Ομιλία του π. Νικολάου Λουδοβίκου, στον Άγιο Νικόλαο Φιλοπάππου, Παρέα της Τρίτης, 26 Νοεμβρίου 2024
«Γνώρισε τόν Δημιουργό σου, ἀγαπητέ ἀδελφέ» (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Δημοσιεύθηκε στις 27 Απριλίου, 2025
Μοῦ γράφεις ὅτι ἐν τέλει πρέπει νά ὑπάρχει «κάτι». Διάβασες, λές, ἕνα βιβλίο ἑνός μεγάλου ἀστρονόμου περί ἀστέρων καί ὑπέπεσε στήν ἀντίληψή σου ὁ ἰσχυρισμός αὐτοῦ τοῦ λαμπροῦ ἐπιστήμονα: «Χωρίς τόν Θεό τίποτα στόν κόσμο δέν μπορεῖ νά κατανοηθεῖ οὔτε νά ἐξηγηθεῖ». Ἐξ αὐτοῦ ὁδηγήθηκες στό συμπέρασμα ὅτι «κάτι» ὑπάρχει.
Απέναντι στην αφύπνιση της υποκρισίας (Πρωτοπρ. Θωμάς Βαμβίνης)
Δημοσιεύθηκε στις 26 Απριλίου, 2025
Εἶναι κοινοτοπία νά ποῦμε ὄτι ἡ σημερινή κοινωνία τοῦ δυτικοῦ κόσμου πάσχει. Ἡ καταγραφή, γιά παράδειγμα, τῆς καθημερινότητάς της ἀπό τά δελτία εἰδήσεων δείχνει ὅτι βρίσκεται σέ μεγάλη ταραχή καί ἀνασφάλεια, μέ τούς πολέμους, τίς τρομοκρατικές ἐνέργειες, τήν ἐγκληματικότητα, ἀλλά καί τήν ἔκλυση τῶν ἠθῶν, τήν ἀπώλεια τῶν κριτηρίων τοῦ καλοῦ καί τοῦ φυσικοῦ, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό τήν ἀποκοίμηση τῆς συνείδησης πολλῶν μέσα σέ φιλοσοφίες, ὅπως ἡ woke. Δέν θά μείνουμε ὅμως στίς γενικές διατυπώσεις γιά τά πάθη τοῦ κόσμου μας. Θά ἐπικεντρωθοῦμε σέ ἕνα μόνο «ὕπουλο πάθος», ἀρκετά διαδεδομένο, κυρίως στόν δημόσιο λόγο﮲ θά μιλήσουμε γιά τήν «πονηρία τῆς ὑποκρισίας».
Ο Άγιος Θωμάς († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)
Δημοσιεύθηκε στις 25 Απριλίου, 2025
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς εἶναι γνωστὸς, ὡς Ἄπιστος. Καὶ τὸ ὄνομα Ἄπιστος, συκοφαντεῖ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ ἀπεῖχε πολὺ ἀπὸ τὸ νὰ εἶναι ἄπιστος στὸν Διδάσκαλο καὶ Κύριό Του.
Από τα θαύματα της Ζωοδόχου Πηγής ΙΙ
Δημοσιεύθηκε στις 24 Απριλίου, 2025
Ας έλθουμε τώρα και στην Βασίλισσα Θεοδώρα, εκείνην που εγκωμίασε την Παναγία, την Βασίλισσα όλων. Η Θεοδώρα αυτή, σύζυγος του βασιλιά Θεοφίλου, η οποία είχε επίσημο γνώρισμα την Ορθοδοξία, είχε μία θυγατέρα ωραιότατη και χαριτωμένη, Θέκλα στο όνομα. Σε αυτήν παρουσιάστηκε ασθένεια θέρμης, δηλαδή πυρετών σφοδρών και ατάκτων, και τόση λάβρα και θερμότητα είχε, που δεν μπορούσε άνθρωπος να κρατήσει το χέρι του επάνω της.
Πάσχοντας λοιπόν έτσι πολύν καιρό, παρακινήθηκε από την μητέρα της να πάει στον ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής. (*) Και με το που ήλθε και ήπιε, σαν διψασμένο ελάφι, από εκείνο το ιερό νερό, έσβησε η υπερβολική λάβρα και θερμότητα που είχε, και εξέλιπε τελείως το πάθος της από το ιαματικό νερό της Θεομήτορος. Επέστρεψε λοιπόν υγιής στον οίκο της, και την ευχαρίστησε με διάφορα χρυσά σκεύη, κατάλληλα για εκκλησιαστική υπηρεσία.
