Η μοναξιά είναι από τις συχνότερες δυσκολίες που εκφράζουν οι ηλικιωμένοι. Η δυνατότητά τους να επικοινωνούν με τους συγγενείς και φίλους και να συμμετέχουν στις παλιές τους δραστηριότητες είναι ότι καλύτερο για την ψυχολογία και την υγεία τους, αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Σκλάβοι ή κύριοι της Τεχνολογίας: Η επιλογή είναι δική μας (Bert Olivier, Καθηγητής της Φιλοσοφίας της Τεχνολογίας)

Αφού έγραψα τη δημοσίευση για το τι μπορεί να μας διδάξει ο Martin Heidegger για την τεχνολογία, συνειδητοποίησα ότι ορισμένοι αναγνώστες μπορεί να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι τα πάντα σχετικά με την τεχνολογία είναι «κακά» – σε τελική ανάλυση, η αντίληψη του Heidegger φαίνεται να είναι πολύ απαισιόδοξη. Πρέπει να πούμε, ωστόσο, ότι ο Γερμανός στοχαστής δεν υποστήριξε την καταστροφή όλων των τεχνικών συσκευών και την επιστροφή σε έναν προμοντέρνο, αγροτικό τρόπο ζωής.
Δημοκρατική αγωγή και μάζα: ουτοπία ή απλώς αποτυχία μας; (π. Βασίλειος Θερμός)

Η δημοκρατία προάγεται όταν οι νέες γενιές εξασκούνται στη συνεργασία από μικρή ηλικία. Διαφορετικά δηλαδή από την ιδεολογική ”κατήχηση” στην οποία επεδόθηκαν με ζήλο τα ελληνικά κόμματα.
Ποια είναι η «επί γης ειρήνη» του Αγγελικού ύμνου τής Βηθλεέμ; († Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

Ελάχιστα χωρία της Αγίας Γραφής έχουσι τόσον οικτρώς παρερμηνευθεί όσον το χωρίον Λουκ. β΄ 14. Πρόκειται περί του Ύμνου όστις εψάλλετο υπό των Αγγέλων κατά την θεσπεσίαν εκείνην νύκτα της κατά σάρκα γεννήσεως του Ανάρχου Θεού Λόγου, του Κυρίου Ιησού. Η παρερμηνεία αυτή υπό πολλών ορθοδόξων δεν είναι βεβαίως ηθελημένη και σκόπιμος (μόνον οι αιρετικοί παρερμηνεύουσιν ηθελημένως), αλλ’ οφείλεται εις άγνοιαν του καθόλου νοήματος της Αγίας Γραφής. Ένεκεν αυτής της αγνοίας καθ’ έκαστον έτος εν τη ημέρα των Χριστουγέννων ακούομεν κηρύγματα ή αναγιγνώσκομεν δημοσιεύματα πολλών διδασκάλων του Ευαγγελίου της ημετέρας Εκκλησίας, κληρικών και λαϊκών, αποδυρόμενα διότι οι πόλεμοι δεν έλαβαν ακόμη τέλος και τα όπλα δεν κατηργήθησαν και η ειρήνη του Αγγελικού Ύμνου δεν επεκράτησεν εισέτι επί της γης.
Ο χάλκινος όφις και η Γέννηση του Χριστού (Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

Πολλά, πάρα πολλὰ χρόνια περιπλανιόταν ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ στὴν ἔρημο μετὰ τὴν ἔξοδό του ἀπὸ τὴν γῆ τῆς Αἰγύπτου μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν θεόπτη προφήτη Μωυσῆ. Κύριος ὁ Θεὸς ἔτρεφε τὸν λαό Του μὲ τὸ θεόσταλτο μάννα. Ἦταν δύσκολος ὁ δρόμος αὐτὸς μέσα στὴν ἔρημο. Μὲ πολὺ δυσκολία ἔβρισκαν νερὸ νὰ πιοῦν. Καὶ ἄρχισε ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ νὰ γογγύζει στὸν Θεὸ καὶ τὸν Μωυσῆ, γιατί τοὺς ξεσήκωσε ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Καὶ ἄναψε ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραὴλ ἐξ αἰτίας τοῦ γογγυσμοῦ τους καὶ τοὺς τιμώρησε σκληρά.