(Μηνύματα πρὸς τὸν λαὸ ἀπὸ τὸ στρατόπεδο συγκέντρωσης στὸ Νταχάου) Διαβάστε περισσότερα »
Μη παροργίζουμε την φιλανθρωπία τού Θεού (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Γ΄ Κυριακή των Νηστειών (Σταυροπροσκηνύσεως): Σχετικά με την ανάγκη αυταπαρνήσεως προκειμένου να γίνουμε αληθινοί μαθητές του Χριστού (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)
(Μαρκ. η΄34-38,θ΄1)
Ερμηνεία του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου, σχετικά με την ανάγκη αυταπαρνήσεως προκειμένου να γίνουμε αληθινοί μαθητές του Χριστού (επιλεγμένο απόσπασμα από την ομιλία ΝΕ΄ του αγίου στο Υπόμνημά του στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον) Διαβάστε περισσότερα »
Ασκητές μέσα στον κόσμο: Πατήρ Βασίλειος Τρομπούκης
Γεννήθηκε τό 1902 στό χωριό Σφηκιά Ἠμαθίας ἀπό λευϊτική οἰκογένεια. Ὁ πατέρας του ὠνομαζόταν Ἰωάννης, ἦταν ἱερέας καί Πνευματικός. Ἐπίσης ὁ παπποῦς καί ὁ προπάππος του ἦταν ἱερεῖς καθώς καί ὁ ἀδελφός του Ἀθανάσιος, ὅπως καί ἕνας ἀνεψιός του. Ἦταν ἐπιθυμία τοῦ Βασιλείου νά συνεχισθῆ αὐτή ἡ παράδοση. Διαβάστε περισσότερα »
Ευγένεια της αστικής τάξης ή φιλότιμο; (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)
Τό ὅτι ἡ ἑλληνική κοινωνία περνάει στίς μέρες μας μιά βαθιά κρίση εἶναι ἕνας κοινός τόπος. Εἶναι κρίση οἰκονομική, κοινωνική, ἠθική, κρίση αὐτοσυνειδησίας καί πολιτισμοῦ. Γιά πολλούς, ἀπ’ ὅ,τι δείχνει ἡ ἀρθρογραφία τῶν ἐφημερίδων, εἶναι μιά φάση ἀναζήτησης πολιτιστικοῦ προσανατολισμοῦ. Δέν τό ὁμολογοῦν. Τό δείχνουν ὅμως τά κείμενά τους. Ψάχνουν νά προσανατολισθοῦν πολιτιστικά μέ ὅραση πού περιορίζεται ἀπό ἐπιλεκτική ἀμβλυωπία. Διαβάστε περισσότερα »
Ο ναυτίλος και ο ποντίλος (Αρχ. Σεβαστιανός Τοπάλης)
Ζοῦμε σέ ἐποχές πού οἱ διωγμοί πλέον δέν ὑπάρχουν. Δύσκολα τά χρόνια πού ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρχε στίς κατακόμβες καί τό αἷμα τῶν μαρτύρων ἔρρεε σάν ποτάμι. Δέν ἦταν εὔκολο νά εἶσαι χριστιανός. Ὅμως, ὅπως λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, μπορεῖ σήμερα νά μήν εἶναι καιρός διωγμῶν, ἀλλά πάντοτε εἶναι καιρός μαρτυρίου. Σέ καμιά ἐποχή δέν ἐξέλιπαν ἡ μαρτυρία καί τό μαρτύριο τῶν χριστιανῶν.
Τό μαρτύριο κάθε φορά παίρνει μία ἄλλη μορφή. Δέν εἶναι ὁ δήμιος πού ρίχνει τόν πιστό μέσα στόν πυρακτωμένο λέβητα, ἀλλά εἶναι ὁ διάβολος πού τόν καίει μέσα στό καμίνι τοῦ πανσεξουαλισμοῦ. Δέν εἶναι ὁ δήμιος πού βάζει θυμίαμα στά χέρια τοῦ μάρτυρος γιά νά θυσιάσει στά εἴδωλα καί κατακόβει μεληδόν τό σῶμα του, ἀλλά εἶναι ὁ διάβολος πού τόν πειράζει γιά νά γεμίσει τά χέρια του μέ ἄνομα καί βρώμικα χρήματα κατακόβοντας κάθε ἀγάπη καί ἔλεος γιά τόν φτωχό. Δέν εἶναι ὁ δήμιος πού τόν βάζει στόν τροχό καί τόν ξεσχίζει, ἀλλά ὁ διάβολος πού τόν γυροφέρνει καί ξεσχίζει τόν νοῦ του μέ τήν μνησικακία καί τήν πικρία καί τήν ἐκδικητικότητα στούς ἀδελφούς κινούμενος μέ ἐγωισμό καί ὑπερηφάνεια. Ἐκεῖνος πού ἀντέχει στούς πειρασμούς αὐτούς εἶναι σύγχρονος μάρτυρας, διότι δίδει μαρτυρία ζωῆς ἐν Χριστῷ, μαρτυρία ἀγάπης, ἁγνότητος καί ταπείνωσης. Εἶναι ὄντως ἕνα ἀναίμακτο μαρτύριο ἡ ἀγάπη, ἡ ἁγνότητα καί ἡ ταπεινοφροσύνη.
Διαβάστε περισσότερα »






