Κυριακή Α’ Ματθαίου (Αγίων Πάντων): Ερμηνεία Αποστολικής περικοπής (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

[Προς Εβρ. 11, 32-40 και 12, 1-2]

«Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν (: Και τι ακόμη να λέω και να διηγούμαι; Πρέπει να σταματήσω, διότι δε θα μου φτάσει ο χρόνος να διηγούμαι για τον Γεδεών και τον Βαράκ, τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, για τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες)» [Εβρ.11,32].
Κατηγορούν μερικοί τον Παύλο, γιατί αναφέρει σε αυτό το σημείο τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε. Τι λες; Αυτός που ανέφερε την πόρνη Ραάβ, δε θα αναφέρει αυτούς; Μη μου αναφέρεις την άλλη ζωή τους, παρά μόνο το αν πίστεψαν ή έλαμψαν ως προς την πίστη. Διαβάστε περισσότερα »

Λόγος περί της κλοπής (Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Πολλά χρόνια κήρυττα το Ευαγγέλιο του Χριστού σε πολλούς και διάφορους ανθρώπους, και τώρα κηρύττω σε σας, το αγαπημένο μου ποίμνιο. Προσπάθησα με όλες τις δυνάμεις μου να σας μάθω τις ανώτερες χριστιανικές αρετές. Ήθελα πολύ να κατανοήσετε καλά το νόμο του Χριστού και να τον εφαρμόζετε στην ζωή σας. Ακούραστα σας καλούσα προς την χριστιανική τελειότητα, διότι ο Κύριος ζητά από μας: «Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστίν» (Μτθ. 5, 48).

Εγώ πάντα ενεργούσα κατ’ αυτό τον τρόπο. Το ίδιο, όμως, έκανε και ο άγιος απόστολος Παύλος, ο φορέας του αγίου Πνεύματος, ο οποίος είχε το νου του Χριστού και είχε αποκτήσει την ανώτατη σοφία, μπροστά στην οποία η δική μου είναι πολύ ασθενής. Ακούστε τι λέει: «Και εγώ, αδελφοί, ουκ ηδυνήθην λαλήσαι υμίν ως πνευματικοίς, αλλ’ ως νηπίοις εν Χριστώ. γάλα υμάς επότισα και ου βρώμα ούπω γαρ ηδύνασθε. αλλ’ ούτε έτι νυν δύνασθε έτι γαρ σαρκικοί εστέ. όπου γαρ εν υμίν ζήλος και ερις και διχοστασίαι, ουχί σαρκικοί εστέ και κατά άνθρωπον περιπατείτε;» (Α’ Κορ. 3, 13).

Άλλα δεν έκανα το ίδιο και εγώ. Εγώ, σχεδόν πάντα, σας έδινα μόνο την στερεά τροφή και πολύ σπάνια ενθυμόμουν το γάλα, που είναι απαραίτητο για τους νηπίους εν Χριστώ. Σας θεωρούσα χριστιανούς που δεν απέχουν μακριά από το να εκπληρώσουν όλο το νόμο του Χριστού. Ήταν λάθος μου αυτό; Δεν το έκανα σωστά; Όχι, δεν μετανοώ, επειδή και ο ίδιος ο απόστολος Παύλος δεν έτρεφε πάντα το ποίμνιο του με γάλα, σαν τα νήπια. Έγραψε δεκατέσσερεις επιστολές, με πολύ βαθύ περιεχόμενο, όπου εξέθεσε τα πράγματα με πολύ υψηλά νοήματα, που αφορούν την πίστη μας. Δεν τους έτρεφε πάντα με γάλα, αλλά τους έδινε και στερεά τροφή. Αν μιλούσα συχνά για την τελειότητα και σπάνια στα κηρύγματά μου έστρεφα την προσοχή σας στα «χοντρά» αμαρτήματα, για να σας προφυλάξω απ’ αυτά, αυτό το έκανα διότι νόμιζα ότι οι περισσότεροι από σας δεν είναι πια νήπια και είναι σε θέση να δέχονται και στερεά τροφή.

Δύο φορές ο Κύριος, ο Θεός αποκάλυψε στους ανθρώπους το θέλημα του, το νόμο του. Την πρώτη φορά αυτό έγινε στους πολύ αρχαίους χρόνους δια του προφήτου Μωυσέως, στο όρος Σινά, όπου ο Θεός οδήγησε τον εκλεκτό λαό του, όταν τον απελευθέρωσε από τη δουλεία της Αιγύπτου. Τότε τους έδωσε το νόμο, το σπουδαιότατο μέρος του οποίου αποτελούσε ο δεκάλογος, δηλαδή οι δέκα πιο βασικές εντολές, τις οποίες και εσείς πρέπει να τις γνωρίζετε πολύ καλά. Όλες αυτές οι εντολές του νόμου του Σινά, απαγορεύουν τα πιο «χοντρά» αμαρτήματα: όπως για παράδειγμα την ειδωλολατρεία, την λατρεία δηλαδή άλλων θεών εκτός από τον Ένα και Αληθινό Θεό. Απαγορεύουν επίσης την ορκωμοσία στο όνομα του Θεού, και άλλα τέτοια «χοντρά» αμαρτήματα, όπως ο φόνος, η κλοπή, η μοιχεία, η συκοφαντία, οι ψευδομαρτυρίες κατά του πλησίον μας και ο φθόνος γι’ όσα έχει ο πλησίον μας.

Περί της κλοπής Διαβάστε περισσότερα »

Πραγματική πίστη είναι η υποταγή μας στο θέλημα του Θεού (Δημήτριος Παναγόπουλος)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Κάποτε γνώρισα μια χριστιανή, η οποία σε ώρα γαλήνης με κάποια υπερτροφική αυτοπεποίθηση έλεγε: «Εγώ πιστεύω βαθιά, μα πολύ βαθιά στον Θεό». Όταν όμως την επισκέφθηκαν διάφορες δοκιμασίες, γόγγυζε τόσο κατά της Πρόνοιας του Θεού, ώστε αν την άκουγε ένας πιστός έπρεπε να σφαλίσει τα αυτιά του για να μην την ακούει. Διαβάστε περισσότερα »

«Η αμαρτία ενεργεί συχνά μέσα μας κατά τρόπο τόσο λεπτό, ώστε να μη μπορούμε να την αντιληφθούμε» (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Κατά τις συναντήσεις μας, αγαπητοί μου αδελφοί, τώρα που προετοιμάζομαι κάθε ημέρα για την αναχώρησί μου, η μεγαλύτερη φροντίδα μου είναι αυτή: θα ήθελα τα πνεύματά σας να είναι στερεωμένα στην «αληθινή οδό».

Η χριστιανική ζωή θεωρουμένη στο σύνολό της έχει τέτοιο μεγαλείο και πλούτο, ώστε στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος μόνος δεν θα μπορούσε να ισχυρισθή ότι την συμπεριλαμβάνει συνολικά στην εμπερία του.

Αλλά παρ’ όλα αυτά υπάρχουν περιστάσεις που οι πνευματικές μας καταστάσεις οφείλουν να περιλαμβάνουν ένα σημαντικό βαθμό γνώσεως και έτσι, κατά κάποιον τρόπο, να εισδύουν στην θεία ζωή.

Γιατί ομιλώ περί τούτου; Διαβάστε περισσότερα »

Η πνοή τού Αγίου Πνεύματος (Άγιος Ιννοκέντιος Μόσχας)

ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Ὁ ἅγιος Ἰννοκέντιος (Βενιαμίνωφ, 1707-1879), εἶναι μία λαμπρὴ ἱεραποστολικὴ καὶ ἀρχιερατικὴ μορφὴ τῆς ρωσικῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας. Ἀφοῦ ἀφιέρωσε σαράντα πέντε ὁλόκληρα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς του στὸν εὐαγγελισμὸ τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνοτήτων τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, τὰ δεκαεπτὰ ὡς ἱερέας (1823-1840) καὶ τὰ εἴκοσι ὀκτὼ ὡς ἐπίσκοπος Καμτσάτκας, Κουρίλων καὶ Ἀλεουτίων Νήσων (1840-1868), ἀνῆλθε στὸν μητροπολιτικὸ θρόνο τῆς Μόσχας (1868), ὅπου παρέμεινε ὡς τὴν ὀσιακὴ κοίμησή του, τὸ 1879, ἐπιτελώντας ἕνα μεγαλόπνοο καὶ ἐντυπωσιακὸ ποιμαντικὸ ἔργο. Τὸ 1077 ἀνακηρύχθηκε ἐπίσημα ἅγιος ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.

Ἀνάμεσα στὰ συγγραφικὰ πονήματα τοῦ ἁγίου Ἰννοκεντίου περιλαμβάνεται καὶ τὸ μικρὸ ἀλλὰ περίφημο ἔργο του «Ὑπόδειξη τοῦ δρόμου πρὸς τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Τὸ βιβλίο αὐτό, μία συνοπτικὴ ὀρθόδοξη κατήχηση, γνώρισε καταπληκτικὴ ἐπιτυχία. Στὴ Ρωσία, ὡς τὸ 1917, ἔφτασε τὶς 47 ἐκδόσεις. Στὰ ἑλληνικὰ ἔχουν γίνει, ἀπὸ τὸ 1843 μέχρι σήμερα, τουλάχιστον πέντε διαφορετικὲς μεταφράσεις του, ὁρισμένες ἀπ’ αὐτὲς μὲ ἐπανειλημμένες ἐκδόσεις.

Στὸ τεῦχος τοῦτο τῆς «Φωνῆς τῶν Πατέρων» ἐκδίδουμε, σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση, τὸ τέταρτο μέρος τοῦ βιβλίου, ποὺ ἀναφέρεται στὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Βασισμένος στὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ θεόσοφος Ἱεράρχης, ἀπαντάει σὲ τρία βασικὰ ἐρωτήματα: α) Τί εἶναι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα· β) πότε καὶ ποιοὶ Τὸ ἀποκτοῦν· γ) πῶς μποροῦμε νὰ Τὸ ἀποκτήσουμε κι ἐμεῖς.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Διαβάστε περισσότερα »

Powered by WordPress and ShopThemes