ευθανασία

Η Ευρώπη αντίθετη στην ευθανασία. Μεγάλη νίκη για την προστασία της ζωής (Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος)

Μέσα στο ζόφο της εκμετάλλευσης που ζει η ανθρωπότητα και ειδικότερα η Ελλάδα ένα ευχάριστο μήνυμα ανθρωπισμού από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η κοινοβουλευτική συνέλευση του, στις 25 Ιανουαρίου, με μεγάλη πλειονοψηφία αποφάσισε ότι επιμένει στην απαγόρευση της ευθανασίας, την οποία πάντα θεωρεί ανθρωποκτονία. Συγκεκριμένα η απόφαση αναφέρει: ” Η ευθανασία πρέπει πάντοτε να είναι απαγορευμένη σε όλα τα κράτη μέλη του, ως φόνος εκ προμελέτης, έστω και αν υπάρχει η συγκατάθεση του ασθενούς και ανεξάρτητα αν είναι ενεργητικός – λόγου χάριν με μία θανατηφόρα ένεση -, ή παθητικός – με αφαίρεση των υποστηρικτικών οργάνων ή διακοπή της φαρμακευτικής και άλλης θεραπείας-“. Η απόφαση αποτελεί κόλαφο για τους υλιστές που, από χρόνια, επιδιώκουν να επιτραπεί η ευθανασία στην Ευρώπη και στην Αμερική, για ωφελιμιστικούς και οικονομικούς λόγους. Είναι επίσης σημαντική γιατί προέρχεται από ένα Ευρωπαϊκό κοινοβουλευτικό θεσμό, στον οποίο συμμετέχουν βουλευτές από 47 κράτη, είκοσι περισσότερα από αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διαβάστε περισσότερα »

Νομιμοποίηση θεληματικής ευθανασίας; (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επικ. Καθηγητής Χειρουργικής)

Με αφορμή μια δημοσκόπηση Μετά από πέντε αποτυχημένες προσπάθειες, τα τελευταία δυο χρόνια, νομιμοποίησης της ευθανασίας σε τέσσερις πολιτείες της Αυστραλίας — Βικτώρια, Τασμανία, Δυτική Αυστραλία και Νότια Αυστραλία — στις αρχές του 2011, δημο­σιοποιήθηκε μία δημοσκόπηση, που έγινε ηλε­κτρονικά τον Νοέμβριο του 2010 από το The Australia Insitute, σε ένα εθνικό αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.294 Αυστραλών. Μεταξύ πολλών άλλων ερωτημάτων υπήρχε και το ερώτημα της υποστήριξης ή μη της νομι­μοποίησης της ευθανασίας για ασθενείς τελικού σταδίου με ανυπόφορους πόνους. Διαβάστε περισσότερα »

Ευθανασία: Λύση για το «Ασημένιο Τσουνάμι»; (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επ. Καθηγητής Χειρουργικής, Διευθυντής Χειρουργικού Ε.Σ.Υ.)

Τα τελευταία χρόνια, στις δυτικές κυρίως κοινωνίες, καταγράφεται μία συνεχής και σημαντική αύξηση του πληθυσμού των ηλικιωμένων ατόμων. Η τεράστια πρόοδος της Ιατρικής τα προηγούμενα 30 χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, που κατέστησε τους ανθρώπους σημαντικά μακροβιότερους. Ο γηραιός πληθυσμός όχι μόνον αυξάνεται σε απόλυτους αριθμούς, σήμερα υπολογίζεται σε 600 εκατομμύρια και το 2025 προβλέ­πεται να διπλασιασθεί, αλλά και λόγω της συνεχιζόμενης υπογεννητικότητος, στις δυτικές κυρίως κοινωνίες και στην Κίνα (πολιτική του ενός παιδιού), μεγαλώνει το ποσοστό του μέσα σε κάθε κοινωνία. Αυτή η απόλυτη και ποσοστιαία μεγέθυνση αυτού του πληθυσμού, δημιουργεί κοινωνική πίεση. Διαβάστε περισσότερα »

Πολιτισμός Θανάτου: Από την Ιερότητα στην Ποιότητα της Ζωής (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επ. Καθηγητής Χειρουργικής)

Στα τελευταία 40-50 χρόνια, οι στόχοι και οι πρακτικές της ιατρικής άλλαξαν ριζικά. Σε παλαιότερα χρόνια, η ιατρική ηθική ήταν σαφώς τοποθετημένη υπέρ της ζωής, ενώ σή­μερα η ιατρική πρακτική, με αυξανόμενο ρυθμό, εμπλέκεται στη «νόμιμη» αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής. Η τάση για την αποδοχή του τερματισμού της ανθρώπινης ζωής, ως φυσιολογικής λει­τουργίας της ιατρικής, είναι επιταχυνόμενη. Διεθνή ιατρικά και βιοηθικά περιοδικά, με πολύ θετικό τρόπο συνηγορούν στον επαναπροσδιορισμό του θανάτου, που θα περι­λαμβάνει και άτομα σε εμμένουσα φυτική κατάσταση, καθώς και τα ανεγκέφαλα νεογνά. Η γραμμή που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο έχει μετατεθεί, ώστε να καταστεί δυνατή η άντληση οργάνων για μεταμόσχευση, σε χρόνο που αυτά θα είναι υγιή και βιώσιμα. Η ενεργητική ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι ήδη νόμιμη πρακτική σε ορισμένες χώρες, ενώ η παθητική ευθανασία, δηλαδή η μη εφαρμογή ή η απόσυρση της υποστηρικτικής της ζωής τεχνολογίας, που στόχο έχει τον άμεσο τερματισμό της ζωής ενός αρρώ­στου, όχι μόνο ασκείται ευρύτατα, αλλά και θεωρείται ηθικά επιβεβλημένη. Οι εκτρώσεις, ακόμη και σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, εξακολουθούν να αφαιρούν τη ζωή εκατομμυ­ρίων εμβρύων ανά τον κόσμο. Διαβάστε περισσότερα »

Ευθανασία και… «Ευθανασία» (εκτός και εντός εισαγωγικών) (Αθανάσιος Αβραμίδης, Καρδιολόγος, Καθηγητής Παθολογίας του Παν/μίου Αθηνών)

Άλλοτε η ευθανασία είχε την έννοια του καλού, του έντιμου, του ευτυχισμένου θανάτου, ή του ήρεμου, του αιφνίδιου χωρίς αγωνία και πόνους θανάτου, ή του ένδοξου, π.χ. για την Πατρίδα ή για την Πίστη, με την έννοια της θυσίας. Αυτή την έννοια γνώριζε ο κόσμος, με το «εύ-καλώς θνήσκειν», ως ευθανασία.

Αυτή είναι η χωρίς εισαγωγικά ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ!

Σήμερα, η λέξη ευθανασία σημαίνει κάτι το διαφορετικό. Ο Francis Bacon, (1561-1626) μετέφερε την ελληνική λέξη ευθανασία στην αγγλική γλώσσα (Euthanasia) με τη σημασία της «επισπεύσεως του θανάτου, για να τεθεί τέρμα σε μια ζωή γεμάτη πόνο και ταλαιπωρίες».

Ως «ευθανασία» νοείται σήμερα: «η ηθελημένη θανάτωση ανιάτου, με τη συναίνεσή του ή χωρίς αυτήν, προς ανακούφιση ή απολύτρωσή του από την επιθανάτια οδυνηρή αγωνία, από αφόρητους πόνους που τα υπάρχοντα θεραπευτικά μέσα αδυνατούν να καταπραϋνουν». Με άλλα λόγια, πρόκειται για «μέθοδο προκλήσεως του θανάτου για κάποιους λόγους».

Αυτή είναι η εντός εισαγωγικών ευθανασία!

Διαβάστε περισσότερα »