Οἱ δύο πρῶτοι μαθητὲς ἐγκατέλειψαν τὸν Πρόδρομο καὶ σὲ ἀκολούθησαν ἐν σιωπῇ. Τότε τούς κάλεσες νὰ σὲ συνοδεύσουν: «Ἔρχεσθε καὶ ἴδετε». Ἤλθαν λοιπόν. Εἶδαν ποῦ ἔμενες. Καὶ τὸ Εὐαγγέλιο λέει, ὅτι ἔμειναν κοντὰ σου «τὴν ἡμέραν ἐκείνην» (Ιωαν. 1,39). Δὲν καταστάλαξαν ἀκόμη ὁριστικὰ στὴν Παρουσία σου, διότι, ὅπως διαβάζουμε στὴ συνέχεια, ἐπανήλθαν μετὰ τὴν πρώτη αὐτὴ συνάντηση, στὴ συνηθισμένη τους ἐργασία. Μόνον ἀργότερα ἄφησαν τὰ πάντα γιὰ νὰ σὲ ἀκολουθήσουν. Ἀλλὰ «τὴν ἡμέραν ἐκείνην» ἔκαναν ἕνα πρῶτο βήμα: ἐπέτυχαν τὴν ἀνακάλυψη τῆς Παρουσίας σου. Ἂν μπορεῖ νὰ λεχθεῖ ἔτσι, πραγματοποίησαν μιὰ πρώτη ἐξερεύνηση τῆς Παρουσίας σου. Ἔμαθαν τί εἶναι τὸ νὰ βρίσκεται κανεὶς μαζί σου. Κύριε, θὰ ἤθελα νὰ κάνω σήμερα, αὐτὴ τὴ στιγμή, μιὰ παρόμοια προσπάθεια.
Η παρουσία σου σήμερα (Lev Gillet, μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας)
Για την Βάπτιση υιοθετημένων τέκνων από τους «γάμους ομοφυλοφίλων» και οι δηλώσεις τού Αρχιεπισκόπου (Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος)
Σέ δημόσιες συζητήσεις ἔγινε λόγος κατά πόσον ἡ Ἐκκλησία θά βαπτίζη τά υἱοθετημένα τέκνα ἀπό τούς «γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων».
Μέγας Φώτιος: Μια μεγάλη πνευματική μορφή τής Εκκλησίας μας (Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεολόγος)
Στις 6 Φεβρουαρίου εορτάζει η Εκκλησία μας τη μνήμη του Μεγάλου Φωτίου. Πρόκειται για μια σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα, ο οποίος έχει λάβει δικαίως τον σπάνιο τίτλο του μεγάλου. Επίσης δεν θεωρείται μεγάλος μόνο από την Εκκλησία, αλλά και από την ιστορία, διότι συγκαταλέγεται στους ξεχωριστούς πνευματικούς φάρους της ανθρωπότητας.
Η άλωση της πολιτικής και ο δούρειος ίππος των ομόφυλων γάμων
Ζούμε σε μία εποχή, που τα κέντρα άσκησης εξουσίας έχουν αλλάξει χέρια. Η λήψη αποφάσεων έχει περάσει σε παγκοσμιοποιημένα κέντρα εξουσίας, που με σκοπούς όχι συμφέροντες για το σύνολο της ανθρωπότητας, προχωρούν στην υλοποίηση σχεδίων βήμα- βήμα. Τα κράτη πια κυβερνώνται από πολιτικούς, που η εξουσία τους επεκτείνεται μόνο στις δράσεις επανεκλογής τους. Οι κοινωνίες, όπως γλαφυρά περιγράφει ο Zygmunt Bauman, χάσκουν «ορθάνοιχτες» στις νέες ιδέες, με διάτρητα σύνορα, αποσαθρωμένα όρια, αφομοιωμένες από τον καταναλωτισμό, απορροφημένες στην δημιουργία χαρωπών αυτοεικόνων, ατομιστικές, ολοένα και πιο αποστερημένες από την δυνατότητα συλλογικών αντιδράσεων.
Στο μυαλό μιας παρένθετης μητέρας (Φωτεινή Τσαλίκογλου, καθηγήτρια Ψυχολογίας, συγγραφέας)
“Όταν ο Θεός μοίρασε τον κόσμο, τα παιδιά πήρανε τις γωνιές των δρόμων κι ο διάβολος τις πιο ωραίες λέξεις” (Τ. Λειβαδίτης)
