Αυξάνεται η σεξουαλική κακοποίηση μεταξύ ανηλίκων, νέων και γυναικών καθώς αυτή τροφοδοτείται από τη διαδικτυακή πορνογραφία. Το άσεμνο θέαμα που είχε ήδη διεισδύσει στη ζωή των παιδιών από το διαδίκτυο υποστηρίζεται τώρα και από τα σχολικά προγράμματα συμπεριληπτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Υπάρχει ανάγκη για ανάληψη δράσης από τους γονείς και τη πολιτεία για να προστατευθούν τα παιδιά από τη χρήση της, καθώς τόσο τα θύματα όσο και οι θύτες πληθαίνουν.
Μετά την εκλογή του τόπου εξορίας του ιερού Χρυσοστόμου, ο Αττικός, άνθρωπος επιδέξιος, πήρε προφυλάξεις για το ταξίδι του φυλακισμένου αρχιεπισκόπου. Φοβούνταν ότι το πέρασμά του θα ξεσήκωνε την οργή ή τον οίκτο στους λαούς από τους οποίους θα περνούσε. Συμφώνησαν ν’ αποφύγουν τις πόλεις ανάμεσα στην Αραβισσό και την Πιτυούντα, κυρίως εκείνες, όπου γνώριζαν ότι θα συναντούσαν επισκόπους λιγότερο ή περισσότερο ευνοϊκούς στην υπόθεσή του και διοικητές πονετικούς. Έπειτα αποφάσισαν να μην ξαναπέσουν στο λάθος που διέπραξαν κατά την πρώτη του εξορία, δίνοντάς του φρουρά από πραιτωριανούς. Ο Χρυσόστομος είχε σαγηνεύσει τους αξιωματικούς κι αυτοί έγιναν περισσότερο υπηρέτες παρά φρουροί του. Ο Αττικός και ο Σεβηριανός συνεννοήθηκαν γι’ αυτό το θέμα με τον στρατιωτικό αρχηγό ή τον πραίτωρα, που τους έδωσε ό,τι επιθυμούσαν, ό,τι σκληρότερο και αγριότερο για την περίσταση. Στους δύο αξιωματικούς της φρουράς υποσχέθηκαν μια αξιόλογη προαγωγή, αν εκτελούσαν καλά την αποστολή τους. Άφησαν μάλιστα να εννοηθεί ότι τους ήταν εντελώς αδιάφορο αν θα έφθανε ο φυλακισμένος μέχρι την Πιτυούντα. Ο θάνατός του από τις ταλαιπωρίες του ταξιδιού θα ισοδυναμούσε με πλήρη εκτέλεση της αποστολής τους. Εξάλλου αυτό θα εξέθετε λιγότερο τον αυτοκράτορα. Οι άνθρωποι αυτοί βάδισαν βιαστικά προς το φρούριο της Αραβισσού. Έφθασαν στα μέσα ή στο τέλος του Ιουνίου του 407 μ.Χ.
H παρουσία τους κοντά στον εξόριστο Ιωάννη είχε κάτι το απαίσιο. Φαίνονταν να επιδεικνύουν τη βαναυσότητά τους κι επαναλάμβαναν στον καθένα περαστικό ότι ήθελαν να κερδίσουν την προαγωγή, που τους είχαν υποσχεθεί. Διατυμπάνιζαν μάλιστα πως, αν αυτός ο ισχνός και άρρωστος άνθρωπος δεν έφθανε στον προορισμό του, λίγο τους ένοιαζε, αφού αυτοί δεν θα έχαναν την αμοιβή τους. Αν τα λόγια αυτά έφθασαν στ’ αυτιά του Χρυσοστόμου, θα χρειάστηκε τελεία υποταγή στο θέλημα του Κυρίου, για να ενισχύσει την καρδιά του. Με τέτοιους οιωνούς και τέτοιους οδηγούς ξεκίνησε το ταξίδι του μετά την κοινοποίηση της διαταγής.
(Λουκ. ιθ’ 1-10)
– Οὔτε τὸ βᾶρος, οὔτε τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων, οὔτε ἡ πολυχρόνιος ἐπιμονὴ στὴν ἁμαρτία, νικᾶ τῆς μετανοίας τὴν δύναμη. Εἶναι ὅμως ἡ μετάνοιά μας ἀληθινή; Πῶς θὰ τὸ γνωρίζουμε αὐτό;
– Ποιὰ εἶναι ἔργα τῆς μετανοίας;
– Μετανόησε ὁ Ἰούδας;
– Εἶναι κάθε μετάνοια σωτηριώδης;
[Λουκ. Ιθ΄1-10]
ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: Ο Κύριος πορεύεται προς την Ιερουσαλήμ και το επακόλουθο Πάθος και περνάει μέσα από την Ιεριχώ. Ένα ετερόκλητο πλήθος αποτελούμενο από μαθητές, προσκυνητές, περίεργους, εχθρούς και φίλους τον περιβάλλει. Η προσδοκία αυτού του λαού είναι η αναμονή γι΄ Αυτόν που θα ανέβει στο θρόνο της μεσσιανικής δόξας, για να αποκαταστήσει μία … κοσμική βασιλεία και να τους δικαιώσει ως έθνος. Άλλοι, όπως οι Φαρισαίοι, περιμένουν την αφορμή να τον πειράξουν και να Τον μειώσουν, ενώ πολλοί από περιέργεια βρίσκονται δίπλα Του για να δουν τέρατα και σημεία. Άνθρωποι θρησκευόμενοι και μη, οπωσδήποτε όμως Ισραηλίτες, που αυτο-θεωρούνται θρησκευτικώς καθαροί και άψογοι. Μέσα στους καθαρούς ξεπροβάλλει η μορφή ενός «ακαθάρτου». Είναι ο Ζακχαίος που ζει με συκοφαντίες, κλοπές, καταπίεση των άλλων. Αυτός ο δακτυλοδεικτούμενος, ανεβαίνει σε μια συκομουριά να δει τον Κύριο, γιατί ήταν κοντός. Αδιαφορεί για την κοινωνική του θέση, τους ψιθύρους, την αποδοκιμασία των λεγομένων ”δικαίων είναι” και επιζητεί την προσοχή και το έλεος του Σωτήρα. Σηκώνει τα μάτια ο Κύριος σε αυτή την εικόνα σιωπηλής του κραυγής για σωτηρία και τον ανταμείβει λέγοντάς του: “Ζακχαίε, σπεύσε και κατέβα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στον οίκο σου». Και ο Ζακχαίος, αδιαφορώντας ταπεινά για τους γογγυσμούς των γύρω φωνάζει: ”Ιδού, τα μισά των υπαρχόντων μου, Κύριε, τα δίνω στους φτωχούς, και αν κάποιον φορολόγησα κάτι παράνομα, το αποδίδω τετραπλάσια”. Και ο Κύριος ανταπαντά: “Σήμερα έγινε σωτηρία στον οίκο τούτο, καθότι και αυτός είναι γιος του Αβραάμ, γιατί ο Υιός του ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο”.
Ὁμιλία στὴν Ἔκτακτη Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 23 Ἰανουαρίου 2024.
Θέλω πολὺ νὰ Σᾶς εὐχαριστήσω, Μακαριώτατε, γιὰ τὴν τιμὴ καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη νὰ παρουσιάσω ἐνώπιον τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν ἀδελφῶν, ποὺ συγκροτοῦν τὸ ἱερὸ σῶμα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μάλιστα μέσα στὴν ἰδιαιτέρως φορτισμένη ἀτμόσφαιρα τῶν ἡμερῶν, κάποιες σκέψεις γύρω ἀπὸ τὸ πολυσυζητημένο θέμα τῆς προαγγελθείσης ψήφισης τοῦ νόμου, ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ θεσπίζει γάμο μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου στὴ χώρα μας. Νὰ ἔχω τὴν εὐχή Σας.
Θεωρῶ πὼς δὲν ὑπάρχουν πολλὰ περιθώρια νὰ πῶ πράγματα ποὺ μέχρι σήμερα δὲν ἀκούσθηκαν.
Τὸ ὑπ’ ἀριθ,. 6315/286/18.12.2023 Ἐγκύκλιο Σημείωμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου «Περὶ τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διὰ τὸν γάμον καὶ τὴν υἱοθεσίαν ὑπὸ ὁμοφύλων ζευγαριῶν», ἡ Ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, τοποθετήσεις πλειάδος ἀδελφῶν ἀρχιερέων εἴτε μέσω Ἐγκυκλίων, δηλώσεων καὶ δημοσιεύσεων εἴτε καὶ μέσω συνεντεύξεων, ὅπως καὶ παρεμβάσεις ἐγκρίτων νομικῶν, πιστεύω πὼς ἔχουν ἐξαντλήσει τὸ θέμα.
Εἶναι γνωστὴ σὲ ὅλους ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας.
Στο παρόν ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο
φιλοδοξούμε να καταχωρήσουμε
και να διαθέσουμε χιλιάδες τίτλους
της Ορθόδοξης βιβλιογραφίας
όπως αυτή καταγράφεται καθημερινά
από τους Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους.
Κάθε τίτλος βιβλίου
που θα βρείτε στο βιβλιοπωλείο μας
έχει επιλεγεί προσεκτικά
για την ορθότητα και την ακρίβειά του
σε θέματα της Ορθόδοξης πίστεως.
Τα έσοδα των πωλήσεων των βιβλίων,
θα διατίθενται για Ιεραποστολικούς και
Φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα
Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς
θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα
ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει.
Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα
στοὺς γαλάζιους διαδρόμους
συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς
μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ
δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε
μεταξύ τους μὲ μουσική.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
