Για ποιο λόγο ο Θεός έβαλε μέσα στη διάνοιά μας τη συνείδηση, δηλαδή έναν κριτή που αγρυπνά και προσέχει ακατάπαυστα; Διότι δεν υπάρχει, δεν υπάρχει κανένας δικαστής τόσο άγρυπνος μεταξύ των ανθρώπων, όπως είναι η συνείδησή μας. Καθόσον οι κοσμικοί δικαστές και από χρήματα διαφθείρονται, και από τις κολακείες εξαπατούνται, και πολλά άλλα υπάρχουν που δεν τους αφήνουν να εκφέρουν σωστή κρίση· το δικαστήριο όμως της συνειδήσεως δεν γνωρίζει να υποχωρεί σε τίποτε από αυτά· αλλά και αν δώσεις χρήματα, και αν κολακέψεις, και αν απειλήσεις, και αν οτιδήποτε άλλο κάνεις, θα βγάλει δίκαιη την απόφαση εναντίον των αμαρτωλών λογισμών· και αυτός που έκανε την αμαρτία καταδικάζει ο ίδιος τον εαυτό του, και ας μην τον κατηγορεί κανείς άλλος.

Κυριακή Ε΄ Λουκά: Για τον έλεγχο της συνειδήσεως (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Καταγγελία Εστίας Πατερικών Μελετών στο ΕΣΡ για τη σειρά “φόνοι στο καμπαναριό”

Ασκητές μέσα στον κόσμο Γ’: π. Αθανάσιος Μπελαντώνας

(Ὁ βίος του γράφτηκε ἀπό τήν κόρη του καί τόν ὁμότιμο καθηγητή Ἰατρικῆς τοῦ ΑΠΘ κ. Κωνσταντῖνον Καρακατσάνην)
Ερμηνεία Αποστολικής περικοπής της εορτής των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού – Περί αγάπης (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

[Α΄ Κορ. 12, 27- 31 και 13, 1-8]
Η φρίκη τού παιδικού πανσεξουαλικού εκμαυλισμού

Ζούμε δυστυχώς σε καιρούς εσχατολογικούς και αποκαλυπτικούς, όπου η πνευματική κατάπτωση και αποστασία σε συνδυασμό με την ηθική εξαθλίωση συνθέτουν μια δαιμονική κατάσταση, πρωτόγνωρη στην ανθρώπινη ιστορία. Αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση ότι η εποχή μας, αξιολογούμενη μέσα από τα προφητικά κείμενα της Εκκλησίας μας, έχει όλα εκείνα τα στοιχεία, που αναφέρει ο βιβλικός και πατερικός λόγος, για να θεωρηθεί ως η εποχή της πλήρους καταπτώσεως όλων των αξιών, οι οποίες στήριξαν το ανθρώπινο γένος επί σειρά αιώνων και το διαφοροποίησαν από το αγελαίο ζωικό βασίλειο, όπου δεν υπάρχει ηθική, αλλά κυριαρχούν τυφλά ένστικτα, απλά και μόνο για τη διαιώνιση των ζωικών ειδών.