Ἰανουάριος 1972
Στή στοά τῆς Πανεπιστημίου 10, ἕνας δόκιμος τῆς σχολῆς ὑπαξιωματικῶν Χωροφυλακῆς παρατηρεῖ τά βιβλία στήν προθήκη ἑνός μικροῦ βιβλιοπωλείου.
Ἡ τσέπη του εἶναι γεμάτη χρήματα. Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἶχε κερδίσει σέ πανελλήνιο διαγωνισμό τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν γιά τά 150 χρόνια ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821, τό Α΄ Βραβεῖο Ποίησης, πού συνοδευόταν ἀπό 50.000 δραχμές. Διόλου εὐκαταφρόνητο ποσό γιά τήν ἐποχή, καί ἰδιαίτερα γιά ἐκεῖνον, πού ὁ μισθός του στή Σχολή ἦταν περίπου χίλιες δραχμές τόν μήνα, ἐνῶ ὅταν ἀποφοίτησε τόν Αὔγουστο τοῦ 1972, ἦταν κάπου 3.000 δραχμές. Τό ὄνειρό του ν’ ἀγοράζει βιβλία καί νά κάνει σιγά-σιγά τή δική του βιβλιοθήκη εἶχε ἀρχίσει νά γίνεται πραγματικότητα.
Ἀνοίγει διστακτικός τήν πόρτα καί ζητᾶ ν’ ἀγοράσει δυό βιβλία: «Αὐτοψία τῆς ἐποχῆς» καί «Ἡ μαρτυρία τοῦ ἀνθρώπου». Συγγραφέας: Κώστας Τσιρόπουλος.
Καθώς ἑτοιμάζεται νά βγεῖ, ἕνας εὐγενής κύριος τόν ρωτᾶ ἄν τόν ἐνδιαφέρει ὁ κόσμος τῆς φιλοσοφίας καί ἄν γνωρίζει τόν συγγραφέα. Ὁ δόκιμος ὑπαξιωματικός τῆς Χωροφυλακῆς, συνεσταλμένος, ἀπαντᾶ πώς προσπαθεῖ νά τόν γνωρίσει (τόν χῶρο τῆς φιλοσοφίας), ἐνῶ τόν συγγραφέα γιά πρώτη φορά θά τόν διαβάσει.
Ὁ εὐγενής κύριος θά τόν ρωτήσει:
«Ἀπό ποῦ εἶστε;»
«Ἀπό τή Λάρισα, κύριε…»
