Ὁ Θεός, καλοί μου φίλοι, εἶναι Αὐτὸς ποὺ εἶναι, βέβαια. Ὅπως κι ἐμεῖς εἴμαστε αὐτὸ ποὺ εἴμαστε. Τὸ πᾶν εἶναι νὰ βλέπουμε τὸν Θεὸ (μὲ τὰ πνευματικά μας μάτια), ὄχι ὅπως θὰ θέλαμε νὰ εἶναι, ἀλλ’ ὅπως Αὐτὸς πράγματι εἶναι. Γιατί ἂν θέλουμε νὰ βλέπουμε τὸν Θεό, ὅπως ἐμεῖς θέλουμε νὰ εἶναι, τότε δὲν διαφέρουμε καὶ πολὺ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες. Οἱ ὁποῖοι τί ἔκαναν; Ἔφτιαχναν ἕνα θεὸ στὰ μέτρα τους. Καὶ στὶς ἀδυναμίες τους. Καὶ στὰ πάθη τους. Κάποτε καὶ σ’ αὐτὸ ποὺ θὰ ἤθελαν οἱ ἴδιοι νὰ εἶναι!
Πώς φανταζόμαστε τον Θεό; (Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος)
(420 άτομα το έχουν διαβάσει)
Από τον Λόγο στην Μεσοπεντηκοστή (Άγιος Αμφιλόχιος, Επίσκοπος Ικονίου)
(147 άτομα το έχουν διαβάσει)
Έλεγε το Σάββατο ο Κύριος στον παράλυτο: «Σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου και επίστρεψε στο σπίτι σου» (Ιω. 5:8). Και εξαιτίας αυτού του γεγονότος έλεγε στους Ιουδαίους: «Τα όσα σας διδάσκω δεν είναι δικά μου, αλλά του Πατέρα μου, που με έστειλε εδώ» (Ιω. 7:16, από το Ευαγγέλιο Κυρ. Παραλύτου). Και ότι ο Κύριος είπε αυτούς τους λόγους προς τους Ιουδαίους με αφορμή τη θεραπεία του παραλύτου, αποδεικνύεται από τη μόλις αναγνωσθείσα ευαγγελική περικοπή (Ιω. 7:14-30, της Μεσοπεντηκοστής).
Η ελπίδα τής σωτηρίας (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)
(204 άτομα το έχουν διαβάσει)
Τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας στεροῦνται ἐκεῖνοι οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ποὺ ἀπέκτησαν ἁμαρτωλὰ πάθη, μέσῳ τῶν ὁποίων ἦρθαν σὲ κοινωνία μὲ τὸν σατανᾶ, διαλύοντας τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεό.
Η «γρήγορη» μόδα πνίγει τον πλανήτη
(325 άτομα το έχουν διαβάσει)
Ένας τεράστιος όγκος από πεταμένα ρούχα σχηματίζει ένα αλλόκοτο βουνό στη μέση της ερήμου Ατακάμα της Χιλής, μιας από τις πλέον άνυδρες περιοχές του πλανήτη. Είναι αποτέλεσμα της λεγόμενης «γρήγορης» μόδας (fast fashion κατά το fast food κλπ.) που προκαλεί μεγάλο πρόβλημα περιβαλλοντικής ρύπανσης.
Οι κοινωνικές επιπτώσεις του άκρατου καταναλωτισμού στη βιομηχανία ρούχων – όπως η παιδική εργασία και οι μισθοί πείνας – είναι γνωστές, αλλά οι καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον δεν έχουν λάβει πολλή δημοσιότητα.
Κυριακή του παραλύτου († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
(210 άτομα το έχουν διαβάσει)
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἀκούσαμε σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο γιὰ ἕναν ἄνδρα ποὺ γιὰ τριάντα χρόνια ἦταν παράλυτος. Τὸ μοναδικὸ πράγμα ποὺ τὸν χώριζε ἀπὸ τὴν θεραπεία ἦταν ἡ δυνατότητα νὰ φθάσει τὸ νερὸ ποὺ ὁ ἄγγελος τάραζε μιὰ φορά τὸν χρόνο. Τριάντα χρόνια εἶχε προσπαθήσει νὰ θεραπευτεῖ, ἀλλὰ κάποιος ἄλλος ἦταν πιὸ γρήγορος ἀπὸ αὐτὸν καὶ προλάβαινε νὰ θεραπευτεῖ. Πόσοι ἄνθρωποι ὑπάρχουν τώρα στὸν κόσμο, πόσοι ὑπῆρχαν καὶ θὰ ὑπάρχουν στὸν κόσμο μας ποὺ χρήζουν θεραπείας, ποὺ ἔχουν παραλύσει ἀπὸ τὸν φόβο, ἀπὸ τὸ κάθε τι ποὺ μᾶς ἐμποδίζει νὰ κινηθοῦμε μὲ τόλμη καὶ σκοπὸ πρὸς τὴν πληρότητα τῆς ζωῆς; Πόσοι; Καὶ ποιοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ τοὺς πάρουν καὶ θα τοὺς βοηθήσουν νὰ θεραπευθοῦν ἀντὶ νὰ τὸ ἐπιδιώξουν γιὰ τοὺς ἴδιους; Ἄς στραφοῦμε καὶ ἄς δοῦμε τὸν ἑαυτό μας, ὄχι ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ἀλλὰ τὸν ἑαυτό μας. Τὶ ἔχουμε μάθει ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο;
Διαβάστε περισσότερα »