Aι ψυχές μας γεμίζουν ευγνωμοσύνη προς τον εν Τριάδι προσκυνούμενο Θεό μας, διότι μας αξίωσε να παραλάβουμε και να διακρατούμε τον ατίμητο θησαυρό της Ορθοδόξου Πίστεως «εν οστρακίνοις σκεύεσι» (Β’ Κορ. δ’ 7), στις ταπεινές και αμαρτωλές μας υπάρξεις. Διαβάστε περισσότερα »
Λόγος επί τη εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας (Α’ Κυριακή των Νηστειών) († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)
Δημοσιεύθηκε στις 15 Μαρτίου, 2019
Νηστεία προ του Πάσχα († Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης)
Δημοσιεύθηκε στις 14 Μαρτίου, 2019
Η προ του Πάσχα περίοδος που διερχόμαστε γεννά ή θα πρέπει να γεννά κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα μέσα μας. Η ωραιότατη και κατανυκτική υμνογραφία αυτής της περιόδου, οι πολλές λατρευτικές ευκαιρίες, η σαρακοστιανή νηστεία θέλουν να μας συγκεντρώσουν. Να σκύψουμε μέσα μας, να προβληματιστούμε, να προβούμε σε έναν αυτοέλεγχο προς ειλικρινή μετάνοια. Διαβάστε περισσότερα »
Η παρούσα και η μέλλουσα κρίσεις (Απόστολος Παπαδημητρίου)
Δημοσιεύθηκε στις 12 Μαρτίου, 2019
Κρίσις στην αρχαία ελληνική γλώσσα σήμαινε δίκη και κατ’ επέκταση καταδίκη. Η καταδίκη συνεπάγεται διαχρονικά δοκιμασία. Έτσι με την πάροδο των αιώνων μεταβλήθηκε και το νόημα της λέξης, ώστε στη νέα ελληνική, αλλά και σε πλείστες όσες ευρωπαϊκές γλώσσες να σημαίνει δοκιμασία. Κατά την περίοδο της νεωτερικότητας τα πάντα ερμηνεύονται με βάση την υλιστική φιλοσοφία. Καθώς αυτή αποδέχεται ως μοναδικό κίνητρο των ανθρωπίνων ενεργειών το οικονομικό, λόγος γίνεται μόνο για οικονομική ή πολιτική (κυβερνητική αστάθεια) κρίσεις. Κάθε άλλο είδος κρίσης έχει χαθεί από τον ορίζοντα και ιδίως η πνευματική, αφού ο όρος, με πλούσιο το περιεχόμενο στην εκκλησιαστική γλώσσα, έχει συρρικνωθεί με την κατάχρηση στους χώρους των γραμμάτων και των τεχνών. Κάπως κατανοητός παραμένει πάντως ο όρος κρίση αξιών, αν και στην εποχή μας έχουν καταφρονηθεί όλες οι διαχρονικά αποδεκτές αξίες. Διαβάστε περισσότερα »
Μεγάλη Τεσσαρακοστή: Εισαγωγή στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))
Δημοσιεύθηκε στις 12 Μαρτίου, 2019
Σὲ ἀντίθεση μὲ αὐτὸ ποὺ πολλοὶ νομίζουν ἢ αἰσθάνονται, ἡ Σαρακοστὴ τοῦ Πάσχα εἶναι περίοδος χαρᾶς. Εἶναι ὁ καιρὸς ἐκεῖνος ποὺ μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ ἀποτινάξουμε κάθε τί ἄσχημο καὶ θανατηφόρο ἀπὸ μέσα μας γιὰ νὰ βροῦμε πάλι τὴ δύναμη νὰ ζήσουμε, νὰ βιώσουμε σὲ ὅλο τὸ βάθος του τὸ μυστήριο στὸ ὁποῖο εἴμαστε καλεσμένοι. Ἂν δὲν κατανοήσουμε αὐτὴ τὴν ποιότητα τῆς χαρᾶς στὴ νηστεία, θὰ τὴ μετατρέψουμε σὲ μιὰ καρικατούρα, σὲ μιὰ περίοδο κατὰ τὴν ὁποία στὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ θὰ κάνουμε τὴ ζωὴ μας μίζερη.
Ποια η ανάγκη της νηστείας; (Αββάς Μάρκος)
Δημοσιεύθηκε στις 11 Μαρτίου, 2019
Αν θελήσουμε να χορτάσουμε τρώγοντας, θα βαρεθούμε γρήγορα και θα επιθυμήσουμε κάτι άλλο· και όταν και τούτο το φάμε και το χορτάσουμε, και αυτό παρόμοια θα το αποδοκιμάσουμε, όπως το προηγούμενο, και θα το παρατήσουμε. Δεν γίνεται δηλαδή, ενόσω χορταίνουμε, να μείνουμε στις ίδιες επιθυμίες που επινοούμε για την ευχαρίστησή μας. Ποιο φαγητό ήταν πιο γλυκό ή πιο εκλεκτό από το μάννα; Όταν όμως οι Ισραηλίτες το έφαγαν και το χόρτασαν, καθώς δεν είχαν κάτι καλύτερο να επιθυμήσουν, επιθύμησαν το κατώτερο, τα σκόρδα και τα κρεμμύδια (Αριθ. 11:5-7). Επομένως ο χορτασμός έχει έμφυτη την επιθυμία κάποιου άλλου. Αν λοιπόν, καθώς χορταίνουμε το ψωμί, επιθυμούμε και άλλες τροφές, ας το τρώμε χωρίς να χορταίνουμε. Έτσι, μη χορταίνοντας το ψωμί, πάντοτε θα επιθυμούμε να το χορτάσουμε, οπότε και τη βλάβη από την επιθυμία άλλων θα αποφύγουμε, και την αρετή της εγκράτειας θα αποκτήσουμε. Διαβάστε περισσότερα »
