Είναι πολλά αυτά που μαρτυρούν ότι, στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, η θεμελιακή ικανότητα του ανθρώπου να προβαίνει σ’ ενέργειες σε συμφωνία με τους σκοπούς που ο ίδιος θέτει υφίσταται συνεχείς κλονισμούς. Οι ενδοιασμοί πληθαίνουν, οι αποφάσεις πελαγοδρομούν. Μια αρρώστια βαθιά, κυτταρική, φαίνεται πως πλήττει τα κίνητρα για δράση. Το σαράκι που κατατρώει, έτσι κι αλλιώς, τη συνείδηση και τη ρωτάει κατά διαστήματα: «ποιος ο λόγος να θέλουμε αυτό ή εκείνο;», «προς τι οι προσπάθειες μας;», αυτό το βασανιστικό μικρόβιο που μολύνει με αναστολές τις επιθυμίες και τις πράξεις, έχει γίνει πιο διαβρωτικό παρά ποτέ. Διαβάστε περισσότερα »
δράση
Η θέληση για δράση: Ένα οξυμμένο πρόβλημα (Καραποστόλης Βασίλης, καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών)
(1,932 άτομα το έχουν διαβάσει)

Η ανήθικη ηθική της αγοραπωλησίας ανθρωπίνων οργάνων (Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Επίκ. Καθηγητής Χειρουργικής)
(2,044 άτομα το έχουν διαβάσει)

Σχετικά πρόσφατα, στις αρχές του 2011, Βρετανοί γιατροί, με δηλώσεις τους, επανέφεραν στη δημοσιότητα το θέμα της αγοροπωλησίας ανθρωπίνων οργάνων και την εκδοχή της νομιμοποίησής της. Ο Nadey Hakim χειρουργός-μεταμοσχευτής και ο Sir Peter Bell πρώην αντιπρόεδρος του Βασιλικού Κολλεγίου των Χειρουργών της Αγγλίας, πρότειναν να ανοίξει η συζήτηση για τη νομιμοποίηση της αγοράς ανθρωπίνων οργάνων, με την πεποίθηση ότι η οικονομική ανταμοιβή θα μειώσει δραστικά την έλλειψη οργάνων προς μεταμόσχευση. Ο Bell, μάλιστα, προτείνει το ποσό των 50.000 έως 100.000 ευρώ ως λογική αμοιβή για ένα νεφρό, όσο δηλαδή κοστίζουν δύο χρόνια αιμοκάθαρσης. Ένας άλλος Βρετανός, ο John Harris, καθηγητής βιοηθικής στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, που εδώ και χρόνια αρθρογραφεί υπέρ της νομιμοποίησης της αγοράς οργάνων, προτείνει η αγορά να γίνεται κάτω από αυστηρούς όρους και ο αγοραστής να είναι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο και θα διαθέτει τα όργανα στους κατάλληλους δότες. Σε πρόσφατες δηλώσεις του στην εφημερίδα Indepentent, μεταξύ άλλων είπε: «η πληρωμή δεν μηδενίζει τον αλτρουισμό. Οι γιατροί δεν φροντίζουν λιγότερο τους ασθενείς επειδή πληρώνονται, και στο σημερινό σύστημά μας όλοι πληρώνονται εκτός από τους δότες». Κάποιος blogger σχολίασε: «είναι φανερό, ότι όντας κάποιος βιοηθικός, μικρή σχέση έχει με το να είναι ηθικός». Διαβάστε περισσότερα »