ΖΗΛΟΣ είναι ένας όρος Γραφικός με τον οποίον εκφράζεται η θερμότης της ψυχής για κάποιον σκοπόν. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος διακρίνει τρεις καταστάσεις ζηλωτών: τους «υποζέοντας», τους «ζέοντας» και τους «υπερζέοντας» και συνιστά στους πιστούς, σαν μέση κατάσταση, τους «ζέοντας», επειδή αυτοί ευρίσκονται μεταξύ των δύο άκρων και συγκρατείται η ψυχή σε ισορροπία.
Ο άγιος Γρηγόριος αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη μεσότητα της σκέψεως και επομένως της συμπεριφοράς, που κείται μεταξύ ελλείψεως και υπερβολής. Και στη Θεολογία πρέπει να τηρήται αυτός ο κανόνας, για να μη εκτραπή σε αίρεση. Γι’ αυτό λέγει: «Ορθοδοξείν έστι το αεί σχοινοβατείν».
Αν λοιπόν το θερμόμετρον του ζήλου ανέβη επάνω από την ελεγχόμενη από την λογική σκέψη, τότε φυσικά οδηγείται κανείς σε παραλογισμούς.