖ νά ζεῖ σύμφωνα μέ τίς προδιαγραφές τῆς δημιουργίας του καί μόνο τότε μπορεῖ νά πραγματοποιεῖ τόν σκοπό, γιά τόν ὁποῖο τόν δημιούργησε ὁ Θεός, ἐπειδή μόνο τότε μπορεῖ νά ἀξιοποιεῖ ὅλες τίς δυνατότητες, πού ἔλαβε μέ τή δημιουργία του «κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν» Θεοῦ. Γι’ αὐτό καί μόνο τότε μπορεῖ νά εἶναι πραγματικά καί ἐξολοκλήρου εὐτυχισμένος. Διαβάστε περισσότερα »

Η υπαρξιακή χαρά στο θεολογικό λόγο (Αρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών)

Η επιστροφή στην θεοποίηση της λογικής είναι ένα χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής. Τα εντυπωσιακά  τεχνολογικά της επιτεύγματα κρύβουν έκπληξη και φόβο για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Εκείνο, το οποίο σπανίζει ή και πολλάκις ελλείπει, είναι η υπαρξιακή χαρά. Διαβάστε περισσότερα »

Προσδοκίες (Απόστολος Παπαδημητρίου)

Η είσοδος σε νέο έτος συνοδεύεται από πανηγυρισμούς, ανταλλαγές ευχών και προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. Είναι χαρακτηριστικοί οι στίχοι αποπομπής του παλαιού και υποδοχής του νέου έτους.

                                Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά,

                                ήρθε ο νέος με τα δώρα με τραγούδια με χαρά!

Το απερχόμενο έτος προβάλλεται ως αποδιοπομπαίος τράγος, στον οποίο φορτώνονται όλα τα δυσάρεστα συμβάντα. Αλλά όμως ο χρόνος δεν είναι υπεύθυνος για κάτι ούτε ευχάριστο ούτε θλιβερό. Λέγεται βέβαια ότι ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα στη φιλολογική και όχι βιολογική γλώσσα. Και όμως ο ορθολογικός άνθρωπος, που καυχάται ότι ξεπέρασε τις προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες του παρελθόντος, ο άνθρωπος, που καυχάται ότι αποτίναξε ακόμη και τον «ζυγό» του Θεού, που θεωρεί ως τον μέγιστο δυνάστη του παρελθόντος, προσδοκά. Τι προσδοκά; Εκείνο που εύχεται: Υγεία πάνω απ’ όλα, όπως τονίζεται. Ευτυχία στη συνέχεια. Οικονομική ευμάρεια τέλος. Ενδόμυχα την τελευταία τοποθετεί πρώτη ταυτίζοντάς την με την ευτυχία και θεωρώντας την υγεία δεδομένη! Διαβάστε περισσότερα »

Πρακτικά μυστικά οικογενειακής ευτυχίας (Κωνσταντίνος Γανωτής, φιλόλογος-συγγραφέας)

Στὴν Ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα λέμε καὶ τὰ θεωρητικὰ πρακτικά, γιατὶ δὲν ὑπάρχει σκέψη ἀκίνητη, ἀπὸ τότε ποὺ ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ ἔγινε δημιουργική. Στὴν παράδοση τοῦ κόσμου “θεωρητικὰ” λέμε τὶς σκέψεις, ποὺ νιώθουν αὐτάρκεια, γιατὶ ἀρκοῦνται νὰ θαυμάζουν τὸν ἑαυτό τους κι ὄχι νἀγαποῦν καὶ νὰ ὠφελοῦν τοὺς ἀνθρώπους.

Τὸ πρῶτο οἰκοδομικὸ στοιχεῖο-θεμέλιο τῆς οἰκογένειας εἶναι ὁ Χριστός. Ἂν πεῖς πὼς εἶναι ἡ ἀγάπη τῶν συζύγων, ἀφίνεις ἀπ’ ἔξω τὸν Χριστό, χορηγὸ τῆς ἀγάπης, γιατὶ “πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον . . .” Ὅσοι ἔχουμε λίγη πεῖρα καὶ λίγη φώτιση Θεοῦ, βλέπουμε συχνὰ τὰ αἰσθήματα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰ πιὸ εὐγενικὰ νὰ μεταβάλλονται ὅπως ἡ πίστη τοῦ Πέτρου ποὺ ἔφτασε στὴν ἄρνηση. Ἂς σκεφτοῦμε ἀκόμα καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγιναν δαίμονες. Ἄρα ὅλα τὰ ἀγαθὰ εἶναι δῶρα θεϊκά. Διαβάστε περισσότερα »