Τόσο τα αρχαιολογικά ευρήματα, όσο και οι περιγραφές του Ομήρου μας κάμνουν να πιστεύουμε ότι οι ρίζες οι ελληνικές ξεπερνούν και αυτούς ακόμη τους ομηρικούς χρόνους. Διαπιστώνουμε ακόμη ότι τότε το μεγαλύτερο ιδανικό ήταν ο ηρωισμός. Η ανθρώπινη αξία μετρούνταν με την ανδρεία του πολεμιστή και του αθλητή, των οποίων η φήμη επεκτεινόταν και μετά θάνατον. Οι ήρωες δεν πεθαίνουν, αλλά δεσπόζουν στον χώρο, στον χρόνο και στη μνήμη όλων των συνανθρώπων, εχθρών και φίλων. Με αυτό το πνεύμα είναι γραμμένα τα αριστουργήματα του Ομήρου.

Διαβάστε περισσότερα »

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία που εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-11-1998

Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

Νὰ θυμᾶσαι καὶ νὰ φοβᾶσαι δύο λογισμούς. Ὁ ἕνας λέει: «Εἶσαι ἅγιος»· καὶ ὁ ἄλλος: «Δὲν θὰ σωθεῖς». Κι οἱ δύο αὐτοὶ λογισμοὶ προέρχονται ἀπὸ τὸν ἐχθρό, καὶ δὲν ἔχουν ἀλήθεια μέσα τους. Ἐσύ, ὅμως, νὰ σκέφτεσαι: «Ἐγὼ εἶμαι μεγάλος ἁμαρτωλός, ἀλλὰ ὁ Ἐλεήμων Κύριος ἀγαπᾶ πολύ τούς ἀνθρώπους καὶ θὰ συγχωρέσει καὶ σ΄ ἐμένα τὶς ἁμαρτίες μου».

Διαβάστε περισσότερα »

Τό πρῶτο μέλημα γιά τήν παιδεία πρέπει νά εἶναι ἡ ἐπαναφορά τῆς τάξεως καί τῆς πειθαρχίας στό σχολεῖο. Ἡ ἑλληνική ἐκπαίδευση ἀπό τήν καταστολή καί τόν αὐταρχισμό τῶν δύο πρώτων μεταπολεμικῶν δεκαετιῶν πέρασε κατά τή μεταπολιτευτική περίοδο στήν ἀπόλυτη ἐπιτρεπτικότητα καί ἄκριτη υἱοθέτηση τῆς μηδενιστικῆς “ἀποδοχῆς” (acceptance) τῶν μαθητῶν κατά τά κελεύσματα τῆς φιλελεύθερης-ἀντιαυταρχικῆς Παιδαγωγικῆς μέ ἀποτέλεσμα τό ἑλληνικό σχολεῖο νά ἀπωλέσει κάθε ἔννοια τάξεως καί πειθαρχίας, προϋποθέσεις ἀπαραίτητες γιά ὁποιαδήποτε ἀποτελεσματική μαθησιακή δραστηριότητα.

Διαβάστε περισσότερα »