Τὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἔχουν ἁγιαστικὸ καὶ μεταμορφωτικὸ – ἠθικὸ χαρακτήρα στὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι καὶ ὁ γάμος, ὡς «μυστήριον μέγα» (πρβλ. Ἐφεσ. 5, 32), ἀποτελεῖ γεγονὸς φανερώσεως καὶ πραγματώσεως τῆς ἀγαπητικῆς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ κοινωνίας. Μὲ τὸ μυστήριο τοῦ γάμου, μέσα ἀπὸ τὴν ἑνότητα ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἔρχεται ἡ Ἐκκλησία νὰ φανερώση τὸ χάρισμα τῆς «ὄντως ζωῆς». Ἡ σχέση τῶν συζύγων γίνεται ἐκκλησιαστικὸ γεγονός, τὸ ὁποῖο πραγματώνεται κυρίως μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι, θὰ λέγαμε, ἐμπειρία μετοχῆς στὴν κοινωνία τῶν Ἁγίων. Ἐξάλλου, ἡ συσχέτιση τῆς κοινωνίας τοῦ γάμου μὲ τὴν Ἐκκλησία ἔχει γίνει ἐξ ἀρχῆς γενικὴ διδασκαλία στὴν Ἱ. Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ ὁ γάμος – οἰκογένεια χαρακτηρίσθηκε ὡς «κατ᾽οἶκον ἐκκλησία» (βλ. Ρωμ. 16, 5. Α´ Κορ. 16, 19. Κολ. 4, 15). Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος τὸ ὁμολογεῖ: «Οὐ μικρὰ ἀρετή, τὸ καὶ τὴν οἰκίαν ἐκκλησίαν ποιῆσαι» (PG 61, 376). Διαβάστε περισσότερα »
γάμος
Περί του δεύτερου γάμου των κληρικών (Αρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ιεροκήρυκας Ι. Μ. Πατρών)
(453 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ο γάμος σε αποσύνθεση (Γιώργος Μπάρλας)
(1.365 άτομα το έχουν διαβάσει)
Όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες παντρεύονται πια κοντά στα σαράντα τους χρόνια. Πολλές γυναίκες αποκτούν το πρώτο τους παιδί σ’ αυτή την ηλικία, ενώ είναι κοινός τόπος ότι πολλοί δεν θέλουν καν να παντρευτούν, και αν τελικά προχωρήσουν στον γάμο, στην πρώτη δυσκολία δεν διστάζουν να καταφύγουν και στο διαζύγιο. Διαβάστε περισσότερα »
Κουλτούρα Θανάτου (Ε. Χ. Οικονομάκος)
(1.200 άτομα το έχουν διαβάσει)
Στή σύναξη τῶν προκαθημένων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στό Φανάρι τό Μάρτιο τοῦ 2014 ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος, κατά τά ρεπορτάζ, ἐπεσήμανε σύγχρονες προκλήσεις, μέ τίς ὁποῖες βρίσκεται ἀντιμέτωπη ἡ Ἐκκλησία. Μεταξύ αὐτῶν οἱ «προσπάθειες καλλιέργειας τῆς καταλυτικῆς, διά τίς ἠθικές καί οἰκογενειακές ἀρχές, οὕτως λεγομένης φιλοσοφίας τοῦ φύλου», καθώς καί «ὅσα διεκδικοῦν τήν ἐπέμβαση εἰς τήν ἴδια τή θεόπλαστη φύση (τοῦ ἀνθρώπου)». Ὄντως, στίς δυτικές κοινωνίες ἕνα κρεσέντο προβολῆς νέων ἰδεῶν περί τό φύλο διακηρύσσει ὡς «ἀτομικό δικαίωμα» τό νά βιώνει ὁ ἄνθρωπος τή συνάντησή του μέ τόν ἄλλο ἄνθρωπο καί γενικά νά πολιτεύεται, χωρίς τή «δέσμευση» νά ἐνεργεῖ μέ βάση σταθερά καθιερωμένες λειτουργίες ἑνός φύλου σέ ἀτομικό ἤ κοινωνικό πεδίο. Προωθεῖται δηλαδή ἕνας τύπος ἀνθρώπου μέ ἀσταθές, ἐλεύθερα ἐπιλέξιμο φύλο, ὅσο ἀλλόκοτος καί ἄν εἶναι στήν πανανθρώπινη συνείδηση καί ἐντελῶς ξένος πρός τή «θεόπλαστη φύση» τῆς χριστιανικῆς ἀνθρωπολογίας. Ποιές ὅμως εἶναι οἱ συνέπειες αὐτῆς τῆς κουλτούρας; Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ 
Λέξεις Κλειδιά: γάμος, Ε. Χ. Οικονομάκος, Ελεύθερη Πληροφόρηση, υπογεννητικότητα, φύλο Η θεραπευτική της πορνείας: Η εγκράτεια και η σωφροσύνη. Β’ Μέρος: Η σωφροσύνη στο γάμο (Jean Claude Larchet)
(10.089 άτομα το έχουν διαβάσει)
Η θεραπευτική της πορνείας ακολουθεί άμεσα τη θεραπευτική της γαστριμαργίας στo βαθμό που η πορνεία, όπως και η γαστριμαργία συγκαταλέγονται στα «σωματικά πάθη» και είναι μέρος των αδρών καί πρωταρχικών παθών τα οποία πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε κατά προτεραιότητα· όμως και στο βαθμό που η πορνεία συνδέεται άμεσα με τη γαστριμαργία, η οποία συχνά συνεπάγεται την εμφάνισή της (Πρβλ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ), οι θεραπευτικές για τα δύο πάθη είναι αλληλένδετες. Αποδεικνύεται ότι η θεραπευτική της πορνείας είναι εξαιρετικά δύσκολη· απαιτεί πολλή δύναμη, προσοχή και διαρκεί πολύ, όπως σημειώνει ο Αγιος Κασσιανός· ο δεύτερος αγώνας μας, σύμφωνα με τη διδασκαλία των Πατέρων μας, είναι εναντίον του πνεύματος της πορνείας· έχει μεγάλη διάρκεια, είναι σκληρότερος απ’ όλους τους υπόλοιπους και ελάχιστοι είναι εκείνοι που πετυχαίνουν ολοκληρωτική νίκη. Είναι ένας πόλεμος φοβερός. Η αρετή που αντιστέκεται στην πορνεία είναι η σωφροσύνη [Σ.τ.μ.: Αποδίδουμε έτσι τη λέξη chastete, ακολουθώντας το συγγραφέα. Ο όρος κατανοείται ισοδύναμα και ως αγνεία] με τη στενή έννοια τού όρου. Μπορούμε να διακρίνουμε δύο οδούς σωφροσύνης: την πρώτη στα πλαίσια του μοναχισμού, της αγαμίας ή της χηρείας [Θα την ονομάσουμε «μοναχική σωφροσύνη», καθώς ο μοναχισμός υποδηλώνει ετυμολογικά την κατάσταση αυτού, ο οποίος βρίσκεται μοναχός. Υπενθυμίζουμε ότι στην ορθόδοξη Εκκλησία, η αγαμία δεν αποτελεί ένα στάτους, αλλά μία προσωρινή κατάσταση εν αναμονή τού αρραβώνα ή μέσω της οδού τού γάμου ή μέσω της οδού τού μοναχισμού, που είναι οι δύο δυνατές πνευματικές οδοί. Σε αναφορά προς τους Πατέρες, θα χρησιμοποιήσουμε εξίσου τον όρο «παρθενία», τον οποίο κατανοούμε, όπως κάνουν ορισμένοι Πατέρες, στην ευρεία σημασία του ως «τέλειας εγκράτειας» και «απόλυτης παραίτησης από την άσκηση της σεξουαλικότητας» (Μ. ΑUΒΙΝΕΑU, Εισαγωγή στo ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ, Περί παρθενίας)] και τη δεύτερη στο πλαίσιο του γάμου. Αν οι δύο τούτοι τρόποι σωφροσύνης διαφέρουν ως προς τη μορφή τους, εντούτοις στοχεύουν στην επίτευξη του ίδιου σκοπού: αφενός μεν ν’ αποκαταστήσουν την αγνεία στο σώμα και την ψυχή χωρίς την οποία είναι αδύνατο να ενωθεί ο άνθρωπος με το Θεό, και αφετέρου να επιτρέψουν στον άνθρωπο ν’ αφιερώσει στο Θεό, -και όχι πλέον στη «σάρκα»-, το σύνολο της επιθυμητικής δύναμης και της αγάπης του. Διαβάστε περισσότερα »
Κατηγορίες: ΘΕΟΛΟΓΙΑ Λέξεις Κλειδιά: "Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων", Jean Claude Larchet, βιβλία, γάμος, εγκράτεια, Εκδόσεις «Αποστολική Διακονία», θεραπευτική, πορνεία, σωφροσύνη 
